Πολιτικά ενισχυμένος, ο Τζορτζ Μπους προχωρά ακάθεκτος στην εφαρμογή της

συντηρητικής κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής που υποσχέθηκε. H ενθάρρυνση

του ρόλου της θρησκείας στην κοινωνία, η μερική ιδιωτικοποίηση του συστήματος

κοινωνικής ασφάλισης και η περαιτέρω μείωση της φορολογίας, κυρίως των

επιχειρήσεων, με το σκεπτικό ότι θα ενισχυθούν οι επενδύσεις, δίνουν το στίγμα

των προθέσεων του νικητή των εκλογών.

Πρόκειται για εξελίξεις στο εσωτερικό της Αμερικής, οι οποίες αφορούν και τον

υπόλοιπο κόσμο. Τα κοινωνικά ρεύματα και οι ιδεολογικές επιρροές που

εκκολάπτονται στην πολιτικά και οικονομικά ισχυρότερη χώρα του πλανήτη,

αναπόφευκτα βρίσκουν διεξόδους προς ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ό,τι υιοθετείται

στην Αμερική, διεισδύει και στις άλλες κοινωνίες. H παγκόσμια επιρροή του

Χόλιγουντ, της τηλεόρασης και της μουσικής βιομηχανίας είναι μερικοί μόνο από

τους αγωγούς που μεταφέρουν τον «αμερικανικό τρόπο ζωής» στην καθημερινότητα

άλλων χωρών.

H στροφή της υπερδύναμης προς συντηρητικές αξίες είναι, λοιπόν, φυσικό να

διοχετευθεί και στην υπόλοιπη Δύση, και όχι μόνο. Το πόσο θα επηρεάζει η

θρησκευτική πίστη, η μορφή που θα λάβει το κοινωνικό κράτος, η διατήρηση ή όχι

του δικαιώματος στην έκτρωση, τα όρια της ελευθερίας έκφρασης και της

προστασίας προσωπικών δεδομένων είναι μερικά από τα θέματα που θα σφραγίσουν

τη δεύτερη τετραετία Μπους και ταυτόχρονα θα αποτελέσουν έναυσμα για

προβληματισμό και μεταρρυθμίσεις σε πολλές άλλες χώρες.

Από την πλευρά της, η «άλλη Αμερική» εισέρχεται σε φάση περισυλλογής και

ανασύνταξης. Γίνεται πλέον αντιληπτό ότι στις αρχές του 21ου αιώνα η αμιγώς

φιλελεύθερη ιδεολογία που βρίσκει πρόσφορο έδαφος στη Βορειοανατολική Ακτή δεν

εκφράζει τον μέσο εργαζόμενο ή τον αγρότη των μεσοδυτικών πολιτειών, ούτε

φυσικά τον υπερσυντηρητικό κάτοικο του αμερικανικού Νότου.

Παρά τις δυσμενείς συγκυρίες, το κεντροαριστερό κόμμα της χώρας δεν έχει το

δικαίωμα να διολισθήσει στο περιθώριο. Αφουγκραζόμενο τα μηνύματα των καιρών,

οφείλει να γίνει λιγότερο αριστερό και περισσότερο κεντρώο. Μόνον έτσι θα

επιστρέψει στον Λευκό Οίκο και θα έχει τη δυνατότητα να εφαρμόσει τον

κοινωνικό φιλελευθερισμό που επαγγέλλεται. Για να το πετύχει αυτό πρέπει να

αναζητήσει έναν επικοινωνιακό υποψήφιο, κατά προτίμηση από τον Νότο, ο οποίος

να αγγίζει τον απλό πολίτη και να διαθέτει πειστικές απαντήσεις για την

οικονομία. Εν ολίγοις, έναν νέο Μπιλ Κλίντον, όσο δύσκολο και αν φαίνεται

αυτό…