Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θεωρεί πως η αύξηση των

επιτοκίων αποτελεί την κατάλληλη «απάντηση» στις υψηλές τιμές του πετρελαίου.

Ωστόσο η EKT, με την αυστηρή νομισματική πολιτική που ακολουθεί, κινδυνεύει να

βρεθεί σε δύσκολη θέση, καθώς μετά την πρώτη αύξηση των επιτοκίων ετοιμάζεται

τώρα και για άλλες. H πολιτική αυτή μπορεί να κοστίσει πολύ στην ευρωπαϊκή

οικονομία.

Καμία κεντρική τράπεζα, περιλαμβανομένης και της EKT, δεν μπορεί να

επικεντρώνει την προσοχή της μόνο στον πληθωρισμό, χωρίς να υπολογίζει την

οικονομική δραστηριότητα. Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι το κόστος της

σταθεροποίησης των τιμών θα είναι να αυξηθεί κατά 30% η ανεργία. Σίγουρα,

κανείς δεν θα το ήθελε αυτό.

Όσοι υποστηρίζουν την πολιτική της EKT, θα πουν ότι το παράδειγμα είναι καθαρά

υποθετικό. Αυτό μπορεί να είναι σωστό. Όταν όμως η οικονομία βρίσκεται

αντιμέτωπη με σοκ, όπως γίνεται για παράδειγμα όταν αυξάνονται οι τιμές του

πετρελαίου, το δίλημμα για το ποια πολιτική πρέπει να ακολουθήσει η κεντρική

τράπεζα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο.

Με δογματισμό

Αν η κεντρική τράπεζα διατηρούσε αμετάβλητα τα επιτόκια μετά το σοκ των τιμών

του πετρελαίου, θα έπρεπε να εξηγήσει με πειστικό τρόπο την πολιτική της. H

EKT όλα τα προηγούμενα χρόνια είχε δείξει ότι ενδιαφέρεται κυρίως για τον

έλεγχο του πληθωρισμού. Έτσι, αν δεν αύξανε τα επιτόκια τώρα, οι αγορές θα

θεωρούσαν ότι υιοθετεί πιο ήπια στάση απέναντι στον πληθωρισμό – και με τον

τρόπο αυτό θα έχανε την αξιοπιστία της. H EKT θα μπορούσε, όμως, να

ακολουθήσει το παράδειγμα των ΗΠΑ και της Βρετανίας. H αξιοπιστία δεν

προϋποθέτει δογματισμό, αλλά τη θέσπιση αντικειμενικών στόχων.

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε αυτά που διακυβεύονται. Αν οι τιμές του πετρελαίου

δεν υποχωρήσουν, η EKT κινδυνεύει να παρασυρθεί σε μεγαλύτερες αυξήσεις των

επιτοκίων, πλήττοντας με τον τρόπο αυτό την απασχόληση στην ευρωζώνη.

Ο Oliver Blanchard είναι καθηγητής Οικονομικών στο MIT

Ο Francesco Giavazzi είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο

Μποκόνι του Μιλάνου

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ