AYTH ΜΑΛΙΣΤΑ. Ήταν η χρονιά της! Στην ιστορία του 2005, η Δικαιοσύνη

διεκδικεί επάξια έναν πολυσέλιδο τόμο. Έναν χρόνο πριν, στις 3 Ιανουαρίου

2005, διαπιστώναμε με λύπη την απουσία δικαστικού στίγματος στη χρονιά που

μόλις είχε φύγει. Ήταν ανοιχτοί οι ουρανοί ή η προσβολή που της επιφυλάξαμε

αβάσταχτη; Λες και θέλησε να πάρει το αίμα της πίσω, από την επόμενη κιόλας

μέρα άρχισε να μονοπωλεί την ειδησεογραφία. Έπρεπε να βγει από την αφάνεια

έστω κι αν γινόταν στόχος. Οι πρώτες αποκαλύψεις (για να είμαστε

αντικειμενικοί) δεν βρήκαν ανταπόκριση. Παρά το γεγονός ότι μιλούσαν για

διαφθορά δικαστών με απτά στοιχεία, ουδείς τις αντιμετώπισε σοβαρά. Ούτε καν η

κοινή γνώμη. Κουρασμένη από τη διάβρωση της κοινωνίας, δεν θεώρησε σκόπιμο να

σπαταλήσει τις λίγες δυνάμεις της για ένα ακόμη αποκαλυπτικό θέ(α)μα.

Βεγγαλικό είναι και θα σβήσει, είπε, και πήγε για ύπνο. H Δικαιοσύνη ωστόσο

επιζητούσε αναγνώριση. Διεκδικούσε θέση στις σελίδες της Ιστορίας. H κάθαρση

ήταν η μόνη οδός προς τη δόξα. Και την ακολούθησε. H ευθεία των πρώτων

χιλιομέτρων δεν της επέτρεψε παρεκτροπές. H έρευνα θέριζε ό,τι εύρισκε μπροστά

της. Στην πορεία, όμως, ο δρόμος έγινε δύσβατος. Να φτάσει το μαχαίρι στο

κόκαλο, αλλά όχι και να ξεριζώσει βράχια! Περίσκεψη για τα περαιτέρω βήματα

και δυσκολίες εξαιτίας των εμποδίων που διαρκώς ανέκυπταν από ένα σημείο και

μετά φρέναραν τις έρευνες, αλλά ποτέ τη δημοσιότητα. Προαναγγελίες νέων

διώξεων κατά δικαστών, που τελικά δεν αφορούσαν τίποτε παραπάνω από τη μη

υποβολή δήλωσης πόθεν έσχες, συντηρούσαν το ενδιαφέρον του κοινού. Χωρίς,

ασφαλώς, να αποτρέπουν τον κίνδυνο ναυαγίου. H περιστροφή της έρευνας γύρω από

τα ίδια πρόσωπα πρόδιδε τόση αμηχανία που, αν δεν επενέβαινε ο από μηχανής

θεός, η παράσταση θα κατέβαινε στη μέση της σεζόν. Τους πρωταγωνιστικούς

ρόλους ανέλαβαν πλέον οι φίρμες. Δικηγόροι γνωστοί στο πλατύ κοινό

αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον των τηλεθεατών, αλλά ποτέ της Ιστορίας. Αυτή

περιμένει υπομονετικά την επί της ουσίας συνέχεια. Της το οφείλουν.