H κυβέρνηση Μπους μπορεί να ανακαλύψει πως το τμήμα του πολέμου κατά της

τρομοκρατίας το οποίο αντιστοιχεί στην αντεπίθεση τού Τετ στο Βιετνάμ το 1968

(σ.σ.: πρόκειται για την αντεπίθεση των Βιετκόνγκ εναντίον των στρατευμάτων

των ΗΠΑ και του Νοτίου Βιετνάμ), έχει ήδη αρχίσει και εξελίσσεται με αργό

ρυθμό. H έκβαση θα είναι, πιθανόν, η ίδια: το να χάσει ο μέσος Αμερικανός την

εμπιστοσύνη του στον πόλεμο και στην κυβέρνηση Μπους.

Υπάρχει σταθερή άνοδος όσον αφορά το επίπεδο της βίας, σε καθημερινή βάση, στο

Ιράκ. Συνεχώς αποκαλύπτονται νέες φρικαλεότητες που έχουν διαπραχθεί από

Αμερικανούς στρατιώτες – πεζοναύτες αυτήν την φορά. Αυτοί υποτίθεται πως είναι

οι πιο σταθεροί επαγγελματίες του Στρατού· είναι ωστόσο πολύ πιεσμένοι – έχουν

πλέον υπερβεί τα όριά τους. Αιτίες, αφ’ ενός η ανεξέλεγκτη βία στο Ιράκ και

αφ’ ετέρου όλες αυτές τις αντιδράσεις που αποδεικνύεται ότι είναι μία

αντίσταση στην αμερικανική κατοχή, που είναι τόσο σφοδρή ώστε δεν είναι

δυνατόν να καταπνιγεί.

Στο Αφγανιστάν, έπειτα από ένα ατύχημα που συνέβη σε δρόμο στην Καμπούλ,

ξέσπασε «κύμα» αντιαμερικανικής αντίδρασης με επιθέσεις σε όλη την πόλη

εναντίον των αμερικανικών δυνάμεων όπως επίσης και κατά αμερικανικών αλλά και

άλλων ξένων εγκαταστάσεων. Ο τραγικός απολογισμός είναι δεκάδες νεκροί και

τραυματίες – άμαχοι. Στο Νότιο Αφγανιστάν, κοντά στο Πακιστάν, δυνάμεις των

Ταλιμπάν που έχουν ανασυγκροτηθεί, τώρα πραγματοποιούν οργανωμένες

στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον αμερικανικών και συμμαχικών δυνάμεων.

Στο Γκουαντάναμο, με ακόμα περισσότερες απεργίες πείνας – αυτήν την ώρα 75

κρατούμενοι κάνουν απεργία πείνας – το Πεντάγωνο δεν μπορεί πλέον να

διαχειριστεί την όλη ντροπιαστική υπόθεση που με βλακώδη και στυγνό τρόπο

ξεκίνησε, παρά τις έντονες επικρίσεις από τους Βρετανούς και τους άλλους

Ευρωπαίους και τις καταδίκες από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τον ΟΗΕ.

Όλη αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να οδηγήσει τους Αμερικανούς να αναρωτηθούν,

εάν πράγματι τους θωρακίζει έναντι της τρομοκρατίας.

Όλα αυτά είχαν μάλιστα προβλεφθεί από πολλούς. Αυτά που τώρα συμβαίνουν στο

Ιράκ και το Αφγανιστάν και «αντανακλώνται» στο Γκουαντάναμο, είναι το

αποτέλεσμα της ταπείνωσης που προκάλεσαν στους κατακτημένους οι Αμερικανοί

κατακτητές και οι σύμμαχοί τους· και της συνεπακόλουθης ντροπής και οργής που

αυτή η ταπείνωση προκάλεσε, δίνοντας το έναυσμα σε άγρια και εκδικητική

αντίσταση.

© Tribune Media Services Inc