«Ξαναχτίζω τα πάντα», έγραφε στα τέλη του ’60 στη δασκάλα της Ελβίρα Ντε

Ιντάλγκο, πικραμένη, η Μαρία Κάλλας

Κάτω από το σφυράκι του δημοπράτη θα βρεθούν απόψε στη Ρώμη προσωπικά γράμματα

της Μαρίας Κάλλας, γραμμένα αμέσως μετά το τέλος της θυελλώδους σχέσης της με

τον Αριστοτέλη Ωνάση. Κάποια από αυτά, από το τέλος της δεκαετίας του ’60, με

παραλήπτρια τη δασκάλα της στη φωνητική, Ελβίρα Ντε Ιντάλγκο, αποκαλύπτουν την

πικρία και απογοήτευση της Ντίβας. Εκείνη, θλιμμένη και απογοητευμένη πέθανε,

στο Παρίσι, τον Σεπτέμβριο του 1977, σε ηλικία 53 ετών. Ο Ωνάσης πέθανε τον

Μάρτιο του 1975…

Ο οίκος Κρίστις θα διαθέσει στην αίθουσα των δημοπρασιών 11 πακέτα

αλληλογραφίας και φωτογραφίες, με αρχική τιμή 15.000 ευρώ. Θα είναι δε από

εκείνες τις δημοπρασίες που θα κινήσουν το ενδιαφέρον πολλών, τόσο από την

πλευρά των αγοραστών όσο και των πάμπολλων θαυμαστών της Ντίβας.

«Είναι σκληρό… Δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Και οι δύο πρέπει να πληρώσουν»,

έγραφε τον Οκτώβριο του 1969 η Κάλλας, λίγες ημέρες μετά τον γάμο του Ωνάση με

την Τζάκι, σε μία από τις επιστολές της που θα βγουν στο σφυρί. «Το χειρότερο

είναι πως δεν μου είπε τίποτε για τον γάμο. Ύστερα από εννέα χρόνια που πέρασα

στο πλευρό του, πιστεύω πως είχε υποχρέωση να το κάνει… Τουλάχιστον να μην

το μάθω από τις εφημερίδες. Νομίζω όμως πως είναι τρελός και ως τρελό θα τον

ξεγράψω. Και θα προσπαθήσω να το κάνω όσο γίνεται πιο γρήγορα».

Σε άλλη επιστολή, από τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, την εποχή που το ειδύλλιο

του Ωνάση και της Τζάκι είχε φουντώσει, η Κάλλας έγραφε πάλι στην καθηγήτριά

της: «Τα πάω καλά κάτω από αυτές τις συνθήκες, αλλά είναι σαν να έχω φάει ένα

δυνατό χαστούκι και να μου έχει κοπεί η ανάσα. Είχα τρία τηλεφωνήματα (από τον

Ωνάση). Στο ένα δεν απάντησα, στα άλλα δύο μίλησα. Και ήταν καταστροφή».

Αλλού πάλι γράφει: «Όπως σου είπα, έχει χάσει το μυαλό του και αυτό είναι κάτι

τρομερό, που δεν μπορώ να δεχθώ. Είμαι στο Παρίσι και θα προσπαθήσω να βάλω

λίγο σε τάξη το – τόσο πονεμένο – κεφάλι μου. Πρέπει να προσπαθήσω να επιβιώσω

τους επόμενους μήνες».

«Ξαναχτίζω τα πάντα», έγραφε στην Ιντάλγκο τον Ιανουάριο του 1968, ενώ δούλευε

μόνη της νέες τεχνικές ερμηνείας. «Να δούμε τι θα γίνει. Σε κάθε περίπτωση, τα

πράγματα δεν ήταν και πριν κανονικά. Έτσι, σ’ αυτό το σημείο δεν έχω να χάσω

τίποτε. Αν πετύχει πέτυχε. Διαφορετικά, εγκαταλείπω».

Τον Απρίλιο του 1969, η Κάλλας έστελνε πάλι νέα της στην Ιντάλγκο: «Σύντομα θα

πρέπει να αρχίσω να γράφω την αυτοβιογραφία μου και θα χρειαστώ κάποιες

υπενθυμίσεις, κάποια πράγματα από σένα… Είμαι καλύτερα. Νιώθω πιο ασφαλής.

Πάχυνα λίγο και αισθάνομαι πιο αισιόδοξη…».

Τελευταία Νέα