Αντίθετοι φαίνεται να είναι στο Ευρωσύνταγμα οι Γάλλοι σε ποσοστό 54%, όπως

έδειξαν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, και σκοπεύουν να εκφράσουν σύντομα την

άποψή τους. Όπως και οι Πορτογάλοι και οι Δανοί. Και οι Ιρλανδοί (ύστερα

μάλιστα από εθνική καμπάνια ενημέρωσης), οι Ολλανδοί και οι κάτοικοι του

Λουξεμβούργου. Οι Ισπανοί του Θαπατέρο εξέφρασαν ήδη τη θέλησή τους. Τι

πιστεύουν οι Έλληνες για το Ευρωσύνταγμα; Σιγά, μην τους ρώτησε κανείς τους…

«μωρόβλαχους»! Όπως δεν τους ρώτησε ποτέ κανείς για τίποτα, αν εξαιρέσεις

εκείνο το μακρινό (μακρινότατο) δημοψήφισμα μιας άλλης εποχής για τον βασιλιά.

Δεν θυμάμαι, όμως, να έδωσα σε κανέναν με την ψήφο μου «λευκές επιταγές», για

να τις «εξαργυρώνει» κατά τη βολή του. Ούτε επιτρέπω σε κανέναν να θεωρεί

«δεδομένη» τη συναίνεσή μου, τη συγκατάθεσή μου ή τη συμπόρευσή μου σε μεγάλα

θέματα που θα αλλάξουν άρδην τη ζωή μου. Πόσο μάλλον σε πολιτικούς, χωρίς

λόγο, αξιοπιστία και πειθώ. Που βλέπουν τη δημοκρατία μόνο σαν ένα ωραίο

«κάδρο» για να θαυμάζουν τον εαυτό τους!

Δεν θέλω να με θεωρεί κανείς «αμνόν» κάθε… τέσσερα Πάσχα. Και τους

υπόλοιπους σαράντα επτά μήνες της τετραετίας να με κοιτά αόριστα και να με

προσπερνά, χωρίς να με «βλέπει». Θέλω να σκεφθώ, να ψάξω, να προβληματιστώ. Να

ακούσω, να διαβάσω, ακόμα και να τσακωθώ, για την κοσμογονία που θα βρει

μπροστά του το παιδί μου την επόμενη δεκαετία.

Να μετακινηθεί, βρε παιδί μου, λίγο και η δημόσια συζήτηση από τον Περικλή του

«Φέιμ Στόρι» και σε κάποιο άλλο πεδίο. Έτσι, «for a change», που λένε και οι

Βρετανοί, που – παρεμπιπτόντως – θα ψηφίσουν και αυτοί για το Ευρωσύνταγμα,

έστω και σε «συμβουλευτικό» δημοψήφισμα!