Aρχαίο σικ… αθάνατο

H υψηλή ραπτική έχει έναν ξεχωριστό ρόλο να παίξει σήμερα. Είναι το εργαστήρι

ιδεών και ικανοτήτων στο οποίο ασκούνται οι σχεδιαστές, διαφημίζοντας το

ταλέντο τους στις γυναίκες όλου του κόσμου. Οι οποίες ξέρουν πως αν δεν είναι

γαλαζοαίματες Ευρωπαίες, πριγκίπισσες της Μέσης Ανατολής, κόρες Αμερικανών

πετρελαιοπαραγωγών και σύζυγοι επιχειρηματιών του Χονγκ Κονγκ και της Μόσχας

είναι απίθανο να αποκτήσουν μια πανάκριβη χειροποίητη δημιουργία ραμμένη για

το σώμα τους από τις επιδέξιες εργάτριες – τις petits mains – των παριζιάνικων

ατελιέ.

Στην προσπάθειά της να γλιτώσει από τις πληγές τής χαμένης δημιουργικότητας, η

υψηλή ραπτική δεν είχε άλλη επιλογή από το να διασφαλίσει την αθανασία της

συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν. Έτσι μια ματιά στο επαναστατικό πνεύμα του

18ου αιώνα, βοήθησε τις επιδείξεις στο Παρίσι.

Με το αίμα των ριζοσπαστών της Γαλλικής Επανάστασης να είναι απλωμένο πάνω

στους λευκούς κορσέδες και τα φορέματα με χαλαρά κρινολίνα από σιφόν μετάξι

που ο Τζον Γκαλιάνο δημιούργησε για τον οίκο Dior, καθώς είχε την ιδέα να

στηρίξει τη συλλογή του στο φιλελεύθερο πνεύμα του Μαρκήσιου Ντε Σαντ, οι

ανατρεπτικές ιδέες του οποίου περί ηθικής και η κριτική του για τη γαλλική

αριστοκρατία της αυλής των Βερσαλλιών του 18ου αιώνα ταίριαζαν στη διάθεση του

δημιουργού τού Dior. Έτσι, παρέταξε στο μονοπάτι του σόου του μοντέλα με

τατουάζ στον λαιμό τους την ημερομηνία «1789». Τους φόρεσε ψηλές κόκκινες

μπότες πάνω από το γόνατο, πέρασε λευκή πούδρα τα πρόσωπά τους, έβαψε με

χρώματος βαθύ μπορντό σκιά τα μάτια τους, τις έντυσε με μαύρες και κόκκινες

ματωμένες κάπες από ταφτά και έστειλε τη νύφη του οίκου Dior ανάμεσά τους με

ένα λευκό νυφικό κεντημένο με κόκκινα γράμματα τα συνθήματα της γαλλικής

επανάστασης «Liberte, Egalite, Fraternite» (Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη).

Και όλα αυτά, γιατί ο Τζον Γκαλιάνο είχε σκοπό να κάνει το δικό του σχόλιο για

τα πρόσφατα γεγονότα βίας που ξέσπασαν στα προάστια του Παρισιού, κατά τη

διάρκεια των οποίων δούλευε αυτήν τη συλλογή. «Ευτυχώς φθάνει στην καρδιά των

σημερινών γεγονότων», δήλωσε ο μετρ προς τους δημοσιογράφους, όταν εμφανίστηκε

στο τέλος του σόου ντυμένος σαν ξιφομάχος.

ZAN ΠΟΛ ΓΚΟΤΙΕ

«Ήθελα μια ελληνική συλλογή»

H υψηλή ραπτική συνέχισε τη σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν σε μία άλλη

πολυσυζητημένη συλλογή. Σε εκείνη με την οποία ο Ζαν Πολ Γκοτιέ δήλωσε την

αγάπη του για την Ελλάδα, τα νησιά των Κυκλάδων, την έμπνευσή του από την

αρχαιοελληνική μυθολογία και από τα θρυλικά καλοκαίρια του Αριστοτέλη Ωνάση,

της Τζάκυ Ο. και της Μαρίας Κάλλας στις αρχές του ’70. «Είναι μία υπέροχη

χώρα, με έναν τεράστιο πολιτισμό και πηγαίνω εκεί τόσο συχνά, ώστε μια μέρα

κατάλαβα ότι είχα ανάγκη να κάνω μια ελληνική συλλογή», είπε ο Γάλλος μετρ. Κι

έφτιαξε μία συλλογή που κάθε δημιουργία του θύμιζε κάτι από αυτά που άκουσε

και έζησε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα: «Λέσβος»,

«Αριστοτέλης», «Σοφοκλής», «Παρθενώνας», «Μίδας», «Ποσειδώνας» και «Αθηνά»,

ήταν τα ονόματα που έδωσε στις πτυχωτές μακριές τουαλέτες του, που φαίνεται

πως έχουν μια εκλεκτή συγγένεια προς τις δημιουργίες τής δικής μας διεθνούς

Σοφίας Κοκοσαλάκη.

Μπλούζες λευκές με φαρδιά πλισεδένια μανίκια, ένα εξώπλατο σμόκιν σακάκι με το

ελληνικό άγγιγμα από λεπτές χρυσές αλυσίδες να πέφτουν κάθετες στο ύψος της

μέσης, ένα μοντέλο με τα τεράστια μαύρα γυαλιά της Τζάκυ Ωνάση φορώντας

σμαραγδένια πτυχωτή μακριά τουαλέτα έδωσαν το έναυσμα στη Σούζι Μένκες της

«International Herald Tribune» να γράψει: «Ο πονηρός Γκοτιέ θέλησε με κομψά

και απλά σε αναλογίες γραμμών ρούχα να δημιουργήσει μία άλλη εντύπωση γύρω από

το όνομά του. Το αποτέλεσμα ήταν περισσότερο ένα ταξίδι γύρω από τη Μεσόγειο

παρά ένα όραμα υψηλής ραπτικής με το οποίο ο Γκοτιέ προσπάθησε να δείξει ότι

έχει απορροφήσει τις ελληνικές εμπνεύσεις του. Πολύ περισσότερο μάλιστα το

έδειξαν οι φωτογράφοι. Οι οποίοι καταλαβαίνουν το ελάχιστο από ελληνικά, αφού

ενδιαφέρονταν περισσότερο για τον ερχομό τής Μαντόνας – που καθυστέρησε την

εμφάνισή της κατά μία ώρα, όπως άλλωστε συνηθίζει – παρά για να φωτογραφίσουν

τα μοντέλα της ελληνικής συλλογής του».

Ερωτευμένη Σανέλ

Από την πλευρά του οίκου Chanel, ο Καρλ Λάγκερφελντ προτίμησε να τονίσει την

εποχή τών 30ς, τότε που η Κοκό Σανέλ ήταν ερωτευμένη, και να τη συνδυάσει με

την τεχνολογική επανάσταση των 60’ς, όταν οι πύραυλοι εκτοξεύονταν στο φεγγάρι

και ο Αντρέ Κουρέζ παρουσίαζε τις διαστημικές συλλογές του. Το αποτέλεσμα ήταν

μία ασπρόμαυρη συλλογή από απαλά σιφόν ή μπουκλέ μάλλινα φορέματα και ταγιέρ

σε γραμμή 60ς, με σκηνικό τη βάση ενός πυραύλου εκτόξευσης στο Γκραν Παλέ. Μία

συλλογή της οποίας η μαγεία βρίσκεται στην ικανότητα του οίκου Chanel να

δημιουργεί ένα σακάκι με μία ή δύο ραφές, χωρίς να κόβεται δηλαδή το ύφασμα σε

πολλά κομμάτια.