O σχεδιαστής Αντρέας Μπελμποστάντ με τη συλλογή του οίκου Phi έδωσε την

περίληψη του πνεύματος στη μόδα της άνοιξης με έκρηξη χρωμάτων και

ανατρεπτικές εναλλαγές στα διακοσμητικά στοιχεία. Από τις εμπριμέ εμπνεύσεις

της δεκαετίας του ’60 έκανε ένα πέρασμα στα εφαρμοστά ραμμένα σακάκια και σε

φούστες με διάθεση να αγαπηθούν από τις νέες γυναίκες

Καλά ντυμένη, είναι η σωστά ενημερωμένη. Με αυτήν την προϋπόθεση, είναι καιρός

να κάνουμε την πρώτη μας βουτιά στα ανοιξιάτικα νερά τού στυλ, για να έχουμε

την πρώτη εντύπωση από αυτό που θα βρούμε μπροστά μας την ερχόμενη σεζόν.

Κυρίαρχη λοιπόν τάση είναι η «αντιφατική αστάθεια» του στυλ. Όρος λίγο

«δύσπεπτος», αλλά εμφανισιακά εντυπωσιακός. Πρόκειται για παράταιρες σχέσεις,

για ζεύγη αντιθέτων, για αντιπαλότητα ιδεών. Όπου ο μοντέρνος μινιμαλισμός

δείχνει τις δυνατότητές του με «παντρολογήματα» από λεπτομέρειες της

χειροτεχνίας, όπου η ρομαντική θηλυκότητα σαν να βαριέται από τα παστέλ

χρώματα και τους χαριτωμένους φιόγκους και παρεκκλίνει προς την ανατρεπτική

πλευρά τού πανκ. Ή όταν οι αρετές της ραπτικής συμβιώνουν με την αθλητική

γραμμή των σπορ ρούχων.

H τάση της αστάθειας φαίνεται στη δουλειά των σχεδιαστών που προλαβαίνουν να

αλλάξουν τη γραμμή των συλλογών τους και να πετάξουν στην αντίθετη κατεύθυνση

από τη μια σεζόν στην άλλη. Όπως την περιγράφει ο Αλεξάντερ Μακουίν, ο

οποίος μετά την κομψή ηρωίδα των ταινιών τού Χίτσκοκ επιστρέφει στον παλιό του

έξαλλο εαυτό και στο πρότυπο των άγριων νιάτων και μας προειδοποιεί λέγοντας:

«Φέρνω το σεξ πίσω στην αγορά. Οι γυναίκες θέλουν να νιώσουν και πάλι

ενθουσιασμένες». Και το εννοεί με μίνι ζέρσεϊ φορέματα πάνω στα οποία ράβονται

σφικτοί κορσέδες, δίνοντας την εντύπωση μιας δυναμικής γυναίκας τού τύπου «η

τηλεοπτική Ζήνα μεταμορφώνεται σε πολεμίστρια κόμικς επιστημονικής φαντασίας»!

Τη λέξη-κλειδί για τη μόδα της άνοιξης του 2006 την ερμήνευσε ο Τζον

Γκαλιάνο, παρουσιάζοντας την προσωπική του συλλογή με το πιο καλλιτεχνικό

σόου της χρονιάς. Ο «γάμος» των αντιφάσεων για τη μόδα βγήκε στην πασαρέλα του

Γκαλιάνο χάρη στα παράταιρα ζεύγη μοντέλων που εκείνος ταίριαξε μεταξύ τους,

φορώντας λευκά και μαύρα σύνολα: ηλικιωμένες κυρίες συνοδεύονταν από νεαρούς

ζιγκολό, μια μαύρη μικρόσωμη γυναίκα φόρεσε ένα σέξι φόρεμα με τιράντες –

κατάλληλο για νύχτες κλάμπινγκ – έχοντας δίπλα της έναν λευκό γίγαντα ντυμένο

επίσημα με σμόκιν, ενώ μια παχύσαρκη γυναίκα φόρεσε την τουαλέτα με ουρά και

κράτησε το χέρι ενός ακροβάτη του τσίρκου. Όλα αυτά ο Γκαλιάνο τα έκανε για να

πει στον κόσμο ότι η ομορφιά βρίσκεται ανάμεσα σε παράταιρες καταστάσεις,

διχάζοντας τους θεατές του. Σε εκείνους που υποστηρίζουν την επανάσταση της

μόδας απέναντι στην κυρίαρχη ομοιομορφία τού «καθώς πρέπει» στυλ την οποία και

προωθεί η αμερικάνικη σχολή των Όσκαρ ντε λα Ρέντα, Ραλφ Λόρεν, Καρολίνα

Χερέρα με μακριές τουαλέτες, πλημμυρισμένες από λουλούδια και περίτεχνους

φιόγκους. Και σε εκείνους που λατρεύουν την ποιότητα των υλικών και της άψογης

γραμμής σχεδιαστών όπως ο Βαλεντίνο και ο Καρλ Λάγκερφελντ για τον οίκο

Fendi.



Μέταλλο και… ηλεκτρισμός

Με το ηλεκτρισμένο φούξια του Μαρκ Τζέικομπς για τον Louis Vuitton, η μόδα

αποκτά ξανά το γκλάμορ της

Με τη βοήθεια του Μαρκ Τζέικομπς, η μόδα της άνοιξης αποχαιρετά την έννοια της

διακριτικότητας και της μαύρης θλίψης που κυριαρχεί στη χειμωνιάτικη σεζόν την

οποία και διανύουμε. Ο Αμερικανός σχεδιαστής στον οίκο Louis Vuitton

υποδέχεται τον ερχομό της άνοιξης με «ένα πάρτι κύρους και πολυτέλειας. H

μόδα θέλει να δείχνει σικ και γκλάμορ», δήλωσε στα παρασκήνια τού σόου του·

και το έδειξε με μια συλλογή που ζωντάνεψε την ανάμνηση της χρυσής εποχής του

Τζιάνι Βερσάτσε και του Αζεντίν Αλαϊά στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Τότε

που οι χρυσές αγκράφες στόλιζαν ζώνες, παπούτσια και τσάντες, που τα μεταλλικά

φερμουάρ τυλίγονταν σαν φίδια γύρω από το σώμα… Και που τα ηλεκτρισμένα

χρώματα του φούξια, του χρυσοκίτρινου και πορτοκαλο-κόκκινου σφράγιζαν τις

κοντές βερμούδες και τα εξώπλατα φορέματα.



Τα λουλούδια είναι σέξι

Λευκό φόρεμα σε σχήμα καμέλιας από τον οίκο Chanel και λουλουδάτο μοτίβο με

μίνι φούστα και βαθύ ντεκολτέ από τον Gucci

Ο πονηρός Καρλ Λάγκερφελντ οσμίστηκε την εμπορική αξία της τάσης των

αντιφάσεων και στον οίκο Chanel σχεδίασε μια συλλογή την οποία και βάφτισε «η

Κοκό Σανέλ συναντά τον Τζέιμς Ντιν». Με φορέματα σε σχέδιο… φαρδύ πουλόβερ

πάνω από στενά τζιν παντελόνια, με φορέματα που γεμίζουν από το σχήμα της

καμέλιας (το λουλούδι-σύμβολο του οίκου). Κατά αυτήν την έννοια της ρευστής

αντίφασης, η μόδα της ερχόμενης άνοιξης δεν σου δίνει περιθώριο για να

κατατάξεις τη συλλογή ενός σχεδιαστή σε ένα συγκεκριμένο στρατόπεδο. Έτσι, η

νέα διευθύντρια του οίκου Gucci, Φρίντα Τζανίνι πήρε τη σέξι κληρονομιά που

είχε αφήσει ο Τομ Φορντ και τη μεταποίησε σε μια συλλογή που, ενώ θυμίζει

λουλουδάκια και σεμνότυφα φορέματα της δεκαετίας του ’40, χαρακτηρίζεται από

το μίνι μήκος, τη διάφανη μουσελίνα και το βαθύ ντεκολτέ. Με τις σαφείς

εξηγήσεις της Ιταλίδας σχεδιάστριας ότι το νέο κορίτσι τής συλλογής της «είναι

σέξι ακριβώς επειδή δεν έχει συνείδηση τού σεξ-απίλ της».