Για εκείνους που υποστηρίζουν ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ έχει ύστερα από τόσα

χρόνια στην εξουσία, μετατραπεί σε έναν ψυχρό τεχνοκρατικό καθεστωτικό

μηχανισμό, αποκομμένο από τα κοινωνικά στρώματα που το ανέδειξαν, υπάρχει μια

τουλάχιστον πασιφανής απάντηση: Άκης Τσοχατζόπουλος.

Ο υπουργός Ανάπτυξης είναι ίσως ένας από τους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός

χεριού υπουργούς της κυβέρνησης Σημίτη που κρατάει ζωντανές τις αξίες και

παραδόσεις του λεγόμενου «παλαιού ΠΑΣΟΚ». Και ίσως ένας από τους τελευταίους

μιας πολιτικής ράτσας υπό εξαφάνιση ­ δηλαδή ένας μεσογειακός σοσιαλδημοκράτης

με Παπανδρεϊκά πολιτικά ρεφλέξ.

Ο Άκης Τσοχατζόπουλος που «καλωσορίζω» στο γραφείο του στο υπουργείο

Ανάπτυξης, αφού είναι τουλάχιστον 75 λεπτά αργοπορημένος, είναι ακριβώς όπως

τον περίμενα να είναι. Είναι εκδηλωτικός, αυθόρμητος, και υπερβολικά άνετος.

Μιλάμε λίγο για την επανεκλογή του Γκέρχαρντ Σρέντερ στη Γερμανία και για τον

επερχόμενο πόλεμο στο Ιράκ που, σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση-πρόβλεψη του κ.

Τσοχατζόπουλου, θα ξεσπάσει τον Ιανουάριο του 2003.

Για την κυβέρνηση. Ξαφνικά μία από τις τρεις ιδιαιτέρες του κ.

Τσοχατζόπουλου εμφανίζεται και προσπαθεί, χωρίς μεγάλη επιτυχία, να του

αποσπάσει την προσοχή, δίνοντάς μου, ωστόσο, την ευκαιρία να του ζητήσω να

μιλήσουμε για την καταγεγραμμένη δυσαρέσκεια των Ελλήνων για τη συνολική

εξέλιξη της χώρας. Οι Έλληνες, του λέω, δείχνουν να μην είναι ευχαριστημένοι

με τον τρόπο που το κράτος και κατά συνέπεια η κυβέρνηση, η οποία, εκτός

απροόπτου το 2004 θα κλείσει 11 συνεχόμενα χρόνια στην εξουσία, χειρίζεται τα

μεγάλα κοινωνικά προβλήματα. Και αυτή η δυσαρέσκεια είναι διάχυτη στην κοινή

γνώμη. «Χωρίς να θέλω να απολογηθώ για τίποτα», μου απαντά με το πάσο του αντί

να παρασυρθεί από τον επιταχυνόμενο ρυθμό της συζήτησης, «διαβάζοντας τα

γκάλοπ διαπιστώνω ότι υπάρχουν τομείς που ο Έλληνας πολίτης πιστώνει στο ΠΑΣΟΚ

και την κυβέρνηση επιτυχίες και αυτό συμβαίνει με τα εθνικά θέματα. Αντίθετα,

υπάρχει μια σειρά άλλων θεμάτων όπου ο Έλληνας πράγματι αναζητεί ακόμη από τις

κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αποτελέσματα, τα οποία θα τον πείσουν ότι είμαστε στον

σωστό δρόμο. Αυτή είναι για μένα η πραγματικότητα. Δεν βλέπω ούτε ένα γενικό

κλίμα απόρριψης, ούτε ένα γενικό κλίμα αποδοχής».

Η συζήτηση πηγαίνει, μάλλον αναπόφευκτα, στις δημοτικές και νομαρχιακές

εκλογές της Κυριακής. Όταν τον ρωτάω πώς βλέπει τα πράγματα ο υπουργός

Ανάπτυξης, με μια απότομη κίνηση ισιώνει την πλάτη του, σαν χαρτοπαίκτης που

ανεβάζει το στοίχημα, και μου λέει χωρίς περιστροφές ότι «σε αυτές τις εκλογές

η Ν.Δ. έχει θέσει σε κίνηση μια επιχείρηση εξαπάτησης του πολίτη». Δηλαδή;

«Από τη μία απαιτεί από τους ψηφοφόρους να στείλουν μήνυμα αποδοκιμασίας στην

κυβέρνηση μέσω των δημοτικών εκλογών επιχειρώντας ουσιαστικά την

κομματικοποίηση των εκλογών, τσαλαπατώντας έτσι και τον θεσμό και τα πρόσωπα.

Και από την άλλη, η Ν.Δ. υποστηρίζει τη σημασία και τη σπουδαιότητα των

δημοτικών εκλογών: υποστηρίζει δήθεν τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

αποδεχόμενη πόσο σημαντικός είναι ο θεσμός αυτός για τους πολίτες». «Η

διγλωσσία αυτή», συμπληρώνει, «με την οποία εμφανίζεται η Ν.Δ. αποκαλύπτει

ουσιαστικά την περιφρόνησή της προς τον πολίτη του οποίου η ψήφος

χρησιμοποιείται ως κουκί προς τη δέουσα κατεύθυνση. Και αυτό φαίνεται και από

το γεγονός ότι δεν παίρνει θέση η Ν.Δ. για την Τοπική Αυτοδιοίκηση». Και γιατί

δεν παίρνει θέση; τον ρωτάω. «Γιατί απλούστατα δεν την ενδιαφέρει η Τοπική

Αυτοδιοίκηση. Το μόνο που θέλει και προσπαθεί να κάνει σε αυτές τις εκλογές η

Ν.Δ. είναι να τις χρησιμοποιήσει για τον δικό της κομματικό στόχο και όφελος

που δεν είναι άλλος από το να βλάψει πολιτικά την κυβέρνηση».

Όταν με παντελή έλλειψη τακτ τον ρωτάω ποιον αριθμό νομαρχιών θεωρεί επιτυχία

και ποιον αποτυχία, ο κ. Τσοχατζόπουλος με ένα ύφος μομφής μού απαντά ότι «δεν

πρόκειται μία ημέρα πριν από τις εκλογές να μιλήσω με νούμερα, αλλά το όριο

των 15 νομαρχιών δεν ισχύει πια. Το κλίμα έχει αλλάξει, ο στόχος έχει ανεβεί

και επιδιώκουμε τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό». Τον ρωτάω επίσης για το αν

πιστεύει ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα επηρεάσει το γενικότερο πολιτικό

κλίμα. «Οι δημοτικές εκλογές», μου λέει, «έχουν ένα πολιτικό μήνυμα τοπικής

εμβέλειας. Όμως, λόγω της συγκυρίας αλλά και της τακτικής των κομμάτων το

τελικό αποτέλεσμα θα στείλει και ένα μήνυμα στην πολιτική σκηνή του τόπου».

Ν.Δ. και Ακροδεξιά. Έχω την εντύπωση, του λέω αλλάζοντας θεματική αλλά

όχι θέμα, ότι το ΠΑΣΟΚ παίζει το χαρτί «Συνδιαλλαγή της Ν.Δ. με την Ακροδεξιά»

ίσως λίγο περισσότερο απ’ ό,τι θα έπρεπε. Στην προσπάθειά σας, του εξηγώ

συμπληρωματικά, να ενεργοποιήσετε τα αντιδεξιά αντανακλαστικά των προοδευτικών

ψηφοφόρων μεγενθύνετε ένα θέμα που μέχρι τώρα τουλάχιστον δεν αποτελεί σοβαρό

πρόβλημα για την ελληνική κοινωνία. Αν στη Θεσσαλονίκη αύριο, τον ρωτάω, ο κ.

Ψωμιάδης πάρει ένα 50%, σημαίνει αυτό ότι ένα 50% των Θεσσαλονικέων έχει

ακροδεξιά φρονήματα; «Η Ν.Δ.», μου απαντά, «στην προσπάθειά της να διευρύνει

την πολιτική της βάση αγκαλιάζει την άκρα Δεξιά. Εκμεταλλευόμενη το ουδέτερο

και ακομμάτιστο των δημοτικών εκλογών κάνει ένα κομματικό άνοιγμα και κάτω από

τον μανδύα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μαζεύει όλα τα ακροδεξιά και περιθωριακά

στοιχεία. Δηλαδή, ανθρώπους που έχουν έρθει πασιφανώς και κατάδηλα στο

παρελθόν σε σύγκρουση με τη δημοκρατία, τους θεσμούς και την αξία αυτών των

θεσμών». «Απέναντι σ’αυτό», συνεχίζει μπαίνοντας στην καρδιά της ερώτησής μου,

«το ΠΑΣΟΚ έχει ανοίξει ένα μέτωπο. Μπορεί η γενίκευση της καταγγελίας του

ΠΑΣΟΚ για συνδιαλλαγή της Ν.Δ. με την άκρα Δεξιά να μη βρίσκει παντού και στον

ίδιο βαθμό θετικούς αποδέκτες γιατί υπάρχει αναντιστοιχία, αυτό, όμως,

οφείλεται στο γεγονός ότι η Ν.Δ. δεν βρίσκει ακροδεξιούς παντού. Η στρατηγική

της Ν.Δ. μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα την περιοχή ­ στη Θεσσαλονίκη, για

παράδειγμα, αντίθετα με άλλες περιοχές, έχουμε σοβαρό πρόβλημα, αυτό όμως δεν

αναιρεί το γεγονός ότι την τακτική αυτή την προωθεί η Ν.Δ. όπου μπορεί και

όπου της ταιριάζει. Η τακτική του ΠΑΣΟΚ, όμως, δεν επικεντρώνεται μόνο σ’ αυτό

το γεγονός». Δηλαδή; «Το ΠΑΣΟΚ απέναντι στην επιχείρηση εξαπάτηση του πολίτη

της Ν.Δ. έχει να αντιπροτάξει μια ολοκλήρωμένη πρόταση για την Τοπική

Αυτοδιοίκηση. Μια σύγχρονη πρόταση, προσαρμοσμένη στις ανάγκες του 21ου αιώνα

που δίνει λύσεις στον τρόπο άσκησης και κατανομής της εξουσίας».

«Τα κόμματα δεν είναι στρατιωτάκια, να λέμε όλοι τα ίδια πράγματα»

Η λέξη «αλληλεγγύη» είναι μία από τις αγαπημένες πολιτικές λέξεις του υπουργού

Ανάπτυξης. Είναι η λέξη που εμφανίζεται σε όλες τις ομιλίες και συνεντεύξεις

του. Δεν είναι, όμως, ειρωνικό, τον ρωτάω, μια λέξη που για εκείνον σημαίνει

τόσα πολλά, να απουσιάζει μεταξύ των μελών μιας κυβέρνησης, στην οποία είναι

τόσα χρόνια πρωτοκλασάτο μέλος; «Το γεγονός ότι υπάρχουν αντιπαραθέσεις,

διαφωνίες και συγκρούσεις δεν αναιρεί το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι

αισθάνονται ότι ανήκουν στον ίδιο πολιτικό και ιδεολογικό χώρο. Το να υπάρχει

ψυχρότητα κάποια στιγμή μεταξύ μερικών που διαφώνησαν, αυτό είναι ανθρώπινο.

Στην πολιτική, σε ένα κόμμα, είσαι υποχρεωμένος να παλέψεις για την άποψή σου.

Το ότι θα φανεί μια διαφωνία, λοιπόν, τι να κάνουμε; Σας είπε κανείς ότι τα

κόμματα είναι στρατιωτάκια και λέμε όλοι τα ίδια πράγματα;».