H παγκόσμια κοινότητα, συγκλονισμένη από το τρομοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο,

συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο το μέγεθος της απειλής από τη

«μεταλλαγμένη» τρομοκρατία. Που μπορεί να υπερνικά ακόμη και την πιο ισχυρή

αρχιτεκτονική ασφάλειας, να διαπερνά και την πλέον ανθεκτική κατασταλτική

θωράκιση. H ευρεία δικτύωσή της διεθνώς, με τρόπο που αυτοτροφοδοτείται από

κάθε επίδοξο «καμικάζι» της διπλανής πόρτας, είναι ο μεγάλος κίνδυνος.

Τα γεγονότα και οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν την παταγώδη αποτυχία της

επικρατούσας, την τελευταία δεκαετία, ρητορικής και λογικής για την

αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Που εκφραζόταν με το επικίνδυνο και ατελέσφορο

δόγμα προληπτικών πολέμων και την «άνευ ορίων» ενίσχυση και επέκταση των

κατασταλτικών μέτρων. Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται ότι στην Ευρώπη τίποτε δεν

διδαχτήκαμε. Οι εν θερμώ κινήσεις, για πρόσθετα αστυνομικά και αντιδημοκρατικά

μέτρα, δείχνουν πανικό. Δυστυχώς, το βρετανικό φλέγμα υποτάσσεται στο

υπερατλαντικό σύμπλεγμα τρομο-υστερίας. H ομόφωνη ενθρόνιση Big Brother στην

ευρωπαϊκή ζωή είναι προκλητική, αλυσιτελής και επικίνδυνη. Θα τροφοδοτήσει,

πέρα από τα άλλα, ένταση με τις μουσουλμανικές κοινότητες, «βούτυρο στο ψωμί»

των φανατικών. Δυστυχώς, η ελληνική κυβέρνηση δεν αντιστάθηκε στην απόφαση.

Ξεχάσαμε φαίνεται την πίεση που υπέστη η χώρα μας κατά την προετοιμασία των

Ολυμπιακών Αγώνων, το παιχνίδι της τρομοφοβίας που παίχτηκε στις πλάτες μας.

Την προπαγάνδα, μέχρι συκοφαντίας, για παθητική στάση και ανεπάρκεια.

Κινδυνολογίες και κατηγορίες που δεν είχαν κανένα αντίκρυσμα στην πράξη. Γιατί

η Ελλάδα απέδειξε ότι είναι και μπορεί να παραμείνει ασφαλής χώρα, τηρώντας το

μέτρο.

Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς ασφάλεια και ασφάλεια χωρίς

ελευθερία. H ασφάλεια όμως δεν μπορεί να εξαγοράζεται με τίμημα την ελευθερία

των πολιτών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με την τυφλή τρομοκρατία βάλλονται

κυρίως οι πλειοψηφίες. Είναι οι απλοί πολίτες που δολοφονούνται, είτε

εργαζόμενοι στους δίδυμους πύργους είτε επιβάτες στο τρένο ή το μετρό είτε

διαβάτες. H προσπάθεια να αμυνθούμε στην τρομοκρατία με λιγότερη δημοκρατία

είναι αβδηριτισμός. Γιατί απλά αποδυναμώνεται η λαϊκή δυναμική και πλήττεται η

κοινωνική συνοχή.

H τρομοκρατία δεν είναι παροδικό, συγκυριακό φαινόμενο. H νίκη προϋποθέτει

διεθνή συνεργασία και αλληλεγγύη, στρατηγική σε βάθος χρόνου, για την εξάλειψη

των αιτιών που, αν δεν γεννούν, τρέφουν την τρομοκρατία. Ο θρησκευτικός

φανατισμός, η πολεμική βία, ο ρατσισμός, οι ανισότητες, η φτώχεια, ο

αποκλεισμός είναι η ρίζα του κακού. Αυτό το κοινωνικό έδαφος, που καλλιεργεί

την αδικία και εκτρέφει εξτρεμιστές, μπορούμε και πρέπει να αλλάξουμε. Γιατί,

αλλιώς, πώς μπορεί κανείς να σταματήσει τον κάθε έφηβο, που με μόνο ορίζοντα

το μίσος και τον φανατισμό που του ενστάλαξαν, ζώνεται με εκρηκτικά,

σκορπώντας τον θάνατο γύρω του. Με τα όπλα της Δημοκρατίας, με πολιτικά μέσα

και μέτρα που οικοδομούν την ασφάλεια στο σταθερό έδαφος της ελευθερίας και

της δικαιοσύνης, θα ξεριζώσουμε το φαινόμενο στον κόσμο.

O Κώστας Γείτονας είναι βουλευτής ΠΑΣΟΚ B’ Αθήνας, πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα