Στις μέρες μας, οι μετασχηματισμοί των πόλεων δεν πραγματοποιούνται από τις

«εξωσωματικές» επεκτάσεις, αλλά από τις αναμορφώσεις του κεντρικού πυρήνα

τους. Οι ευρωπαϊκές πόλεις αλλάζουν ξεκινώντας από τις εγκαταλελειμμένες

περιοχές του κέντρου που άφησε πίσω της η αποβιομηχάνιση. Να γιατί η περίπτωση

του Ελαιώνα θα μπορούσε να αποτελέσει την ιδανική ευκαιρία πολεοδομικής

αναδιοργάνωσης της Αθήνας, εφόσον εγκαταλείψουμε τις αδιέξοδες αγκυλώσεις, τη

φαύλη γραφειοκρατία, τις προχειρότητες και όλη εκείνη την παθολογία των

πολιτικών συναλλαγών και αδιαφανών αναθέσεων. Μπορούμε πράγματι να

αντιμετωπίσουμε την περιοχή ως ένα σύγχρονο Μητροπολιτικό Πάρκο, δηλαδή έναν

σύνθετο δημόσιο χώρο που δεν αναπαράγει τις ειδυλλιακές εικόνες ενός αφελούς

προβιομηχανικού παραδείσου, αλλά θα αποτελέσει χώρο πολυλειτουργικών

αναμείξεων και δραστηριοτήτων. Για μιας τέτοιας σημασίας μητροπολιτική

περιοχή, με συνύπαρξη διαφορετικών δραστηριοτήτων (χώροι πρασίνου, κεντρικός

σταθμός ΚΤΕΛ, αθλητικές εγκαταστάσεις, αγορά) είναι περισσότερο από ποτέ

απαραίτητη η διενέργεια ενός αρχιτεκτονικού διαγωνισμού που θα διασφαλίζει

αξιόπιστο αποτέλεσμα και προπάντων ερεθιστικές και γόνιμες ιδέες για την πόλη

που έρχεται.

Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος δρόμος για την καλλιέργεια της εμπιστοσύνης των

πολιτών και την ενεργοποίηση των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων.

Ο Γιώργος Τζιρτζιλάκης είναι επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου

Θεσσαλίας, στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής