Ο Μοντέστο Πλάτα έσπρωξε τη μεταλλική πόρτα του ιατρείου, έριξε μια

περιφρονητική ματιά στην αταξία που επικρατούσε και κάθησε στην πολυθρόνα.

«Δόκτωρ Σάντος», είπε, «θέλω να διορθώσετε τα γονίδιά μου».

Γονιδιακό παζλ (εικόνα από το «Νιούζουικ»)

Βρισκόμαστε στο 2047. Εδώ και σαράντα χρόνια οι επιστήμονες είναι σε θέση,

χάρις στα biochips, να προσφέρουν στα εύπορα ζευγάρια τη δυνατότητα να

διαλέξουν τα γονίδια των παιδιών τους. Επισήμως, βέβαια, η διαδικασία αυτή

είναι νόμιμη μόνο όταν έχει στόχο την αποτροπή κληρονομικών ασθενειών και όχι

την επιλογή των σωματικών και πνευματικών χαρακτηριστικών του παιδιού. Τα όρια

όμως είναι θολά. Ο 40χρονος Πλάτα είναι ένα από τα πρώτα προϊόντα αυτής της

προόδου και αυτής της ασάφειας (όπως και της φαντασίας του αρθρογράφου της

Ελ Παΐς).

­ Οι γονείς μου, γιατρέ, ήταν πλούσιοι και μορφωμένοι. Λίγο πριν τη σύλληψή

μου, το 2007, διάβασαν μια καταχώρηση της Celera και αποφάσισαν να επιλέξουν

το γονιδίωμά μου.

­ Και δεν το έκαναν καλά;

­ Ίσα – ίσα. Οι γονείς μου ακολούθησαν μερικές λογικές αρχές. Από τις αρχές

του αιώνα, ο πατέρας μου ήξερε ότι το 2010 θα πεθάνει από τη νόσο του

Χάντιγκτον ­ όπως και έγινε. Από την άλλη πλευρά, η μητέρα μου είχε μια

οικογενειακή προϊστορία σε καρδιοπάθειες. Επειδή οι γονείς μου δεν ήθελαν να

πεθάνω ούτε από το ένα ούτε από το άλλο, παρήγγειλαν τη γονιμοποίηση σε σωλήνα

200 με 300 εμβρύων, και τα έστειλαν για εξέταση γονιδιώματος. Οι επιστήμονες

απέρριψαν τα έμβρυα που είχαν το γονίδιο της Χάντιγκτον κι εκείνα που

περιείχαν τον συνδυασμό 35 γονιδίων που αύξανε τον κίνδυνο καρδιοπάθειας, και

έμειναν με 67 «καθαρά» έμβρυα. Ήλθε τότε ο επισκέπτης της Celera στους γονείς

μου και τους είπε: «Αυτά τα γονίδια είναι καθαρά, αλλά διαφορετικά μεταξύ

τους. Εσείς θέλετε μόνο έναν γιο, γιατί δεν επιλέγετε τα χαρακτηριστικά του;».

Κι εκείνοι δέχθηκαν.

­ Νόμιζα πως ήταν παράνομο.

­ Ναι, αλλά σας είπα πως οι γονείς μου ήταν εύποροι. Αποφάσισαν λοιπόν να γίνω

ψηλός. Το βλέπετε, άλλωστε.

­ Σας ενοχλεί ότι είστε ψηλός;

­ Δόκτωρ Σάντος, βρισκόμαστε στα μέσα του 21ου αιώνα. Όλοι στις μέρες μας

διαλέγουν το ύψος τους. Το να είσαι ψηλός αποτελεί πλέον κοινοτοπία. Έπειτα

έδωσαν εντολή να έχω μαλλιά, και βλέπετε ότι είναι της μόδας η φαλάκρα. Με

θέλησαν λεπτό. Το αποτέλεσμα είναι να μην απολαμβάνω το φαΐ, όπως δεν το

απήλαυσε ποτέ ο πατέρας μου. Απέρριψαν όλα τα γονίδια που έδειχναν εθισμούς,

και πράγματι δεν έχω κανέναν. Το χειρότερο όμως είναι άλλο. Η μητέρα μου ήταν

πολύ πιο έξυπνη από τον πατέρα μου και δεν ήθελαν να μου περάσουν τα γονίδιά

της. Θεωρούσαν πως η ευφυΐα θα με οδηγούσε στη μιζέρια, όπως έγινε με τον

παππού μου, και ζήτησαν να έχω έναν συνηθισμένο εγκέφαλο. Γι’ αυτό βρίσκομαι

εδώ, γιατρέ. Θα μπορούσατε να διορθώσετε τα γονίδιά μου;

Τελευταία Νέα