Αν πιστέψω όσα έχει την ευχαρίστηση να προβάλει το Αλ Τζαζίρα και όσα διαδίδει

σχετικώς ο δυτικός Τύπος, αυτή τη στιγμή ένα παράξενο σταριλίκι διχάζει τον

άμαθο σε κάτι τέτοια αραβικό κόσμο. Ουκ ολίγοι ισχυρίζονται ότι η μονοκρατορία

του Μπιν Λάντεν κινδυνεύει αφού μετά τον πόλεμο του Λιβάνου ο ηγέτης της

Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, καλπάζει στα ratings. Αν δούμε το πράγμα με όρους

πολιτικού μάρκετινγκ, η εξέλιξη ήταν εντελώς αναμενόμενη. Παρά το γεγονός ότι

και οι δύο πωλούν το ίδιο προϊόν, η στρατηγική και η α λα Νασράλα τυποποίηση

είναι απείρως συμφερότερες. Σε αντίθεση με το στυλ γιούργια της Αλ Κάιντα, η

Χεζμπολάχ είναι πολύ προσεκτική με τη Δύση και δεν ευαγγελίζεται την

εξολόθρευση των απίστων και των «σταυροφόρων». Ένας λόγος παραπάνω που ο

αραβικός κόσμος έχει ήδη πληρώσει ακριβά τις θεαματικές ενέργειες του Μπιν

Λάντεν χωρίς να δει «διάφορο» στα αιτήματά του. Η Χεζμπολάχ «επικοινώνησε» με

τον καλύτερο τρόπο ακόμη και αυτή τη «χλωμή» νίκη της στον πρόσφατο πόλεμο.

Από τη μία ικανοποίησε το πληγωμένο κοινό αίσθημα των Αράβων και από την άλλη

διασκέδασε τις φοβίες της Δύσης, η οποία είδε σε αυτήν έναν αντίπαλο που

σέβεται τους όρους του παιχνιδιού.

Στην Αίγυπτο η γιγαντοαφίσα με τη μορφή του Νασράλα βρίσκεται ήδη πλάι πλάι σε

αυτή του Νάσερ, ενώ οι πολιτικοί αναλυτές χοντραίνουν το παιχνίδι

παραλληλίζοντας τη διαφορά Λάντεν και Νασράλα με τη διαφορά μεταξύ Γκεβάρα και

Κάρλος. Τζόγος να γίνεται;