«Άνω – κάτω» έγινε και πάλι το σύστημα ανάθεσης των δημοσίων έργων έπειτα

από απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που απειλεί να «τινάξει στον αέρα» τις –

αρκετές – συμβάσεις που δόθηκαν με υπέρογκες εκπτώσεις.

Σύμφωνα με την απόφαση, όσοι ανάδοχοι δημοσίων έργων δίνουν έκπτωση άνω του

35% (προκειμένου να μειοδοτήσουν) για ένα έργο, πρέπει να αιτιολογούν την

προσφορά τους στην αναθέτουσα αρχή και να εξειδικεύουν τους λόγους που

επικαλούνται για τη δυνατότητα εκτέλεσης του έργου, αλλιώς η σύμβαση δεν

θεωρείται νόμιμη!

Με την απόφαση αυτή, όπως σημειώνουν έγκυροι νομικοί κύκλοι, πρόκειται να

δημιουργηθεί κύμα προσφυγών στο Ελεγκτικό Συνέδριο και από άλλες εταιρείες, οι

οποίες «έχασαν» έργα επειδή έδωσαν μικρότερες εκπτώσεις ή δεν μπορούν να

εξασφαλίσουν τις υψηλές εγγυητικές επιστολές από τις τράπεζες, και να ανοίξει

έτσι ένας νέος κύκλος ενστάσεων και καθυστερήσεων.

Στο Ελεγκτικό Συνέδριο προσέφυγε την 3η Ιουνίου 2005 η εταιρεία MAPINTEP

A.E.-ΕΚΟΚΑΤ A.E. για το έργο «Αναβάθμιση On-Base εγκαταστάσεων καυσίμων στο

αεροδρόμιο Σαντορίνης» προϋπολογισμού 5.798.000 ευρώ, το οποίο δόθηκε στην

εταιρεία Κλέαρχος Γ. Ρούτσης A.E. H τελευταία έδωσε έκπτωση σε ποσοστό 52,73%

επί του προϋπολογισμού χωρίς – όπως σημειώνει το Ελεγκτικό Συνέδριο – να

κληθεί από την αναθέτουσα αρχή να αιτιολογήσει την προσφορά της. «Με τα

δεδομένα αυτά η κατακύρωση του διαγωνισμού στην άνω εταιρεία χωρίς την

αιτιολόγηση αυτή δεν είναι νόμιμη και συνεπώς κωλύεται η υπογραφή της

κρινόμενης σύμβασης», τονίζεται στην απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Για το θέμα αυτό καθώς και για τις επιπτώσεις που θα προκαλέσει στην πορεία

σημαντικών δημοσίων έργων ρωτήθηκε χθες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς στη

Θεσσαλονίκη, ο οποίος επιχείρησε αφενός να κερδίσει χρόνο λέγοντας πως «δεν

γνωρίζει κατά πόσον είναι αρμόδιο το Ελεγκτικό Συνέδριο να βγάζει τέτοιες

αποφάσεις» και αφετέρου να διασκεδάσει τους φόβους για νέα ακύρωση επέκτασης

του αεροδρομίου «Μακεδονία».

Όπως τονίζει στα «NEA» ο Γιάννης Μαρκάκης, νομικός εξειδικευμένος σε θέματα

συμβάσεων δημοσίων έργων, «ήταν θέμα χρόνου» να βγει στην επιφάνεια το

πρόβλήμα με την έλλειψη αιτιολόγησης στην περίπτωση μεγάλων εκπτώσεων. «Εάν

κατά την κρίση του φορέα που δημοπρατεί το έργο είναι υπερβολική η έκπτωση,

σύμφωνα με το Κοινοτικό Δίκαιο, προτού απορρίψουν την προσφορά πρέπει να

καλέσουν τον υποψήφιο ανάδοχο να την αιτιολογήσει. Πρόκειται για το περίφημο

δικαίωμα ακροάσεως το οποίο υπήρχε με τον μαθηματικό τύπο, για συμβάσεις

αντικειμένου πάνω από 2 δισ. δραχμές που υπόκεινται στο Κοινοτικό Δίκαιο.

Καταργώντας τον μαθηματικό τύπο, ο νομοθέτης δεν ρύθμισε με τον νέο νόμο το

θέμα των αιτιολογήσεων των υπερβολικά χαμηλών προσφορών, αλλά αρκέστηκε σε

πρόσθετες εγγυήσεις».