Συλλήψεις από τις αστυνομικές αρχές μιας χώρας-μέλους της Ε.Ε. στο έδαφος άλλης ευρωπαϊκής χώρας, διασυνοριακή πρόσβαση στα αρχεία DΝΑ και δακτυλικών αποτυπωμάτων, αλλά και υπερεξουσίες στις μυστικές υπηρεσίες και στις αστυνομίες να διενεργούν ανακρίσεις κι έρευνες εκτός της επικράτειάς τους είναι μόνο μερικές από τις προτάσεις που προωθεί η Γερμανία, η οποία ανέλαβε επισήμως το τιμόνι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Το πρόγραμμα του Βερολίνου για το πρώτο εξάμηνο του 2007 είναι κάτι παραπάνω από φιλόδοξο και έχει αφενός μεν γερμανική, αφετέρου δε ευρωπαϊκη σφραγίδα. Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, σε αντίθεση με τον προκάτοχό της Γκέρχαρντ Σρέντερ που όταν προήδρευσε της Ένωσης επιχείρησε να εμφανιστεί ηγέτης της Ε.Ε. δίνοντας έμφαση

ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΥΣ

στόχους του Βερολίνου είναι η πάταξη της τρομοκρατίας για να εμπεδωθεί το αίσθημα ασφάλειας στους Ευρωπαίους πολίτες

στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της γερμανικής προεδρίας, έχει μπολιάσει το πρόγραμμα και με τα γερμανικά συμφέροντα. Έτσι ένας από τους σημαντικότερους στόχους του Βερολίνου είναι η ενίσχυση της συνεργασίας για την πάταξη της τρομοκρατίας στην Ευρώπη. Στόχος απαραίτητος- σύμφωνα με τη γερμανική προεδρία- για να εμπεδωθεί το αίσθημα ασφάλειας στους Ευρωπαίους πολίτες και για να πειστούν για τα οφέλη της Ένωσης.

«Ευρωπαϊκό εγχείρημα»

Σε αυτό το πλαίσιο ήδη από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, στις 15 Ιανουαρίου, θα υπάρξει η εισήγηση για συλλήψεις από τις αστυνομίες και εκτός των συνόρων της χώρας τους, για πρόσβαση σε αρχεία DΝΑ και δακτυλικών αποτυπωμάτων. Οι εισηγήσεις αυτές στηρίζονται κι από τη Σλοβενία και την Πορτογαλία- τις δυο επόμενες στη σειρά να προεδρεύσουν χώρες- σε μια προσπάθεια του Βερολίνου να παρουσιαστούν ως ευρωπαϊκό εγχείρημα. Ωστόσο οι φιλοδοξίες της Γερμανίας σε αυτόν τον τομέα είναι πολύ μεγαλύτερες. Έτσι θα υπάρξει πρωτοβουλία για εναρμόνιση των ταυτοτήτων ώστε να περιλαμβάνουν βιομετρικά χαρακτηριστικά, ενώ- μολονότι δεν υιοθέτησε τις προτάσεις να μπορεί η Εuropol (το συντονιστικό όργανο των αστυνομικών αρχών των χωρών-μελών) να πραγματοποιεί δικές της έρευνες και ανακρίσεις για τρομοκρατικές πράξεις- εισηγείται να έχουν αυτή τη δυνατότητα οι εθνικές αστυνομίες και μυστικές υπηρεσίες των χωρών-μελών κι εκτός επικράτειάς τους.

Γενναία χρηματοδότηση

Σημειώνεται πως το Βερολίνο συνοδεύει τις προτάσεις του με εισηγήσεις για γενναία κοινοτική χρηματοδότηση, ενώ διακριτικά παρουσιάζει και τα οφέλη των ευρωπαϊκών (σ.σ.: γερμανικών;) συστημάτων ασφαλείας. Πάντως σημαντική προτεραιότητα του Βερολίνου είναι η επανατοποθέτηση σε τροχιά της υπόθεσης του Ευρωσυντάγματος. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα υπάρξει η διακήρυξη για τα 50 χρόνια από τη Συνθήκη της Ρώμης που θα συμπέσει με την εαρινή σύνοδο κορυφής του Βερολίνου στις 25 Μαρτίου- κι αυτό θα είναι εν πολλοίς το πανηγυρικό μέρος. Θα υπάρξει ωστόσο κι επεξεργασία ενός κειμένου (κάτι σαν μίνι συνθήκη), το οποίο θα παρουσιαστεί στη σύνοδο κορυφής του 2007- εγχείρημα εξαιρετικά δύσκολο, δεδομένου ότι οι 27 ηγέτες έχουν εντελώς διαφορετικές απόψεις: από τους Ισπανούς και τους Λουξεμβούργιους που επιμένουν στη διατήρηση του Ευρωσυντάγματος και οργανώνουν χωριστή εκδήλωση στις 26 Ιανουαρίου, στη Μαδρίτη, υπό τον τίτλο «Φίλοι του Συντάγματος», μέχρι τους Βρετανούς που δεν επιθυμούν καμία απολύτως συνθήκη.

Πονοκέφαλος η Άγκυρα και οι ένθερμοι αντιτουρκιστες


ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ είχε δεχθεί με μεγάλη ανακούφιση την επίτευξη συμφωνίας, τον Δεκέμβριο, για τις κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας λόγω της άρνησής της να εφαρμόσει την τελωνειακή ένωση με την Κύπρο, διότι είχε ξεκαθαρίσει πως δεν επιθυμούσε ένα τέτοιο «βαρίδι» στη γερμανική προεδρία. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, πως έχει απαλλαγεί από τον πονοκέφαλο της Άγκυρας. Ήδη από τις 22 Ιανουαρίου, στο πρώτο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, πρόκειται να έρθει εκ νέου ο κανονισμός για το απευθείας εμπόριο με τους Τουρκοκυπρίους. Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών κ. Στανμάγιερ βρίσκεται από τα μέσα Δεκεμβρίου σε συνεννόηση τόσο με τον Κύπριο ομόλογό του κ. Λιλλήκα όσο και με την κ. Ντόρα Μπακογιάννη. Ευελπιστεί σε μια συμφωνία που θα οδηγήσει σε άρση του κυπριακού βέτο. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ποια θα είναι η αντίδραση της Άγκυρας σε έναν κανονισμό που θα επιτρέπει το απευθείας εμπόριο κατεχομένων- Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω όμως των λιμανιών της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως έχει προτείνει η κυπριακή πλευρά. Ο δεύτερος πονοκέφαλος για τη γερμανική προεδρία είναι πώς θα χειρισθεί τους ένθερμους αντιτουρκιστές- τύπου Νικολά Σαρκοζί- στην περίπτωση που επιμείνουν στο τρέχον εξάμηνο να απαντηθεί εδώ και τώρα το ερώτημα της ευρωπαϊκής προοπτικής της Άγκυρας: εάν δηλαδή θα γίνει πλήρες μέλος η Τουρκία ή θα έχει ειδική σχέση με την Ε.Ε.