Το «ν’ αγαπάς τη δουλειά», είναι γνωστή και ίσως κοινότοπη συμβουλή. Ποια

είναι, όμως, η μυστική συνταγή που κρύβεται πίσω από το πηλήκιο και τη στολή

του αστυνομικού;

Πέντε άνδρες και γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας συμφωνούν, μιλώντας στον

«ΥΠΟΨΗΦΙΟ», πως αρκούν τρεις λέξεις για να τα καταφέρει κανείς, «ψυχραιμία –

αποφασιστικότητα – πειθαρχία». Η εργασιακή και οικονομική εξασφάλιση, την

επομένη της αποφοίτησης, είναι σίγουρα ιδιαίτερα σημαντικές. Όμως, «όσοι στη

δουλειά μας κοιτούν το ρολόι, κάνουν λάθος», λένε οι πέντε της ΕΛ.ΑΣ.

Οι Σχολές Αξιωματικών και Αστυφυλάκων είναι σίγουρα το πρώτο και απαραίτητο

βήμα. Όμως, «αξιωματικός» και «αστυφύλακας» γίνεσαι στο Τμήμα και στο

πεζοδρόμιο. Οι δύσκολες στιγμές δεν λείπουν. Ο κίνδυνος μπορεί να εμφανιστεί

από εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Όχι πως το επάγγελμα δεν προσφέρει

ικανοποίηση, η οποία, όπως λένε οι αστυνομικοί, έχει να κάνει ακόμη και μ’ ένα

χαμόγελο που εισπράττουν όταν βοηθούν έστω και έναν ηλικιωμένο να περάσει τον

δρόμο. Εκείνο που σίγουρα λείπει από τη δουλειά είναι η ρουτίνα και εκείνο το

οποίο βασιλεύει είναι το απρόβλεπτο.


«Πρέπει να είσαι για όλα έτοιμος»

«Πήραμε κλήση στις 11.30 το πρωί για ληστεία στην Αγροτική Τράπεζα της

Αχαρνών. Λίγο πιο κάτω από την Πλατεία Αμερικής, σε μία διασταύρωση, ο δράστης

είχε αφήσει το αυτοκίνητό του και τον πετύχαμε την ώρα που είχε μπει σε μία

πολυκατοικία. Έπρεπε να τον συλλάβουμε».

Ο 36χρονος αστυφύλακας της Άμεσης Δράσης, Θοδωρής Σούκουλης (φωτό), περιγράφει

μία από τις εκατοντάδες στιγμές έντασης της δουλειάς. Είναι αυτό ακριβώς που

τον συναρπάζει, το άγνωστο. «Είμαι σε μία από τις πλέον μάχιμες υπηρεσίες.

Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάθε λογής περιπτώσεις, τρελούς, ληστές,

ναρκομανείς, οικογενειακές διαμάχες», περιγράφει ο αστυφύλακας. «Για όλα

πρέπει να είσαι προετοιμασμένος». Ο ίδιος ξέρει, πλέον, ύστερα από 18 χρόνια

στο Σώμα, πως αστυφύλακας είσαι όλο το 24ωρο και πως… «οι γυναίκες των

αστυφυλάκων συνηθίζουν να κοιμούνται μόνες τους».


«Να μην αντιδικείς με τον παραβάτη»

«Πρέπει να είσαι ψύχραιμος και ταυτόχρονα να παίρνεις τις σωστές αποφάσεις και

να κάνεις τις κατάλληλες κινήσεις σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα», λέει ο

26χρονος Κωνσταντίνος Αποστολακούλης, αξιωματικός υπηρεσίας στο Α.Τ.

Συντάγματος (φωτό).

Ο ίδιος είναι υπεύθυνος από το να βεβαιώσει το γνήσιο μιας υπογραφής μέχρι να

διενεργήσει προανακριτική εξέταση για ένα έγκλημα. «Το Τμήμα είναι ο πυρήνας

του Σώματος, είναι το πανεπιστήμιο των αστυνομικών», λέει. Ήταν στην πρώτη

σειρά υποψηφίων που πέρασε στην ΕΛ.ΑΣ. μέσω γενικών εξετάσεων. Με πατέρα αλλά

και παππού στο Σώμα, πηλήκιο και στολή ήταν οι εικόνες της παιδικής του

ηλικίας. «Ποτέ δεν πρέπει να έρχεσαι σε αντιδικία με τον παραβάτη, ούτε φυσικά

να θεωρείς ότι είναι κάτι υποδεέστερο από σένα. Πρέπει να ξέρεις ότι πάνω απ’

όλα έχεις απέναντί σου ανθρώπους».


«Ευστροφία, κυρίως στις διασταυρώσεις»

Ρυθμίζει την κυκλοφορία, βεβαιώνει παραβάσεις, «σηκώνει» αυτοκίνητα με τον

γερανό της Τροχαίας. Θα έλεγε κανείς ότι για την ανθυπαστυνόμο Σταυρούλα

Μιχελάκου (φωτό), η δουλειά της είναι μία καθημερινή «σύγκρουση» με τους

πολίτες.

Κι όμως, η ίδια το διαψεύδει. «Άνθρωποι που ήταν στην αρχή εξαγριωμένοι, μου

είπαν ευχαριστώ στο τέλος. Είναι ζήτημα συμπεριφοράς. Ό, τι δώσεις στον

πολίτη, αυτό θα εισπράξεις. Ποτέ δεν ένιωσα ούτε έδειξα ότι είμαι υπεράνω.

Αντίθετα, θέλω να προσφέρω», περιγράφει. Για εκείνη, η δουλειά της είναι

λειτούργημα. Απαιτεί ευστροφία και ταχύτητα στον δρόμο και κυρίως στις….

διασταυρώσεις. Είκοσι χρόνια στο Σώμα, η εμπειρία τής έχει αποδείξει πλέον πως

ο κίνδυνος ελλοχεύει παντού και από την άλλη πως «η αξιοπρέπεια του

αστυνομικού δεν είναι διαπραγματεύσιμη, ανεξάρτητα από το τι θα ακούσει στον δρόμο».


Συναναστρεφόμαστε δεκάδες κόσμου

Μεγάλωσε παίζοντας με το καπέλο και τη στολή του πατέρα της. Εκείνος την

πήγαινε βόλτες με το περιπολικό στην Πάτρα. Η 24χρονη αστυφύλακας Διαμάντω

Ανδριοπούλου (φωτό) ήξερε από μικρή το επάγγελμα που θα ακολουθούσε. «Ύστερα

από δύο χρόνια στη Σχολή, βγαίνεις πιο ώριμο, πειθαρχημένο και υπεύθυνο άτομο.

Δεν είσαι ο ίδιος που μπήκες στα 18», λέει η αστυφύλακας που δουλεύει στις

πεζές περιπολίες του Αστυνομικού Τμήματος Ομονοίας, μία εβδομάδα πρωί και μία

απόγευμα. Μαζί με έναν από τους συναδέλφους της, περιπολούν στους δρόμους του

κέντρου της Αθήνας. «Καθημερινά συναναστρεφόμαστε δεκάδες κόσμου.

Αντιμετωπίζουμε τα πάντα. Από το να δώσουμε πληροφορίες για μια οδό, μέχρι

τους ναρκομανείς στην πλατεία Βάθη». Όλα είναι στο πρόγραμμα. Κι όσο για την

ορθοστασία και το περπάτημα…. «απλά τα συνηθίζεις, και μάλιστα σύντομα».


Οι πολίτες πρέπει να σε εμπιστεύονται

Θυμάται ακόμη την πρώτη του υπηρεσία, πριν από 29 χρόνια, όταν με χαρά αλλά

και ανησυχία τοποθετήθηκε στις Φυλακές Κορυδαλλού. Σήμερα, ο διοικητής του

Α.Τ. Αμπελοκήπων (φωτό), αστυνομικός υποδιευθυντής κ. Βαγγέλης Δημητρουλάκος,

συμβουλεύει τα νέα παιδιά «να ερωτευθούν τη δουλειά τους».

Ο μύθος του Χόλιγουντ, με τον παντοδύναμο άνδρα του FBI, που όλα τα

καταφέρνει, μάλλον δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. «Χρειάζεται

συνεργασία με τους πολίτες. Είμαστε κομμάτι των τοπικών κοινωνιών. Όσο

περισσότερο σε εμπιστεύονται οι πολίτες τόσο πιο μεγάλη είναι ευθύνη που

νιώθεις».

Ο ίδιος έχει περάσει πολλά, έχει στο ενεργητικό του πολλές αστυνομικές

«επιτυχίες», όταν όμως φέρνει στη μνήμη του ένα περιστατικό που τον συγκίνησε

και συνάμα τον έκανε να νιώσει όμορφα, περιγράφει: «Ήμουν στο Α.Τ. Πετραλώνων,

όταν ήρθε μία 25χρονη κοπέλα, εξαρτημένη, και μου είπε «ευχαριστώ», απλά και

μόνο γιατί της φέρθηκα σαν άνθρωπος».