Kαζίνα στις σκηνές των Iνδιάνων…

Αν μεταφερθεί στον κινηματογράφο, η ιστορία αυτή θα σπάσει ταμεία. Διαθέτει

άλλωστε όλα τα συστατικά της επιτυχίας: τζόγο (άρα και χρήμα, άρα και

διαφθορά)· μειονότητες (Ινδιάνους, στον διπλό ρόλο του θύτη και του θύματος)·

υποκρισία· ρατσισμό και πάνω από όλα τη δυνατότητα να τραντάξει συθέμελα το

αμερικανικό ρεπουμπλικανικό κατεστημένο.

Πρωταγωνιστές της ιστορίας μας είναι δύο άνθρωποι που βρίσκονται πολύ «κοντά»

στους συντηρητικούς Ρεπουμπλικανούς του Λευκού Οίκου και του Κογκρέσου, τόσο

κοντά που απειλούν να… κάψουν μερικούς από αυτούς. Ο ένας είναι ο Τζακ

Αμπράμοφ, άλλως γνωστός ως «Καζίνο Τζακ», από τους πιο ισχυρούς «λομπίστες»

της Ουάσιγκτον -μέχρι πρόσφατα. Ο δεύτερος είναι ο Μάικλ Σκάνλον,

επιχειρηματίας με ειδίκευση στις δημόσιες σχέσεις και πρώην εκπρόσωπος του

επικεφαλής της (ρεπουμπλικανικής) πλειοψηφίας στην αμερικανική Βουλή, Τομ

Ντιλέι.

Σε καταυλισμούς

Όσο βρισκόμαστε ακόμα στην «εισαγωγή», όμως, πρέπει να θυμηθούμε και έναν

νόμο: τον ομοσπονδιακό νόμο που ψηφίστηκε το 1988 στις ΗΠΑ επιτρέποντας την

ίδρυση καζίνων σε καταυλισμούς Ινδιάνων. Ο νόμος αυτός απαιτούσε να δαπανώνται

τα έσοδα προς όφελος της φυλής, αλλά οι υπεύθυνοι στην Ουάσιγκτον δεν

παρακολουθούν συνήθως και πολύ στενά την τύχη των χρημάτων. Επίσης, ο νόμος

αυτός υπόκειτο στους εκάστοτε πολιτειακούς νόμους. Που σημαίνει ότι χάραξε

αμέσως μια γραμμή ανάμεσα σε «νικητές» και «χαμένους». Μόνο τα δύο τρίτα των

350 φυλών Ινδιάνων που υπάρχουν στις ΗΠΑ ωφελούνται σήμερα των ινδιάνικων

καζίνων -μιας βιομηχανίας με έσοδα που ξεπερνούν τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια

ετησίως. Ινδιάνοι, τζόγος και πολιτικοί όμως γίνονται ένα ολοένα και πιο

«βρώμικο» κουβάρι.

Ώρα λοιπόν να εμφανιστεί στη «σκηνή» ο «Καζίνο Τζακ». Σύμφωνα με το περιοδικό

«Economist» και την εφημερίδα «Washington Post», o Αμπράμοφ προσελήφθη από 11

ινδιάνικες φυλές προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντά τους -κυρίως από

την απειλή του ανταγωνισμού, από αντίπαλες και επίσης αναμεμειγμένες με τα

τυχερά παιχνίδια φυλές. Στη συνέχεια, κατάφερε γνωστούς εκπροσώπους της

χριστιανικής Δεξιάς να αντιταχθούν στη δημιουργία καζίνο από αυτές τις

αντίπαλες φυλές. Την περίοδο 1999-2002, διάφορες οργανώσεις που συνδέονταν με

τον Αμπράμοφ κατέβαλαν περίπου τέσσερα εκατομμύρια δολάρια σε μια εταιρεία με

επικεφαλής τον Ραλφ Ριντ, πρώην ηγέτη της Χριστιανικής Συμμαχίας, προκειμένου

να οργανώσει μια εκστρατεία εναντίον μιας φυλής του Τέξας που φιλοδοξούσε να

ανταγωνιστεί τους πελάτες του Αμπράμοφ -τη φυλή Κουσάτα, στη Λουιζιάνα. Μόλις

ο Ριντ έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, ο Αμπράμοφ προσέγγισε τους ηττημένους

Τεξανούς και προσφέρθηκε να τους βοηθήσει -με το αζημίωτο…

Τους απομύζησαν

Τα πλοκάμια της διαπλοκής όμως ήταν στην πραγματικότητα πολύ πιο μπλεγμένα. Ο

Αμπράμοφ συμβούλευσε τους Ινδιάνους πελάτες του να δωρίσουν σε πολιτικούς

(στην πλειονότητά τους Ρεπουμπλικανούς) περισσότερα από 2,9 εκατομμύρια

δολάρια. Παράλληλα, τους πίεσε να προσλάβουν κάποια από τις εταιρείες δημοσίων

σχέσεων του στενού συνεργάτη του, Μάικλ Σκάνλον, συχνά με αμοιβές πολύ

υψηλότερες από αυτές που ελάμβανε η (νομική) εταιρεία στην οποία εργαζόταν ο

Αμπράμοφ, η Greenberg Traurig. Αμπράμοφ και Σκάνλον κατηγορούνται σήμερα ότι

απομύζησαν από τους Ινδιάνους πελάτες τους τουλάχιστον 66 εκατομμύρια δολάρια.

Δύο μεγάλες έρευνες διεξάγονται γύρω από τα δύο αυτά άτομα. H πρώτη, από το

Κογκρέσο, ερευνά μεταξύ άλλων και τις διασυνδέσεις τους με το ρεπουμπλικανικό

κατεστημένο. H δεύτερη διεξάγεται από πέντε ομοσπονδιακές υπηρεσίες,

συμπεριλαμβανομένου του FBI και της Εθνικής Επιτροπής Ινδιάνικων Τυχερών

Παιχνιδιών. Για να συμπληρωθεί το παζλ, ωστόσο, λείπουν ακόμα μερικά

κομμάτια-λεπτομέρειες. Όπως εκείνο που θέλει τον Αμπράμοφ, αυτόν τον ένθερμο

υποστηρικτή των παραδοσιακών αμερικανικών αξιών και των… καζίνων ταυτόχρονα,

να αποκαλούσε τους Ινδιάνους πελάτες του «βλάκες», «πιθήκους» και «τρωγλοδύτες».