Αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν ο κ. Δαφέρμος, πρόεδρος της Αρχής Προσωπικών

Δεδομένων, έκανε αγωγή (αγωγή, όχι μήνυση) κατά του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και

πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλου (κατά κόσμον κ. Παρασκευαΐδη) και της Ιεράς

Συνόδου και ζητούσε αποζημίωση 1 ή 10 εκατομμύρια ευρώ για συκοφαντική

δυσφήμηση έργω και λόγω, ηθική βλάβη και όσα άλλα μπορεί να περιλάβει σ’ ένα

δικόγραφο ένας καλός δικηγόρος του αστικού δικαίου.

Ο κ. Χριστόδουλος απεκάλεσε τον κ. Δαφέρμο «προδότη» και αιτιολογώντας αυτό

τον επαίσχυντο χαρακτηρισμό είπε ότι ο κ. Δαφέρμος «κάθε λίγο και λιγάκι

βγάζει κι ένα αγκωνάρι πάνω στο οποίο στηρίζεται αυτό το έθνος».

Άραγε, τα πολιτικά δικαστήρια δεν θα ήταν υποχρεωμένα να δεχθούν να δικάσουν

την αγωγή και δεν θα καταδίκαζαν την Εκκλησία της Ελλάδος να πληρώσει 1 ή 10

εκατομμύρια ευρώ στον κ. Δαφέρμο;

Και αν συνέβαινε αυτό, οι άλλοι μητροπολίτες, οι οποίοι νέμονται τώρα τον

θησαυρό της Εκκλησίας δεν θα αντιδρούσαν, ώστε να βάλουν χαλινάρι ή φραγή στο

απύλωτο στόμα που θεωρεί τον εαυτό του εθνάρχη και εμάς όλους πρόβατα από το

κοπάδι του, που μπορεί να τα σαλαγάει ή να τα σφάζει, κατά βούληση;

Με ποιο δικαίωμα ο άνθρωπος αυτός, με τα χρυσοποίκιλτα «συνολάκια» των 20 ή 30

εκατομμυρίων δραχμών, βρίζει δημόσιους λειτουργούς, διανοούμενους και

πολιτικούς «προδότες» ή «γραικύλους»;

Ποιον εκφράζει, εκτός ίσως από τον τυφλό φανατισμό και τη μισαλλοδοξία των

παραεκκλησιαστικών οργανώσεων; ή το δικό του πάθος και μνησικακία;

Στο κάτω κάτω, ο άνθρωπος που υποκρίνεται ότι δεν γνώριζε τι γινόταν στην

Ελλάδα επί χούντας πώς τολμά να μιλάει για πατρίδα, έθνος και λαό;

Όσο για τον κ. Καραμανλή που έσπευσε, μετά της συζύγου του, να υπογράψει από

τους πρώτους για τις ταυτότητες, ας διαβάσει για παραμυθία, το διήγημα του Ε.

Αλ. Πόε:

«Μη στοιχηματίζεις ποτέ το κεφάλι σου με τον διάβολο».