Χωρίς τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας απομακρύνεται ο αμίαντος από σχολεία

και δημόσια κτίρια, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να μολυνθούν οι εργαζόμενοι

που κάνουν τις εργασίες, ολόκληρες περιοχές, ακόμα και ο υδροφόρος ορίζοντας!

Οι αποξηλώσεις του καρκινογόνου υλικού γίνονται από… απλά οικοδομικά

συνεργεία αντί από εταιρείες διαχείρισης τοξικών αποβλήτων και μεγάλες

ποσότητες αμιάντου πηγαίνουν σε κοινές χωματερές, ενώ θα έπρεπε να οδηγούνται

σε ειδικούς χώρους.

«Εταιρείες του συνδέσμου μας δεν έχουν αναλάβει ποτέ έργο αποξήλωσης αμιάντου

από σχολείο», λέει στα «NEA» ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Επιχειρήσεων

Προστασίας Περιβάλλοντος κ. Κωνσταντίνος Αραβώσης, μέλη του οποίου διαθέτουν

ειδικές άδειες για την απομάκρυνση και μεταφορά αμιάντου. «Αν η αποξήλωση

γίνεται από απλά συνεργεία σίγουρα ο αμίαντος θα έχει επιπτώσεις στο

περιβάλλον, στους εργαζομένους και προφανώς το απόβλητο πηγαίνει σε κοινές

χωματερές».

Άγνωστη η ποσότητα

Ο ακριβής αριθμός των σχολείων που είχαν αμίαντο και απομακρύνθηκε με λάθος

τρόπο δεν είναι γνωστός. Εκτιμάται, ωστόσο, ότι μπορεί να έχουν γίνει δεκάδες

αποξηλώσεις. «Φοβάμαι ότι από δεκάδες σχολεία έχουν σίγουρα απομακρυνθεί

στέγες με αμίαντο (ελενίτ) που είναι και το πιο εμφανές σημείο σε ένα κτίριο»,

αναφέρει ο κ. Χρήστος Γανδάς, μηχανολόγος – μηχανικός – περιβαλλοντολόγος,

υπεύθυνος επί σειρά ετών σε εταιρεία της Αυστραλίας για την ασφαλή απομάκρυνση

αμιάντου.

Χειρότερη ήταν η κατάσταση όσον αφορά τα μέτρα ασφαλείας κατά την αποξήλωση

αμιάντου πριν από 10-15 χρόνια, αφού δεν ήταν ευρέως γνωστή η επικινδυνότητά

του. Έτσι έγινε η απομάκρυνση αμιάντου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 από το

σχολικό συγκρότημα του 4ου Γυμνασίου Καλαμάτας. Ο κ. Βασίλης Τζαμουράνης,

μηχανικός τότε στον δήμο και σημερινός διευθυντής τεχνικών υπηρεσιών, θυμάται

ότι «το συνεργείο δεν πήρε κανένα ιδιαίτερο μέτρο ασφαλείας. Απλώς με

μπουλντόζες κατεδάφισαν τις αίθουσες – ισόγεια μικρά κτίσματα – και τις

πέταξαν…».

Οι κίνδυνοι, όταν η αποξήλωση αμιάντου δεν γίνεται με τον ενδεδειγμένο τρόπο,

είναι μεγάλοι. «Αν μία μη εξουσιοδοτημένη εταιρεία αναλάβει την αποξήλωση του

αμίαντου τότε είναι βέβαιο ότι θα δημιουργηθεί περιβαλλοντικό πρόβλημα που θα

έχει επίδραση στους εργαζομένους, στον χώρο και το ευρύτερο κοινό», εξηγεί ο

κ. Γανδάς. «Αν για παράδειγμα κατεδαφισθεί ένα κτίριο που περιέχει αμιαντούχα

υλικά, ανάλογα με την ένταση και τη διεύθυνση των ανέμων, μπορεί να μολυνθεί

μία περιοχή μέχρι 5 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Οι μη ειδικευμένοι εργαζόμενοι

στην αποξήλωση του αμιάντου κινδυνεύουν άμεσα με έκθεση σε πολύ υψηλά ποσοστά

ινών αμιάντου». Από την πλευρά του, ο καθηγητής τοξικολογίας κ. Αναστάσιος

Κοβάτσης προσθέτει ότι η μεταφορά του αμιάντου σε κοινές χωματερές εγκυμονεί

κινδύνους και για τον υδροφόρο ορίζοντα.



ΓΙΑΤΡΟΙ

«Δεν ξέρουν ότι κινδυνεύουν»

Τη λανθασμένη πρακτική αποξήλωσης αμιάντου χωρίς τα απαιτούμενα μέτρα

ασφαλείας επιβεβαιώνει και η μοναδική στην Ελλάδα Μονάδα Επαγγελματικών Νόσων

και Φυματίωσης, στο Σισμανόγλειο, από ελέγχους που κάνει σε ασθενείς.

«Οικοδόμοι που έχουν συμμετάσχει σε κατεδαφίσεις κτιρίων με αμίαντο έχουν

ελεγχθεί από τη Μονάδα μας και από τις ερωτήσεις που τους κάνουμε προκύπτει

ότι ποτέ δεν λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας κατά τις εργασίες»

εξηγεί στα «NEA» ο διευθυντής της Μονάδας κ. Μιχάλης Πατενταλάκης,

πνευμονολόγος, φυματιολόγος. Μάλιστα, οι ασθενείς πολλές φορές απαντούν ότι

δεν γνωρίζουν καν για μέτρα ασφαλείας και απορούν με τις ερωτήσεις των

γιατρών.