Το σίριαλ με τον εύγλωττο τίτλο «Περιμένοντας την Ντόρα» παίζεται αυτήν την

εποχή στο υπουργείο Εξωτερικών – κι όπως όλα δείχνουν, με την… τηλεθέαση που

έχει δύσκολα θα διακοπεί.

Το παράδοξο μάλιστα είναι ότι πρωταγωνιστές του δεν είναι η κ. Μπακογιάννη,

όπως θα ήταν το αναμενόμενο, αλλά η νυν ηγεσία της Βασιλίσσης Σοφίας.

Όταν πρωτάρχισαν οι διαρροές πως κατά πάσα πιθανότητα ο Πρωθυπουργός στον

επόμενο ανασχηματισμό – όποτε κι αν γίνει – θα εντάξει στο κυβερνητικό σχήμα

τη δήμαρχο Αθηναίων, υπήρξε άμεση αντίδραση του Πέτρου Μολυβιάτη και των

συνεργατών του. Ενώ κατά τους πρώτους μήνες της θητείας του ο στενός

συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή έλεγε στους συνομιλητές του πως δεν έχει

καμία πρόθεση να παραμείνει επί πολύ στο πόστο του υπουργού – «έχω κι άλλα

πράγματα να κάνω», έλεγε χαρακτηριστικά – αίφνης η στάση άλλαξε. Το «δεν

φεύγει» ήταν η συνήθης αντίδραση των ανθρώπων του όταν τους ρωτούσαν.

Για… βιασύνη. Παρ’ όλ’ αυτά ο… φόβος για την έλευση της Ντόρας έχει

διεισδύσει για τα καλά στο νεοκλασικό της Βασιλίσσης Σοφίας. Αποτέλεσμα είναι

ποικίλα σχόλια σε έντυπα τον τελευταίο καιρό, τα οποία «ψέγουν» την κ.

Μπακογιάννη για τη βιασύνη της να αναλάβει τα ηνία της εξωτερικής πολιτικής.

Τα σχόλια αυτά, φυσικά, δεν έχουν γίνεια ποδεκτά με αδιαφορία στην Πλατεία

Κοτζιά. H Ντόρα δεν κρύβει την ενόχλησή της για κάποιους που «είναι

βασιλικότεροι του βασιλέως» και, φυσικά, δείχνει αποφασισμένη να μην επιτρέψει

σε κανέναν να διαταράξει τη σχέση της με τον Πρωθυπουργό – που όπως όλοι λένε

είναι άριστη το τελευταίο διάστημα.

Πέρα από τα παραπάνω όμως η αναμονή για την έλευση της κ. Μπακογιάννη στους

διαδρόμους του υπουργείου Εξωτερικών είναι ορατή διά… γυμνού οφθαλμού. Κι

αυτό έχει να κάνει τόσο με τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής – όπου υπάρχει η

προσδοκία πως με το πρώτο σε δημοτικότητα στέλεχος της N.Δ. στο τιμόνι θα

τερματιστεί η ακινησία και το «βάλτωμα» – όσο και με τα εσωτερικά του

υπουργείου. Όπως λένε οι κακεντρεχείς «κι ο Κάρολος Παπούλιας δεν ασχολιόταν

με το υπουργείο αλλά τουλάχιστον έφτιαξε τις τουαλέτες του ισογείου», θέλοντας

έτσι να δείξουν την ερήμωση που υπάρχει στο κτίριο και που κατ’ αυτούς απηχεί

την αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας.

Πεδίον δόξης. Στην κατάσταση που βρίσκεται η εξωτερική πολιτική,

οποιοσδήποτε αναλάβει μετά τον κ. Μολυβιάτη έχει πεδίον δόξης λαμπρόν – πόσο

μάλλον η κ. Μπακογιάννη, που και τα ζητήματα κατέχει, και θέσεις έχει, και το

επικοινωνιακό παιχνίδι γνωρίζει άριστα. Έτσι η επιδείνωση της θέσης της

Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια πρώτη πρόκληση. H ανατροπή του κλίματος

που έχει δημιουργηθεί με την απογραφή, τον βασικό μέτοχο, το πρόστιμο για την

κακοδιαχείριση του Γ’ ΚΠΣ, αλλά κι η σοβαρή διαπραγμάτευση για το Δ’ ΚΠΣ είναι

από τα πρώτα ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει η εξωτερική πολιτική.

Και ακολουθούν άλλα, εξίσου ακανθώδη ζητήματα. Ο «ατλαντισμός» που έχει

καταλάβει την κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα ασφαλώς, όπως λένε οι διπλωμάτες

με πείρα, χρειάζεται μια «εξισορρόπηση».

Τέλος, ανάγκη εξορθολογισμού υπάρχει και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις – ή και

στις ευρωτουρκικές. H Ελλάδα εμφανίζεται να είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής

του Ταγίπ Ερντογάν – πλην όμως ο τελευταίος δεν δείχνει καμία πρόθεση να

«ανταμείψει» τα ευγενή αισθήματα της Αθήνας. Και επιπλέον δεν υπάρχει στον

ορίζοντα κάποια προοπτική για λύση έστω και μερικών από τα σοβαρά προβλήματα

στο Αιγαίο, καθώς η Αθήνα δείχνει ικανοποιημένη από τη γενικότερη ύφεση.