|
|
|
|
Ενενήντα δύο επιστημονικές ανακοινώσεις για την ιστορία και την αρχαιολογία
της πιο παραμελημένης αρχαιολογικής περιοχής της Ελλάδας, της
Αιτωλοακαρνανίας, είναι ίσως αρκετές για να υπογραμμίσουν το αυτονόητο. Ότι η
Χώρα του Αχελώου είναι πλουσιοτάτη, ανεξερεύνητη και χρειάζεται όχι μία, αλλά
περισσότερες Αρχαιολογικές Εφορείες, για να συμμαζέψουν και να αναδείξουν το
υλικό, ενώ δεν υπάρχει τώρα καμία. Δεν είναι τυχαίο ότι στην αφύλακτη
Αιτωλοακαρνανία ακμάζει η αρχαιοκαπηλία. Από το Μεσολόγγι έως την Αμφιλοχία,
από τα Μεσοπαλαιολιθικά ευρήματα ώς το Κάστρο της Ναυπάκτου και από το αρχαίο
θέατρο των Οινιαδών μέχρι τις βυθισμένες πόλεις και ώς το Βραχώρι, στο
σημερινό Αγρίνιο, που προσπαθεί εναγωνίως να συγχρονίσει το βήμα του με το
παρόν, ανοίγονται τεράστιες περιοχές ενδιαφέροντος και προκύπτουν καθημερινά
σημαντικά ευρήματα που παίρνουν τον δρόμο για την αποθήκη. Οι πολίτες, όμως,
σύρονται και ταλαιπωρούνται στην Πάτρα και στα Γιάννενα για τις αρχαιολογικές
υποθέσεις τους και το υπουργείο Πολιτισμού, που τα ξέρει όλα αυτά, τι κάνει;
Εξαγγελίες: Ότι προχωρεί στην ίδρυση Ενιαίας Εφορείας Κλασικών Αρχαιοτήτων και
Βυζαντινών Μνημείων στην Αιτωλοακαρνανία. Έτσι που προχωρεί όμως, ώσπου να
λύσει τον Γόρδιο δεσμό των διαρθρωτικών προβλημάτων όλων των Αρχαιολογικών
Υπηρεσιών της Ελλάδας, δεν θα φθάσει ποτέ έως το Αγρίνιο. Εκτός και… κόψει
δρόμο, προχωρώντας σε άμεση λύση.
