Για 38 ημέρες βρέθηκε στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Ντάραμ, στη

θρυλική πτέρυγα Α’, όπου για χρόνια μεταφέρονταν χειροδέσμια τα μέλη του IRA.

Παρά την εμπειρία του Ντάραμ, το ασταθές βάδισμα που κληρονόμησε από τον

συνεχή εγκλεισμό, στη μνήμη του έρχονται οι επτά ημέρες που έζησε στο κελί της

αστυνομίας του Νιούκαστλ!

Αφορμή της σύλληψης του Χάρη Δουσεμετζή ήταν ένα μήνυμα που έστειλε στον

κυβερνοχώρο σχετικά με τη 17Ν

Εκεί, όπου ερήμην των ελληνικών αρχών, ανακρίθηκε ως ύποπτος για συμμετοχή στη

17Ν, μια και οι άνθρωποι της Σκότλαντ Γιαρντ του απαγόρευσαν να επικοινωνήσει

με την πρεσβεία μας στο Λονδίνο, αλλά και τους γονείς του στο Άργος. Εκεί,

όπου είδε τους αστυνομικούς του Νιούκαστλ να σκύβουν πάνω από μια φωτογραφία

του με τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο και να τον ρωτούν να επιβεβαιώσει εάν ο

ηλικιωμένος ασπρομάλλης είναι ο αρχηγός της 17Ν!

Για την απίστευτη περιπέτεια που έζησε επί 45 ημέρες στις φυλακές του

Νιούκαστλ, μιλάει σήμερα στα «ΝΕΑ» ο Χάρης Δουσεμετζής. Ο 25χρονος φοιτητής

από το Άργος, που έπειτα από οκτώ χρόνια σπουδών στην πόλη της Αγγλίας

συνελήφθη και κρατήθηκε ως ύποπτος για συμμετοχή στη 17Ν, επειδή έκανε το

λάθος να στείλει ένα μήνυμα στον κυβερνοχώρο σχετικά με τη δράση της

οργάνωσης, το οποίο θεωρήθηκε τρομοκρατικό!

Μια απίστευτη ιστορία ενός νεαρού φοιτητή που κρίθηκε ύποπτος από τις

αστυνομικές αρχές της Αγγλίας, όταν άφησε τα… ίχνη του στο Διαδίκτυο. Για

την ακρίβεια, o… τρομοκράτης το μόνο που άφησε ήταν το όνομά του. Κάτω από

το e-mail που έστειλε στην ιστοσελίδα «Che-Lives» υπήρχαν φαρδιά-πλατιά τα

στοιχεία της ταυτότητάς του: Haris Dousemetzis.

Ο Γιάννης Ρίτσος και η 17Ν


Το… αποδεικτικό στοιχείο. Η φωτογραφία του Χάρη Δουσεμετζή σε ηλικία 6 ετών

με τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο ήταν ένα από τα «πειστήρια» της δράσης του φοιτητή

«Κάποια στιγμή βγάζουν μια φωτογραφία, που είχα μαζί μου στην Αγγλία, στην

οποία είμαι εγώ με τον Γιάννη Ρίτσο. Στη φωτογραφία είμαι έξι χρόνων μαζί με

τον ποιητή, τον οποίο γνώριζε η μητέρα μου», θυμάται ο Χάρης Δουσεμετζής. Ο

διάλογος που ακολούθησε μεταξύ των Άγγλων αστυνομικών και του 25χρονου φοιτητή

δεν αντέχει σε καμιά κριτική. «Αυτός ο άνθρωπος είναι αρχηγός της 17Ν;»,

ζητούν να μάθουν με ύφος αυστηρό. «Τους εξήγησα ότι αυτός είναι γνωστός

ποιητής, που έχει πεθάνει από χρόνια, αλλά αυτοί τίποτα. Ήταν άσχετοι». Παρ’

όλα αυτά, δεν σταμάτησαν με τον ποιητή. «Στη συνέχεια ο επικεφαλής της

αστυνομίας γύρισε και μου είπε εάν ο Γιάννης Ρίτσος είναι πατέρας μου»!

Και η μητέρα του!

Στις πολύωρες ανακρίσεις, που διεξάγονταν για επτά ημέρες στο αστυνομικό

μέγαρο του Νιούκαστλ, εν αγνοία των διπλωματικών μας αρχών, ο Χάρης

Δουσεμετζής είδε τον Βρετανό «τσιφ» να δείχνει μια περίεργη εμμονή στο πρόσωπο

της μητέρας του, της κυρίας Ελευθερίας Δουσεμετζή. Να είναι διαβασμένος για

πολλά πράγματα, αλλά να θέλει να πληροφορηθεί και άλλα. «Οι ερωτήσεις τους

περιστρέφονταν γύρω από τη μητέρα μου, για το εάν έχει σχέση με τρομοκρατικές

οργανώσεις. Τους απαντούσα ότι μου ακούγονται πολύ γελοία όλα όσα έλεγαν».

Στην αρχή, λέει ο Χάρης, «με ρώτησαν εάν είχε ποτέ φυλακισθεί η μητέρα μου.

Τους απάντησα ότι συνελήφθη, αλλά δεν κρατήθηκε, την περίοδο της χούντας».

Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Χάρης δεν είχε συνειδητοποιήσει αυτό που ζητούσαν να

μάθουν για τη μητέρα του οι Βρετανοί. Κάτι τέτοιο έγινε αντιληπτό όταν του

ζήτησαν να τους πει τα μέλη της 17Ν που παραμένουν ασύλληπτα! Όταν ο 25χρονος

φοιτητής θέλησε να μάθει «εάν εννοούν ότι γνωρίζω προσωπικά ή αν έχω ακουστά»,

η απάντηση που πήρε ήταν «προσωπικά, προσωπικά».

Η μητέρα και η «Άννα»

Ο Χάρης Δουσεμετζής αναρωτήθηκε «πώς να γνωρίζω προσωπικά;». Και εξήγησε ότι

τα μόνα στοιχεία που ήξερε ήταν αυτά που άκουσε και διάβασε από τις εφημερίδες

και τις τηλεοράσεις το καλοκαίρι. Τότε ο Χάρης έκανε λόγο για την περίφημη

πλέον «Άννα» τής 17Ν. «Ποιο το άλλο όνομά της;», του είπαν. «Πρώτον δεν είναι

όνομα, είναι κωδικός, και δεύτερον πώς να γνωρίζω. Εδώ φέρεται να μη γνωρίζει

η Ελληνική Αστυνομία, θα γνωρίζω εγώ;», τους υπενθύμισε.

«Λες ψέματα», απάντησαν με τη σειρά τους οι αστυνομικοί του Νιούκαστλ. «Μήπως

αυτή η «Άννα» είναι η μητέρα σου;», ακούστηκε ξαφνικά στο αστυνομικό μέγαρο

του Νιούκαστλ. «Γέλασα. Μου φάνηκε γελοίο το σκηνικό».

«Ο θείος μου είχε φυλακισθεί την επταετία για 4 χρόνια. Στο κελί ήταν μαζί με

ένα επώνυμο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Τον βασάνισαν γιατί συμμετείχε στο

αντιδικτατορικό κίνημα. Τους είπα ότι τότε πολλοί Έλληνες, πολλοί επώνυμοι

πολιτικοί είχαν αντιδράσει στους δικτάτορες. Το ίδιο και ο Έλληνας

πρωθυπουργός. Τους εξήγησα ότι ήμουν περήφανος για τη μητέρα μου και για τον

θείο μου».

«Λες ψέματα»

Τα επιχειρήματά του δεν έβρισκαν αποδέκτες. «Δεν τους έπειθα». «Εμείς

πιστεύουμε ότι λες ψέματα», μού έλεγαν συνεχώς. Η πίεση της ανάκρισης συνεχώς

αυξανόταν. Ο 25χρονος φοιτητής όμως δεν έχανε το κουράγιο του. Ακόμη και όταν,

όπως λέει, «αγρίεψαν τα πράγματα». Θυμάται ότι στην αρχή που συνελήφθη το

κλίμα ήταν φιλικό, παρ’ ότι του έπαιρναν αποτυπώματα για τρεισήμισι ώρες.

«Κοίτα, είσαι πολύ έξυπνο παιδί, να σκεφθείς το μέλλον σου, να συνεργαστείς

μαζί μας», του είπαν. «Να συνεργαστώ, δεν έχω κανένα πρόβλημα», απάντησε ο

Χάρης Δουσεμετζής. Τρεις ημέρες μετά, το θερμόμετρο ανέβηκε. «Κοίτα, εάν δεν

είσαι συνεργάσιμος, θα πας φυλακή. Θα πας στο Ντάραμ, εκεί που πηγαίνουν οι

βαρυποινίτες».

Ο αστυνομικός τον κέρασε πίτσα…

Καθώς οι μέρες περνάνε στη φυλακή, ένα συνεχές αίσθημα πείνας

στροβιλίζει στο μυαλό του νεαρού φοιτητή, μια ακόρεστη επιθυμία για φαγητό.

«Πείναγα συνέχεια, αλλά ντρεπόμουνα να τους ζητήσω φαγητό. Αν και έρχονταν

κάθε μια ώρα και με ρωτούσαν εάν θέλω κάτι, τους έλεγα όχι, δεν χρειάζομαι

κάτι».

Ένα από τα βράδια είδε όμως έναν από τους αστυνομικούς του Νιούκαστλ να τον

πλησιάζει και να του λέει: «Πεινάς;». Ο Χάρης Δουσεμετζής του είπε «εεε…

λίγο». Ο αστυνομικός είχε αργήσει να εμφανισθεί στο κελί του 25χρονου φοιτητή.

«Συγγνώμη που άργησα», του είπε και προθυμοποιήθηκε να του βρει φαγητό.

Κοιτάει στην καντίνα της αστυνομίας, αλλά δεν βρίσκει τίποτα. Τότε σκέφθηκε να

παραγγείλει κάτι απ’ έξω. «Όχι, ευχαριστώ, δεν χρειάζεται», είπε ο Χάρης

διστακτικά. Λίγο αργότερα στο κελί του είδε μια πίτσα, την οποία πλήρωσε από

την τσέπη του ο Βρετανός αστυνομικός. Ίσως γι’ αυτό ο Χάρης κατάφερε να

συγκρατήσει το επώνυμό του. Ράσελ.