Ξαπλωμένοι στην παραλία. Αραχτοί. Ψιλοκοιμισμένοι. Ζαλισμένοι απ’ τον ήλιο. Με

τα φουσκωτά, τις βάρκες και τα καλογυαλισμένα κότερα να πηγαίνουν και να

έρχονται. Μπρούντζινα κορμιά. Ουζάκι με εκλεκτό μεζέ. Λαχταριστά ψάρια με

δροσερές σαλάτες. Μεσημεριανή ραστώνη. Κι αξέχαστα δειλινά. Απαραίτητες οι

επισκέψεις σε κάθε εκκλησιά που γιορτάζει (ο Αύγουστος είναι άλλωστε ο μήνας

των πανηγυριών). Φραπεδάκι. Καλοκαιρινό σινεμά με πασατέμπο. Εξωτικά κοκτέιλ.

Και χορός μέχρι τα ξημερώματα. Από μία αυλή ακούγεται ο εκφωνητής. Η εικόνα

του κρύβεται από το γιασεμί που διαπερνά το κάγκελο. Οι λέξεις που

προλαβαίνεις να συγκρατήσεις είναι Κουφοντίνας, τρομοκρατία, ανακριτής.

Γνωστές – άγνωστες γυναίκες. Κάνει λόγο για νέα «συγκλονιστικά» στοιχεία, που

θα αποκαλύψει σε λίγα λεπτά. Απέναντι στο μώλο ο ψαράς αράζει τη βάρκα. Κάτι

μεγάλο άρπαξε στα δίχτυα του. Τα πιτσιρίκια ξυπόλητα τρέχουν προς το μέρος

του. Τα ακολουθούμε. Αυτά κι αν είναι λαβράκια! Ο εκφωνητής συνεχίζει. Τώρα

πια δεν ξεχωρίζεις καθαρά τις λέξεις του. Διακρίνεις μόνο την προσπάθειά του

να ακουστεί. Λες και σε βλέπει να απομακρύνεσαι. Πόσο διαφορετικός είναι αυτός

ο Αύγουστος. Πέρυσι τέτοιον καιρό είχα μάθει όλα τα ερωτικά του Χόλιγουντ. Τα

διαζύγια, τους καβγάδες, τις ίντριγκες. Και ο εκφωνητής δεν έδειχνε και ούτε

ήταν αγχωμένος. Δεν τσίριζε για να με προσελκύσει. Εισχωρούσε στα άδυτα… των

σταρ με χαμόγελο. Έντυνε τα πλάνα του με πολυτελείς βίλες, φωτογραφήσεις σε

εξωτικά νησιά ή κοσμικά γκαλά. Χωρίς αγωνία στο βλέμμα ή στη φωνή. Σύντομος,

συγκεκριμένος, ευχάριστος. Βέβαιος για την εγκυρότητα των λεγομένων του. Κάθε

πέρυσι και καλύτερα. Ευτυχώς που η παραλία έμεινε ίδια.