Mια… ζωή για μια κατεδάφιση

Αν χτίσει κανείς ένα αυθαίρετο μέσα στον Εθνικό Κήπο, χωρίς να τον

αντιληφθεί κανείς στη διάρκεια της ανέγερσης, τότε κανείς δεν μπορεί να το

γκρεμίσει νόμιμα, εάν δεν εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση… Και για την απόφαση

μπορεί να χρειαστούν και δεκαετίες ολόκληρες!

Όσο κραυγαλέο και αν φαίνεται το παράδειγμα -που διακινείται στις αρμόδιες

υπηρεσίες – αποτυπώνει πλήρως την ελληνική πραγματικότητα. Από την καταγγελία

για την ύπαρξη ενός αυθαιρέτου μέχρι την απόφαση, που θα δίνει «πράσινο φως»

για την κατεδάφισή του, περνούν πολλά, πολλά χρόνια.

Πολλοί οι αρμόδιοι -από τις νομαρχίες, τους δήμους και τα δασαρχεία- ακόμη

περισσότερες οι αιτίες για τις καθυστερήσεις – από υπηρεσίες που «κάνουν τα

στραβά μάτια» με το αζημίωτο μέχρι νομικά παράθυρα που χρησιμοποιούν οι

ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων.

Χαρακτηριστική είναι η παραδοχή προ καιρού από τον νομάρχη της Αττικής, ο

οποίος ανέφερε πως σε διάστημα τριών ετών μόλις 30 αυθαίρετα από τα

περισσότερα των 10.000 είχε καταφέρει να κατεδαφίσει. Κατά κοινή ομολογία οι

κατεδαφίσεις μένουν στα χαρτιά σε όλες τις νομαρχίες -είναι ενδεικτικό πως για

να γίνουν έστω και ελάχιστες κατεδαφίσεις στην Αττική χρειάστηκε να

μεταβιβαστεί η σχετική αρμοδιότητα στην Περιφέρεια!

Το πρώτο εμπόδιο

Το πρώτο εμπόδιο εντοπίζεται ακριβώς στα πολεοδομικά γραφεία νομαρχιών και

δήμων. Όταν οι καταγγελίες για παρανομίες φτάνουν στα χέρια τους, πρέπει σε

πρώτη φάση να διενεργήσουν αυτοψίες. Αλλά, οι εκθέσεις των αρμοδίων Αρχών για

την πορεία των αυτοψιών είναι αποκαλυπτικές.

Σύμφωνα με το Σώμα Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, στο αρμόδιο

γραφείο της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής βρέθηκαν 1.000 υποθέσεις, για τις

οποίες εκκρεμούσαν οι αυτοψίες. Το ίδιο γραφείο αγνόησε το «καμπανάκι» από τις

Εφορείες Αρχαιοτήτων για παράνομη ανέγερση κτισμάτων εντός αρχαιολογικών

χώρων.

Στο αντίστοιχο πολεοδομικό γραφείο του Δήμου Αχαρνών μόλις το 1/5 των

καταγγελιών εξετάζεται και όταν έγινε ο έλεγχος, εκκρεμούσαν αυτοψίες για

περισσότερες από 1.100 υποθέσεις. Ανάλογη εικόνα σε όλη τη χώρα, όπως για

παράδειγμα στο πολεοδομικό γραφείο Θήρας όπου για 45 αυθαίρετες οικοδομές

είχαν εκδοθεί σήματα διακοπής εργασιών, αλλά δεν κινήθηκε η… διαδικασία!

Υπεύθυνοι των αρμόδιων γραφείων χρησιμοποιούν ως δικαιολογίες την έλλειψη

προσωπικού ή τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πίσω από αυτές, όμως, υπάρχουν

και τα «φακελάκια», ώστε να μην γίνουν αυτοψίες ή να γίνει ελλιπής καταγραφή.

Δεν λείπουν, μάλιστα, χαρακτηριστικές περιπτώσεις που ολόκληροι φάκελοι

οικοδομικών αδειών κάνουν… φτερά.

Και.. δεύτερος γύρος

Σε περίπτωση που η αυτοψία τελικώς γίνει, θα πρέπει να εκδοθούν αποφάσεις.

Τότε, αρχίζει ο «δεύτερος γύρος» καθυστερήσεων. Οι ιδιοκτήτες υποβάλλουν

ενστάσεις, μέχρι να εκδικαστούν περνούν πολλοί μήνες και εφόσον απορριφθούν,

θα πρέπει να βγει νέα, οριστική απόφαση για κατεδάφιση. Οπότε έχουν παρέλθει

χρόνια.

Όταν, λοιπόν, φτάσει η ώρα για την κατεδάφιση, τα στοιχεία που αναφέρονται

στις αυτοψίες -π.χ. οι αποστάσεις από δάση, το μέγεθος του κτίσματος – έχουν

διαφοροποιηθεί. Και οι ιδιοκτήτες «πατάνε» στις διαφορές αυτές προσφεύγουν στη

Δικαιοσύνη και κατορθώνουν να εκδοθεί αναστολή κατεδάφισης από τον εισαγγελέα.

Αν τώρα, πριν από την εξέταση της υπόθεσης από τη Δικαιοσύνη τα συνεργεία

προχωρήσουν στην κατεδάφιση, τότε οι αυθαιρετούχοι φτάνουν μέχρι και σε

μηνύσεις κατά των υπευθύνων!