Όποιος έχει την ατυχία να βρεθεί σε ελληνικό νοσοκομείο Σαββατοκύριακο ή

αργίες, έχει την ευκαιρία να δει τους αρρώστους να… αυτονοσηλεύονται! Ο

γιατρός είναι – όπως μου εξήγησαν – σε κάποιο τηλέφωνο («οn call»), γιατί

θεωρείται… σπατάλη από την Πολιτεία να πληρώνεται ένας επιμελητής για να

περνά από τους ασθενείς αυτές τις μέρες, έστω – βρε παιδί μου – και για

ψυχολογικούς μόνο λόγους. Οι σπατάλες στις προμήθειες και σε μηχανήματα που

σαπίζουν στα υπόγεια, δεν «πιάνονται». Ή άλλως, διυλίζουμε τον κώνωπα και

καταπίνουμε την κάμηλον…

Είδος πολυτελείας οι γιατροί το Σαββατοκύριακο, είδος εν ανεπαρκεία οι

νοσοκόμες κάθε μέρα! Λίγες μόνο μέρες – τι λέω, λίγες μόνον ώρες – ως συγγενής

ασθενούς, σε κάνουν να κυνηγάς σαν θησαυρό αυτές τις πολύτιμες άσπρες φιγούρες

και να νιώθεις αμέσως ποια είναι η μεγάλη, η ζωτική, έλλειψη των νοσοκομείων

μας. Οι εκπαιδευμένες νοσοκόμες, η ψυχή κάθε οργανωμένου συστήματος Υγείας –

όπως αυτού της Βρετανίας – προσφέρονται με το σταγονόμετρο στον Έλληνα

πάσχοντα. Ποια νέα κοπέλα σήμερα, από τη γενιά της ευκολίας, θα ακολουθήσει

αυτό το δύσκολο και υπέροχο επάγγελμα, αν δεν χρυσοπληρωθεί ή αν δεν

προσελκυσθεί με δυνατά κίνητρα; Πάλι φτηνοί στο αλεύρι και ακριβοί στο

πίτουρο…

Οι σημερινοί έφηβοι έχουν μια έκφραση για να χαρακτηρίσουν όσους συνομηλίκους

τους δεν τους καίγεται καρφί για το μάθημα ή τη ζωή γενικά: «παραλία…». Που

σημαίνει ότι αυτοί είναι «αραχτοί» και χαλαροί και κάνουν απλώς «διακοπές» στο

σχολείο και στις άλλες υποχρεώσεις τους. Κάπως έτσι, λοιπόν, βλέπω τα

τελευταία χρόνια να λειτουργεί το κατακαημένο ΕΣΥ… Σε ρυθμούς «παραλίας»,

τουτέστιν απόλυτου τέλματος, παρά τις φιοριτούρες και τις μεγάλες δηλώσεις

(μήπως για να καλυφθεί η έλλειψη σχεδίου και βούλησης;)…

Ίσως, πάλι, οι ιθύνοντες να έχουν σκεφθεί ότι ο «αυτόματος πιλότος» είναι το

καλύτερο (μη) πλάνο για τα καταχρεωμένα και αγωνιζόμενα νοσηλευτικά ιδρύματα

της χώρας, την ανύπαρκτη ακόμα πρωτοβάθμια περίθαλψη, την υποβαθμισμένη

περιφέρεια και αυτόν τον έρημο οικογενειακό γιατρό, που περιφέρεται ως

φάντασμα στα στόματα των διαφόρων υπουργών από τετραετία σε τετραετία… Μη

μου τους κύκλους τάραττε…