Εν μέσω θυελλωδών αντιδράσεων, κυρίως από τα κομμουνιστικά κόμματα της

Ελλάδας και της Ρωσίας, τίθεται σήμερα προς ψήφιση στην Κοινοβουλευτική

Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης το σχέδιο απόφασης που καταδικάζει τα

εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων.

Ο συντάκτης του μνημονίου, πάντως, Γκέραν Λίντμπλαντ, δηλώνει στα «NEA»

βέβαιος για την ιερότητα του σκοπού, επισημαίνοντας με νόημα πως υπάρχουν

ακόμα σε αρκετές χώρες «χρήσιμοι ανόητοι» – όπως έλεγε και ο Λένιν…

Από την Πράγα έως το Ζάγκρεμπ, από το Βερολίνο έως το Παρίσι, δεν υπήρξε

κομμουνιστικό κόμμα που να μη διαμαρτυρηθεί γι’ αυτήν τη «βίαιη επίθεση

εναντίον του κομμουνισμού». Πρωτοστάτησαν αναμφισβήτητα τα κομμουνιστικά

κόμματα της Ελλάδας και της Ρωσίας, τα οποία προσπαθούσαν χθες μέχρι την

ύστατη στιγμή να εξοβελίσουν το επίμαχο σχέδιο απόφασης από την ημερήσια

διάταξη της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης. Ο συντάκτης του, μάλιστα, ο Σουηδός

Γκέραν Λίντμπλαντ, μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, υποστηρίζει πως «τα

μόνα υβριστικά γράμματα και e-mails που έχω λάβει είναι από Έλληνες! Δέχομαι

μηνύματα που βρίζουν εμένα και τη μητέρα μου…».

Απορρίπτει τις καταγγελίες

Μία τέτοια συζήτηση, ωστόσο, δεν μπορεί να διεξαχθεί σε αυτό το επίπεδο. Οι

επικρίσεις εναντίον του μνημονίου, που καλεί «όσα κομμουνιστικά και

μετα-κομμουνιστικά κόμματα των κρατών-μελών του Συμβουλίου δεν το έχουν ήδη

πράξει, να επανεκτιμήσουν την ιστορία του κομμουνισμού και το ίδιο το παρελθόν

τους», επικεντρώνονται αφενός στην έλλειψη διάκρισης ανάμεσα στην

κομμουνιστική ιδεολογία και την κομμουνιστική πρακτική, και αφετέρου στον

επιχειρούμενο συσχετισμό του κομμουνισμού με τον ναζισμό. Ως προς το πρώτο, ο

Λίντμπλαντ εμφανίζεται κατηγορηματικός: «H ιδεολογία αυτή καθεαυτή προκαλεί το

πρόβλημα, η ίδια η ιδεολογία είναι διεφθαρμένη, θεωρεί την τρομοκρατία ως

μέθοδο διατήρησης της δικτατορίας του προλεταριάτου. Κανένα κομμουνιστικό

κόμμα, ποτέ και πουθενά, δεν κατάφερε να σταθεί χωρίς δολοφονίες και

φυλακίσεις, παρενοχλήσεις και εκφοβισμό».

Ο Σουηδός βουλευτής, πάντως, απορρίπτει τις καταγγελίες περί «ρεβιζιονιστικής

συγχώνευσης του κομμουνισμού με τον ναζισμό». «Δεν συγκρίνουμε τον ναζισμό με

τον κομμουνισμό», επιμένει. «Λέμε απλώς ότι ο ναζισμός έχει καταδικαστεί ενώ ο

κομμουνισμός όχι, παρ’ ότι αναπαύονται αμφότεροι στις φρικιαστικές τους

δάφνες». Μα, στα συμπεράσματα του μνημονίου γίνεται σαφής αναφορά στα

«χαρακτηριστικά που μοιράζονται, αν και εχθρικά» τα δύο αυτά καθεστώτα… Ο

Λίντμπλαντ το δέχεται, αλλά το προσπερνά. «Θα μπορούσαμε επίσης να μιλήσουμε

για ομοιότητες με τους μουλάδες στο Ιράν· στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται

να κάνουμε συγκρίσεις. Ο Χίτλερ σκότωσε πολλούς ανθρώπους για κάποιους λόγους,

ο κομμουνισμός σκότωσε ανθρώπους για άλλους λόγους – είναι κάτι εξίσου κακό

που πρέπει να κριθεί ξεχωριστά».

Αν όμως η κριτική θέλει να λέγεται αντικειμενική, δεν θα έπρεπε να είναι κάπως

εκτενέστερη και σαφέστερη η αναγνώριση ότι «ορισμένα ευρωπαϊκά κόμματα έχουν

συνεισφέρει στην επίτευξη της δημοκρατίας» – σε ένα μνημόνιο 13 σελίδων; «Ήταν

καλό που είχαμε βοήθεια από κάποιους κομμουνιστές στην εξόντωση των ναζιστών»,

λέει ο Λίντμπλαντ. «Αλλά αυτό είναι ένα διαφορετικό ζήτημα. Αν ένας απατεώνας

σκοτώσει έναν άλλον απατεώνα, αυτό δεν δικαιολογεί τη δική του απατεωνιά».

Βαριές εκφράσεις. Αλλά ο Σουηδός βουλευτής έχει τις θέσεις του. Όχι, επιμένει,

το Συμβούλιο της Ευρώπης δεν αποφάσισε να αλλοιώσει την Ιστορία ταυτίζοντας τα

θύματα με τους θύτες όπως διαμαρτυρήθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης (διάβασε τις

δηλώσεις του μουσικοσυνθέτη και θεωρεί ότι «δεν είναι καλά ενημερωμένος και

σφάλλει»).

Οι δικτατορίες

«Λίντμπλαντ – Αδελφός του Χίτλερ», γράφει το πανό των Ρώσων κομμουνιστών που

διαμαρτύρονται στη Μόσχα… Διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, όμως, πραγματοποιήθηκαν

χθες και στο Στρασβούργο με τη συμμετοχή ελληνικής αντιπροσωπείας. «Την

Ιστορία τη γράφουν ειδικοί με ψυχραιμία», δήλωσε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ,

Θεόδωρος Πάγκαλος. «Δεν είναι δουλειά του Συμβουλίου της Ευρώπης να κάνει το δικαστήριο»

Όμως προς τι αυτή η «επείγουσα ανάγκη για μια εξαντλητική διεθνή συζήτηση γύρω

από τα εγκλήματα των απολυταρχικών κομμουνιστικών καθεστώτων;». Γιατί τώρα;

Είναι τόσο μεγάλος «ο κίνδυνος ανάληψης της εξουσίας από τον κομμουνισμό στην

τάδε ή τη δείνα χώρα» για τον οποίο μιλάει το μνημόνιο; Και δεν είναι κάπως

μακαρθική αυτή η φρασεολογία; «Μια ιδεολογία που επιχειρεί να χειριστεί τον

ανθρώπινο νου είναι πάντα επικίνδυνη», απαντά ο Λίντμπλαντ, δηλώνοντας

αισιόδοξος ότι το σχέδιο απόφασης θα υπερψηφιστεί σήμερα στο Συμβούλιο της

Ευρώπης.

Και το επόμενο βήμα; Μήπως η απαγόρευση των κομμουνιστικών κομμάτων; «Όχι.

Πιστεύω ότι πρέπει να έχουμε ελευθερία της έκφρασης, ελευθερία της γνώμης.

Πρέπει ωστόσο και να κρατήσουμε τη συζήτηση ανοιχτή, να ενημερώσουμε τους

πολίτες, ιδίως τους νέους. Πολλά θύματα του κομμουνισμού είναι ακόμα ζωντανά.

Επιπλέον, η συζήτηση θα μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από κομμουνιστικές

δικτατορίες σε άλλες χώρες – Κούβα, Κίνα, Βιετνάμ… Θα ήμουν πρόθυμος να

στοιχηματίσω ότι εντός πέντε ετών το καθεστώς της Κίνας θα έχει καταρρεύσει».




Διαβάστε το πλήρες απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης στο

http:

//www.tanea.gr/docs/GoranLinblad.pdf και πείτε τη γνώμη σας στο http://forum.tanea.gr

Τελευταία Νέα