Τα πρόσωπα και οι στιγμές πίσω από τον μύθο

Η σκαπάνη του εργολάβου έπιασε δουλειά στο ιστορικό στάδιο «Γ. Καραϊσκάκη» του

Νέου Φαλήρου. Στόχος; Η ανακατασκευή του για λογαριασμό του Ολυμπιακού, οι

διοικήσεις του οποίου εξασφάλισαν τη χρήση για τα προσεχή 49 χρόνια, αφήνοντας

την Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων στη γωνία, να γκρινιάζει για την απώλεια της

ιδιοκτησίας και να ψάχνει τι, πού και πώς θα εξασφαλίσει ανταποδοτικά οφέλη

από την πολιτεία… Το αν ευνοείται ο πειραϊκός σύλλογος δεν χρειάζεται βέβαια

ανάλυση.

Από την άλλη, ωστόσο, το Στάδιο Καραϊσκάκη ιστορικά ανήκει κυρίως στον

δημοφιλή πειραϊκό σύλλογο. Αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Μέσα

στον αγωνιστικό του χώρο, από τα μέσα της δεκαετίας του 1930, φάνηκαν οι

πρώτες εικόνες του ποδοσφαιρικού μεγαλείου του, και οι φιγούρες αθλητών πολύ

μεγάλου βεληνεκούς, αν και ερασιτέχνες, με σημαιοφόρους τους πέντε

Ανδριανόπουλους: Βασίλης, Γιάννης, Γιώργος, Ντίνος και Λεωνίδας! Και οι πέντε,

ιδρυτικά μέλη του Ολυμπιακού. Μαζί με τους Πανόπουλο, Κουράντη, Λεκκό,

Καλογερόπουλο, Πεζώνη, Σοφρά έμαθαν τους Πειραιώτες να βλέπουν ποδόσφαιρο και

να αισθάνονται υπεροχή όταν ήλθαν οι πρώτες νίκες επί του Παναθηναϊκού, της

ΑΕΚ, του Απόλλωνα και του ισχυρού τότε Εθνικού.

Μετά ήταν η σειρά του Γιάννη Βάζου, του Αναματερού, του Συμεωνίδη, του

Μαλεύρη, του Γραμματικόπουλου, του Κορσιάνου, του Ράγγου και του Δεπούντη.

Μόνο όσοι Πειραιώτες βρίσκονται σήμερα σε βαθιά γεράματα τους θυμούνται και

παραδέχονται ότι ο μεγάλος πόλεμος αχρήστευσε τα όνειρά τους.

Στις 19 Μαρτίου, ο Σύνδεσμος βετεράνων ποδοσφαιριστών Ολυμπιακού, στο πλαίσιο

της ετήσιας γιορτής του, είχε την εξαίρετη πρωτοβουλία οι άσοι του ’50 να

τιμήσουν τους σημερινούς μαχητές της ομάδας. Το σκεπτικό ήταν λίγο εκ του

πονηρού και σίγουρα πρώτης τάξεως στον τομέα της επικοινωνίας και διαφήμισης

της ομάδας (και των σχεδίων…) του Κόκκαλη. Και οι δυο «εποχές» κατάφεραν να

κατακτήσουν από έξι συνεχόμενους τίτλους! Τι έγινε αυτό το βράδυ; Στην πίστα

των «Αστεριών», ο μέγιστος Ηλίας Υφαντής έδωσε τιμητικό τρόπαιο στον Τζιοβάνι.

Ο Ρωσίδης στον Ανατολάκη, ο Κοτρίδης στον Πουρσανίδη κ.λπ. Οι σύγχρονοι σταρ

σίγουρα ένιωσαν αμήχανα μπροστά στα τιμημένα «γηρατειά» του συλλόγου, κυρίως

οι αλλοδαποί Ζε Ελίας, Τζόρτζεβιτς, Τζενάμο κ.λπ. Τι θα μπορούσε να «πει» σε

αυτά τα παιδιά που έχουν πλουτίσει από τη μπάλα, τι σημαίνει Σάββας Θεοδωρίδης

ή Μίμης Στεφανάκος; Τίποτε απολύτως. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η αξία και η

υπεροχή των «σκαπανέων».

Το στάδιο Καραϊσκάκη θα ανακατασκευαστεί, όμως ως γη, ως «βωμός» θυσίας και

αξίας, θα παραμείνει ο χώρος στον οποίο έδρασε «για ένα κομμάτι ψωμί» ο

θρυλικός Ανδρέας Μουράτης, ο Στάθης Μανταλόζης, ο Θανάσης Μπέμπης, ο

Πολυχρονίου, ο Ψύχος, ο Κοτρίδης, ο Αριστείδης Παπάζογλου, ο Κοκκινάκης, ο

Υφαντής… Ο τελευταίος, μέσα στον αγωνιστικό χώρο του σταδίου, έσπασε δυο

φορές τα πόδια του. Στον ίδιο χώρο, άφησε την τελευταία του πνοή ο νεαρός

Ιωάννου του Εθνικού, ένας ποδοσφαιριστής το ταλέντο του οποίου σήμαινε πολλά

για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Σε αυτό το γήπεδο μεγαλούργησε το πάθος και η

τόλμη του Γιώργου Σιδέρη, η φινέτσα του Δεληκάρη, οι αέρινες φιγούρες τού

πρόσφατα άδικα χαμένου Μιχάλη Κρητικόπουλου, η σπιρτάδα του σπρίντερ

Χατζηιωάννογλου, η αρχοντιά των Φερλέμηδων, το ταμπεραμέντο του Χούμη, η

εξυπνάδα των Χέλμηδων, η μαχητικότητα του Ηλία Ρωσίδη, η ψυχή του Θανάση Σούλη

και τα παρατεταμένα «ραντεβού στον αέρα» που έδινε στην μπάλα ο Βασίλης

Μποτίνος.

Το Στάδιο Καραϊσκάκη έζησε πολύ μεγάλες στιγμές χάρη στους ποδοσφαιριστές.

Ακόμη και σε κάποιες περιόδους όπου αγωνίστηκαν αλλοδαποί παίκτες μικρής

αξίας, ό,τι συνέβη εκεί άγγιξε την υπερβολή, αλλά διέθετε στοιχεία μαγείας και

πάθους. Ο Ελληνογάλλος (;) κυνηγός Υβ Τριαντάφυλλος λατρεύτηκε υπερβολικά

χωρίς να παρουσιάζει ενδιαφέρον ως παίκτης. Ο Γιούτσος υμνήθηκε, όμως αυτός

διέθετε καλά στοιχεία. Ο Μιχάλης Νικολάου, ο γνωστός Αργεντινός «απατεώνας»

για τον οποίο ξόδεψε μεγάλα ποσά ο Νίκος Γουλανδρής, έγινε βασικό πρωτοσέλιδο

στα αθλητικά φύλλα, αν και η αξία του ήταν για «μονόστηλο», αλλά σήμερα

αλήθεια ποιος τον θυμάται;