Κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ και τρεις μήνες στην Αργεντινή: στην κορυφή των

μπεστ-σέλερ δεν βρίσκεται ο Κώδικας Ντα Βίντσι, αλλά ένα βιβλίο για το Διεθνές

Νομισματικό Ταμείο.

«Χρειάζεται μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα». «Δεν πάει: το είπα πρώτος εγώ»

(του Αλτάν, από το Εσπρέσσο)

Ο Ερνέστο Τενενμπάουμ είναι ένας γνωστός δημοσιογράφος της Αργεντινής. Ο

Κλαούντιο Λοσέρ είναι ο Αργεντινός που έχει φτάσει ψηλότερα από οποιονδήποτε

άλλον στην ιεραρχία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου: το 1994 διορίστηκε

διευθυντής του Τμήματος για το Δυτικό Ημισφαίριο. Πριν από μερικά χρόνια ο

πρώτος ζήτησε από τον δεύτερο μια συνέντευξη. Οι δύο άνδρες διαπίστωσαν τότε

ότι είχαν πάρα πολλά να συζητήσουν. H συνέντευξη πήρε τη μορφή ηλεκτρονικής

αλληλογραφίας και διήρκεσε 14 μήνες. Το αποτέλεσμά της είναι ένα βιβλίο που

λέγεται «Enemigos» (Εχθροί) και περιγράφει με συγκλονιστικές λεπτομέρειες όλα

όσα συνέβησαν, συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν από το Ταμείο στη διάρκεια της

κρίσης που παραλίγο να τινάξει την Αργεντινή στον αέρα.

Ο Λοσέρ υπηρετούσε στο ΔΝΤ στα χρόνια της προεδρίας του Κάρλος Μένεμ

(1989-1999), όταν η ισοτιμία μεταξύ δολαρίου και πέσο μετέτρεψε την Αργεντινή

στο Ελντοράδο των ξένων επενδύσεων και το Μπουένος Άιρες στην πιο ακριβή πόλη

του κόσμου. Από την ίδια θέση παρακολούθησε την κατάρρευση του

χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας του, τις μαχητικές διαδηλώσεις, τη

δραστική υποτίμηση του πέσο και την αναστολή πληρωμών που αποφασίστηκε το

2001. Έναν χρόνο μετά απομακρύνθηκε από τη θέση του. Κι έτσι είναι ελεύθερος

σήμερα να μιλήσει για την εμπειρία του. Να συγκρίνει την εσωτερική λειτουργία

του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με ένα κομμουνιστικό κόμμα, έναν στρατό ή το

ίδιο το Βατικανό. Να καταγγείλει ότι το Ταμείο ξεχειλίζει από αλαζονεία και

λαμβάνει συχνά μέτρα που ενισχύουν τη διαφθορά. Να αποκαλύψει ότι ο Χορστ

Κέλερ, νυν πρόεδρος της Γερμανίας και πρώην γενικός διευθυντής του ΔΝΤ,

αντιμετώπιζε με σχεδόν θρησκευτικό τρόπο το πρόβλημα. «Πίστευε πως η Αργεντινή

πρέπει να μετανοήσει και να πληρώσει για τις αμαρτίες της» λέει ο Λοσέρ για

τον Κέλερ.

Ακόμη και σήμερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητά από την Αργεντινή να

δείξει καλοπιστία στις διαπραγματεύσεις για το χρέος της. Κι όμως, ο ίδιος

αυτός οργανισμός καλούσε το 1998 τον Μένεμ να προεδρεύσει στην ετήσια

συνέλευσή του. Ο ίδιος οργανισμός χορηγούσε γιγαντιαία δάνεια στην Αργεντινή

παρ’ όλο που γνώριζε ότι η οικονομική καταστροφή ήταν αναπόφευκτη και πως τα

δάνεια αυτά θα ενθάρρυναν τη φυγή κεφαλαίων. «Τρία πράγματα συγκρατώ από την

ανάγνωση αυτού του βιβλίου» γράφει στον πρόλογο ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας

Φερνάντο Ενρίκε Καρντόσο. «Ότι δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Ότι πρέπει να

παραμένουν ανοιχτοί οι δίαυλοι του διαλόγου, ιδίως όταν κάποιος διαθέτει

κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και ότι πρέπει να οικοδομηθούν θεσμοί που θα μας

επιτρέπουν να αποφεύγουμε τα δεινά της μονολιθικής σκέψης».

LINK:

http://diastaseis.blogspot.com