H ζημιά στο Κυπριακό έγινε, όχι μόνον εξαιτίας των πιέσεων ΗΠΑ και

Βρετανίας και της στάσης Ανάν και Ντε Σότο. Αλλά, κυρίως, εξαιτίας της στάσης

των υπεύθυνων κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδας που σε όλη την κρίσιμη περίοδο

έλαμψαν διά της απουσίας τους.

* Ο ένας είχε αποφασίσει να πει «όχι» εξαρχής και γι’ αυτό άφηνε τον Ερντογάν

και τον Ταλάτ να αλωνίζουν και τον Ντενκτάς να κρατάει τα μπόσικα παίζοντας

τον ρόλο του κακού. Φαίνεται σαν να είχε επιλέξει το σχήμα, όσο χειρότερο το

σχέδιο Ανάν τόσο καλύτερα. Θα γίνει ευκολότερο το «όχι».

* Ο άλλος συμπαραστεκόταν ενεργά στην απραξία.

Είναι καιρός πολιτικά κόμματα και αρχηγοί στην Κύπρο και την Ελλάδα να φερθούν

με υπευθυνότητα. Να πουν τη γνώμη τους για το σχέδιο Ανάν υπεύθυνα και

εγκαίρως και όχι κατόπιν εορτής.

Μέχρι τώρα κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, περιμένοντας να κάνει άλλος

την… αρχή! Αν συνεχίσουν αυτά τα ανεύθυνα παιδιαρίσματα εξαιτίας του φόβου

του πολιτικού κόστους, αλίμονό μας ­ Κυπρίων και Ελλήνων.

Ακόμη περισσότερο πρέπει να ετοιμαστούμε όλοι να διαχειριστούμε τα

αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, είτε «ναι» προκύψει είτε «όχι». Να

ετοιμάσουμε στρατηγικές και τακτικές για όλα τα ενδεχόμενα.

Οι πιέσεις δεν θα σταματήσουν όπως νομίζουν μερικοί. Θα αυξηθούν. Θα γίνουν

αφόρητες. Ιδίως αν προκύψει άρνηση από την ελληνοκυπριακή πλευρά, καθώς θα

μετατοπίζεται ο άξονας του προβλήματος από τον ΟΗΕ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.