Ο Μύρων Σηφάκης για δεύτερο συνεχόμενο ματς πήρε… πρόωρα τον δρόμο για τα

αποδυτήρια. Έτσι, δεν τιμά το όνομα που δημιούργησε ως τερματοφύλακας στα

χρόνια της νιότης του

Να γνώριζαν, άραγε, εκ των προτέρων ορισμένοι πως στο Ηράκλειο η ένταση θα

έχει τον πρώτο λόγο; Προφανώς ναι, γιατί μόνο έτσι δικαιολογείται η επιθυμία

όλων (ΠΑΕ, ΕΠΑΕ, τηλεοπτικών καναλιών) το ντέρμπι ΟΦΗ – Πανιωνίου να διεξαχθεί

με απούσα την τηλεόραση.

Στην ανάπαυλα μεταξύ των δύο ημιχρόνων, τα νεύρα έσπασαν! Ο Σηφάκης την…

έπεσε στον ρέφερι Κοντογιαννίδη με τις ατάκες «άσε μας επιτέλους να παίξουμε»

ή «με τι θάρρος μάς παίζεις έτσι», ενώ στο δεύτερο 45λεπτο ο τεχνικός του ΟΦΗ

μετετράπη σε… δημοσιογράφο, αφού παρακολούθησε το παιχνίδι από τα θεωρεία.

Φαίνεται πως αυτό τείνει να γίνει μόδα – το Σάββατο και ο Δώνης (λόγω

τιμωρίας) δεν κάθησε στον πάγκο της Λάρισας. Το δυσάρεστο είναι πως ο Μύρων

Σηφάκης, προπονητής που συνέδεσε το όνομά του με την κατάκτηση του Κυπέλλου

από τον ΟΦΗ το μακρινό ’87, επιμένει να διαμαρτύρεται. Το έκανε και στη

Λάρισα, όταν και τότε είχε αποβληθεί! Κατανοούμε την πίεση. Άλλωστε, ο Σηφάκης

αντιμετωπίζει τον ΟΦΗ ως ευκαιρία να επανέλθει στον αφρό της προπονητικής· και

ας μη λησμονούμε πως για την αγαπημένη του ομάδα άφησε τον Παγασητικό και τη

Νίκη Βόλου. Άλλο όμως αυτό, και άλλο το να πλασάρει το πάθος του με λανθασμένο

τρόπο.

Στο φινάλε, τα επεισόδια συνεχίσθηκαν και είχαν αρκετό από… Μπέο! Ο

παράγοντας που άλλοτε δηλώνει «φίλαθλος» και άλλες φορές «επικεφαλής της

αποστολής», άφησε τον πάγκο (ναι, από εκεί είδε το παιχνίδι!) και κατευθύνθηκε

στα αποδυτήρια. Στους διαδρόμους είχε έντονο διάλογο με τον προπονητή του ΟΦΗ,

οι βαριές εκφράσεις δεν έλειψαν («γύρισε το ποδόσφαιρο πολλά χρόνια πίσω»,

είπε ο προπονητής), ενώ ο Σηφάκης στη συνέντευξη Τύπου εκστόμισε το: «Κάποιες

στιγμές νόμιζα πως ήμουν σε νυχτερινό κέντρο και όχι σε γήπεδο»! Το ερώτημα

«πώς βρέθηκε ο Μπέος στα αποδυτήρια», σίγουρα θα μείνει αναπάντητο. Τόσα

χρόνια άλλωστε, οι αρμόδιες Αρχές τον αφήνουν λες και κάποιοι θέλουν να τον

καμαρώνουν!

Ο Σηφάκης στην ποδοσφαιρική του ζωή κατάφερε να αποκρούσει κάμποσα πέναλτι.

Χθες, έπρεπε να πετύχει γκολ και να υποδυθεί άλλο ρόλο. Ο αγώνας απέναντι στον

Πανιώνιο έμοιαζε με τελικό και ο άλλοτε γκολκίπερ θα παραδέχεται πως παρά το

1-1 (σκορ με το οποίο έληξε και το ματς στον πρώτο γύρο), νικητής στα σημεία

αναδείχθηκε ο Βαγγέλης Βλάχος. Στους χαμένους, να προσθέσουμε και τον Μπέο.

Όπως και τους τηλεθεατές. Αλλά αυτοί ήταν ανήμποροι να αντιδράσουν στο σκοτάδι

που επέβαλαν οι ιθύνοντες των τηλεοπτικών σταθμών.


ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΤΗΚΕ ΤΟ «ΣΙΤΙ – ΕΞΠΡΕΣ»

H δεύτερη θητεία του Γιώργου Χατζάρα στο Αιγάλεω μοιάζει με… ξαναζεσταμένο φαγητό

ΠΡΟ ετών, το Αιγάλεω φάνταζε ως ομάδα-«ανερχόμενη δύναμη», ικανή να μπει σφήνα

στους ισχυρούς του πρωταθλήματος. Το πόσο θα έμπαινε στο… μάτι των «μεγάλων»

ήταν συνάρτηση πολλών παραγόντων και σίγουρα αποτελούσε ζήτημα σε άμεση

εξάρτηση από τις διαθέσεις των ιδιοκτητών της.

Ταλέντα στο ρόστερ υπήρχαν και ξεχώριζαν – μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που

οι πλούσιοι ορέγονταν κάποια από τα πιτσιρίκια του «Σίτι». H διοίκηση

δημιούργησε γύρω από το όνομα των αδελφών Μητρόπουλου έναν μύθο. Για το πόσο

ικανοί είναι, τι «άκρες» έχουν στο παρασκήνιο ή το προσκήνιο, πόσο ποδόσφαιρο

γνωρίζουν, αν αγαπούν παράγκες ή… μεζονέτες και άλλα πανομοιότυπα. H έξοδος

στο Κύπελλο Ιντερτότο ήρθε, αλλά πέρασε ως άχρωμη και άγευστη εμπειρία και

τώρα η ομάδα δείχνει να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση.

Εδώ και τέσσερις αγωνιστικές, το Αιγάλεω γνωρίζει συνέχεια την ήττα. Οι τρεις

βαθμοί έχουν να… ανταμείψουν τις προσπάθειες των παικτών από το ματς με τον

ΠΑΟΚ, στις 12 Φεβρουαρίου. H δεύτερη θητεία του Χατζάρα στον πάγκο, για

κάποιους, έχει τη γεύση του ξαναζεσταμένου φαγητού. Οι συγκινήσεις ποτέ δεν

είναι ίδιες με την πρώτη φορά…

Οι άλλοτε φερέλπιδες νεαροί έχουν μετατραπεί σε κορεσμένους ποδοσφαιριστές,

μολονότι βρίσκονται σε καλή ποδοσφαιρικά ηλικία και ακόμη συγκινούν τους

αληθινούς κορυφαίους τού πρωταθλήματος. Το Αιγάλεω μοιάζει με τον εγκλωβισμένο

κόσμο του Χρηματιστηρίου! Δεν πούλησε τη μετοχή στο limit-up, άφησε ως άπειρος

να γίνει το limit-down, κράτησε τα χαρτιά στην αγκαλιά του και όταν αποφασίσει

να απαλλαγεί, γνωρίζει πως ουδέποτε θα εισπράξει όσα στο παρελθόν.

Το Αιγάλεω δεν θα κινδυνεύσει, αυτό θεωρείται βέβαιο. Διαθέτει αντοχές και

ικανότητα, ώστε στα εναπομείναντα παιχνίδια να εξασφαλίσει τους απαραίτητους

βαθμούς. Απέχει όμως πολύ από τη μοντέρνα ομάδα που ορισμένοι ονειρεύονται.

Επί του παρόντος, είναι αδιάφορη και το δείχνει. Με αποτέλεσμα οι

ενδιαφερόμενοι «φίλοι» να εκμεταλλεύονται αυτήν τη φιλοσοφία του Αιγάλεω και

να αναπνέουν καλύτερα. Όπως καλή ώρα ο Κομπότης τού Λεβαδειακού…