«Τα νέα παιδιά και τα μάτια μας. Κι αν κάτι δεν πάει καλά, έχει τις ρίζες του στο παρελθόν. Γι΄ αυτό και χρειάζονται τη βοήθειά μας». Ο Παναγιώτης Γιαννάκης αναδείχθηκε από τους αναγνώστες των «ΝΕΩΝ» ως το πρόσωπο του 2006. Ο προπονητής που οδήγησε την εθνική ομάδα στο ασημένιο μετάλλιο, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας (μην ξεχνάμε και το χρυσό, το 2005, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου) νοσταλγεί αυτές τις υπέροχες ημέρες στη «χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου» και υπόσχεται το επόμενο φθινόπωρο στην Ισπανία «να ζήσουμε άλλο ένα ωραίο ταξίδι».

Ο προπονητής της Εθνικής ευχαρίστησε τους αναγνώστες για την αγάπη που δείχνουν στο πρόσωπό του και την τιμή που του έκαναν: «Δεν είναι μόνο για εμένα, αλλά και για το ελληνικό μπάσκετ. Αυτό δείχνει πως το άθλημα είναι πολύ υψηλά στη συνείδηση του κοινού και μερίδιο γι΄ αυτό ανήκει στα παιδιά, τους συνεργάτες μου, αλλά και σε όσους προπονητές έχουν δουλέψει κατά καιρούς με αυτούς τους αθλητές. Η επιβράβευση κάθε προσπάθειας σου δίνει διάθεση και όρεξη για τη συνέχεια».

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έχει να πει και κάτι ακόμα: «Εύχομαι στους αναγνώστες

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Έχω πει πως μια καλή πάσα κάνει δύο ανθρώπους ευτυχισμένους. Αυτό δεν είναι και το νόημα της ζωής μας; Να κάνεις και τον άλλον να παίζει καλά

σας να έχουν υγεία και να ανακαλύπτουν το ταλέντο των παιδιών τους ώστε να κάνουν κάτι που τους αρέσει στη ζωή τους».

Το γεγονός ότι ο κόσμος επέλεξε έναν εκπρόσωπο του αθλητισμού ως πρόσωπο του 2006 σημαίνει κάτι; «Ο αθλητισμός δίνει μια ιδιαίτερα υψηλή θέση στη χώρα μας σε ό,τι αφορά τον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Ίσως είναι δυσανάλογη με την πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας στα παγκόσμια δεδομένα. Αυτό σημαίνει ότι ο αθλητισμός δίνει μια μεγαλύτερη αισιοδοξία στον κόσμο. Η σκληρή δουλειά, πάνω σε κάτι που αγαπάς, η οργάνωση και η μεθοδικότητα, είναι απαραίτητα στοιχεία για την επιτυχία.

Ας μην ξεχνάμε πως ο αθλητισμός είναι η κοινωνική εκδήλωση με τη μεγαλύτερη αξιοκρατία. Δεν παίζει ρόλο το όνομα, το χρώμα, η καταγωγή. Το μπάσκετ, όπως και τα υπόλοιπα ομαδικά αθλήματα, δίνει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα: τη συνεργασία των ανθρώπων».

Ο ίδιος δηλώνει πάντως πως αισθάνεται λίγο άβολα με τις τιμητικές διακρίσεις: «Καταλαβαίνω την αγάπη του κόσμου, η οποία είναι πολύ σημαντική. Νιώθω όμως μερικές φορές, μια υπερβολή όσον αφορά αυτό που κάνουμε. Είμαι κι εγώ όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Αγαπώ αυτό που κάνω. Εμείς στην Εθνική απλά κάναμε το καθήκον μας. Άλλωστε εκπροσωπούμε την πατρίδα μας. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που κάνουν ίσως καλύτερα από εμάς τη δουλειά τους στον δικό τους τομέα. Κι εμείς είμαστε όπως όλοι. Τα παιδιά της διπλανής πόρτας».

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός επιμένει στη λέξη συνεργασία: «Είμαστε λιγάκι ατομιστές εμείς οι Έλληνες. Όμως αν καταλάβουμε τη χαρά της συνεργασίας, τότε μπορούμε να πετύχουμε μικρά θαύματα. Όπως αυτό που κατάφεραν αυτά τα παιδιά της εθνικής ομάδας τα δύο τελευταία χρόνια. Ο καθένας πρέπει να είναι έτοιμος να εργαστεί κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και ρόλους. Ειλικρινά είμαι πολύ ευτυχισμένος που συνεργάζομαι τα τελευταία χρόνια με αυτά τα παιδιά – μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του τεχνικού επιτελείου της Εθνικής- και αξιοποιούμε το ταλέντο τους. Μ΄ αρέσει να νιώθω την ικανοποίηση του διπλανού μου, ο οποίος παίζει καλά μαζί μου. Έχω πει πως μια καλή πάσα κάνει δύο ανθρώπους ευτυχισμένους. Αυτό δεν είναι και το νόημα της ζωής μας; Να κάνεις και τον άλλο να παίζει καλά. Σε γεμίζει περισσότερο ως άνθρωπο». Τα νέα παιδιά είναι η μεγάλη αγάπη του ομοσπονδιακού τεχνικού. Γι΄ αυτό και επαναλαμβάνει πάντα: «Τα παιδιά και τα μάτια μας». Ίσως τα χρόνια που ακολουθούν να είναι δύσκολα για τους νέους ανθρώπους. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός είναι πάντως αισιόδοξος: «Οι νέοι, οποιαδήποτε δυσκολία κι αν συναντήσουν, αν εμείς τους εμπιστευτούμε και τους δώσουμε την κατάλληλη ευκαιρία, είναι σε θέση να μας δώσουν μαθήματα για το τι θα έπρεπε να κάνουμε εμείς για να ζήσουμε καλύτερα. Πάντα υπάρχει μια μάχη του παλιού με το καινούργιο, αλλά κι εμείς ως παλαιότεροι θέλουμε κάτι διαφορετικό».

ΘΕΛΟΥΝ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Ο Γιαννάκης πιστεύει πως το ελληνικό μπάσκετ μπορεί να καταφέρει ακόμα περισσότερα αν προωθούνται νέοι παίκτες: «Τους αξίζουν οι ευκαιρίες και αυτοί οφείλουν να πιέσουν περισσότερο τον εαυτό τους για να έχουν αποτελέσματα. Παράλληλα, θα είναι επιτυχία μεγάλη αν βλέπουμε Ελληνόπουλα να αγωνίζονται σε όλο τον κόσμο, όπως επίσης και Έλληνες προπονητές να δουλεύουν στην Ευρώπη. Η συνεργασία με παίκτες που μιλούν διαφορετική γλώσσα έχουν άλλη νοοτροπία, που σε κάνει πιο σκληρό και ανταγωνιστικό. Πάντα πιστεύω ότι ο αθλητισμός ενώνει και σε μαθαίνει να μιλάς με τη γλώσσα της μπάλας. Η αλήθεια είναι πως στην Α1 βλέπω αρκετά νέα παιδιά να πρωταγωνιστούν. Έλεγα κάποτε πως ονειρευόμουν μια Εθνική που να αποτελείται από δύο ή τρεις ομάδες. Σιγά σιγά, λοιπόν, κάτι γίνεται και έχει αρχίσει να υλοποιείται αυτό. Βλέπω παίκτες, όπως για παράδειγμα ο Περπέρογλου, να κάνουν καταπληκτικά παιχνίδια. Όσο περισσότερα παιδιά λοιπόν, τόσο μεγαλύτερο το κέρδος».

Τελευταία Νέα