Bρήκαν το «στίγμα» παχυσαρκίας – διαβήτη

Επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν ένα γονίδιο το οποίο συνδέεται με

την παχυσαρκία και την εμφάνιση διαβήτη, δίνοντας έτσι ελπίδες για ένα

διαγνωστικό τεστ.

Ελαττωματικά γονίδια ΕΝΡΡ1 μπλοκάρουν την ορμόνη ινσουλίνη και διαταράσσουν

έτσι τον τρόπο με τον οποίον το σώμα αποθηκεύει ενέργεια και διαχειρίζεται τη

ζάχαρη που προσλαμβάνουμε με την τροφή. Παιδιά με ελαττωματικά γονίδια ΕΝΡΡ1

ήταν παχύσαρκα ήδη από την ηλικία των πέντε ετών. Ομάδα επιστημόνων του

Αυτοκρατορικού Κολεγίου του Λονδίνου δήλωσε στην επιθεώρηση Nature Genetics

ότι ο έγκαιρος εντοπισμός του προβλήματος και η επέμβαση για την αντιμετώπισή

του μπορεί να σώσει ζωές. Ο διαβήτης και η παχυσαρκία αυξάνουν τις πιθανότητες

εμφάνισης δυνητικά μοιραίων επεισοδίων, όπως καρδιακές προσβολές.

Προδιάθεση

Ενώ η απουσία σωματικής άσκησης και οι κακές διατροφικές συνήθειες ευθύνονται

αναμφίβολα σε μεγάλο βαθμό για την παχυσαρκία και τα προβλήματα του

μεταβολισμού που μπορεί να οδηγήσουν στο διαβήτη, οι επιστήμονες που

υπογράφουν την τελευταία έρευνα υποστηρίζουν ότι μερικοί άνθρωποι είναι και

γενετικά προδιατεθειμένοι. Για τα άτομα αυτά, το να ακολουθήσουν εξαρχής έναν

πιο υγιεινό τρόπο ζωής αποτελεί επιτακτική ανάγκη, εάν θέλουν να αποφύγουν

προβλήματα αργότερα στη ζωή τους, δήλωσαν ο δρ Φιλίπ Φρογκέλ και η ομάδα του.

Εξέτασαν γαλλικές οικογένειες με ιστορικό διαβήτη και παχυσαρκίας και τις

συνέκριναν με οικογένειες που δεν έχουν τέτοιο ιστορικό. Όταν συνέκριναν τα

γονίδια 1.225 παιδιών που ήταν παχύσαρκα ή υπέρβαρα μεταξύ πέντε και ένδεκα

ετών με 1.205 παιδιά που είχαν κανονικό βάρος, διεπίστωσαν ότι πολλά από τα

παχύσαρκα παιδιά έφεραν ελαττωματικές εκδοχές του γονιδίου ΕΝΡΡ1. Όταν

εξέτασαν τους ενηλίκους των οικογενειών, εντόπισαν μια παρόμοια σχέση ανάμεσα

σε ελαττωματικές εκδοχές τού ΕΝΡΡ1 και την παχυσαρκία, καθώς και ανάμεσα σε

ελαττωματικές εκδοχές του γονιδίου αυτού και προειδοποιητικών ενδείξεων για

διαβήτη. Το ΕΝΡΡ1 συνδέεται επίσης με τον διαβήτη τύπου 2 στους ενηλίκους.

H διατροφή

Ο δρ Φρογκέλ δήλωσε: «Εξαιρετικά ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι τα παιδιά

που είχαν αυτές τις μεταλλάξεις ανέπτυξαν παχυσαρκία σε νεαρή ηλικία -πέντε ώς

έξι ετών -και ο διαβήτης εμφανίστηκε σε μέση ηλικία». Πρόσθεσε πως, μολονότι η

ανακάλυψη δεν θα οδηγήσει σε κάποιο «μαγικό χάπι» για τη θεραπεία της

παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2, μπορεί ωστόσο να βοηθήσει ώστε να

εντοπιστούν ομάδες και άτομα που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο. «Αν μπορέσουμε

να εντοπίσουμε από νεαρή ηλικία αυτούς που κινδυνεύουν, θα μπορέσουμε να

λάβουμε προληπτικά μέτρα εγκαίρως», τόνισε. Ο έλεγχος για παραλλαγές τού ΕΝΡΡ1

είναι τεχνικώς δυνατός. Ωστόσο ο Φρογκέλ εξήγησε πως δεν πιστεύει ότι αυτός

είναι ο καταλληλότερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Θα ήταν

καλύτερο, είπε, να ληφθούν μέτρα δημόσιας υγείας, όπως να ενθαρρυνθούν οι

κατασκευαστές τροφίμων και ποτών να μειώσουν την περιεκτικότητα των προϊόντων

τους σε ζάχαρη και λιπαρά και να ενθαρρυνθούν οι οικογένειες να γυμνάζονται.

Οι ερευνητές δεν υπολόγισαν σε ποιον βαθμό ευθύνονται τα γονίδια για την

πρόσληψη βάρους και τα προβλήματα του μεταβολισμού, σε σχέση με τις κακές

διατροφικές συνήθειες ή την έλλειψη σωματικής άσκησης. Ωστόσο, ο δρ Φρογκέλ

επεσήμανε ότι αυτοί που έχουν οικογενειακό ιστορικό διαβήτη και παχυσαρκίας θα

πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στον τρόπο ζωής τους.