Το κράτος συμμετέχει στη χρηματοδότηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης

μόλις κατά 2% (σε αντίθεση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου η κρατική

συμμετοχή είναι υψηλότερη), ενώ ο κάθε δημόσιος υπάλληλος επιβαρύνθηκε (και θα

επιβαρύνεται) με 250.000 δρχ ετησίως ­ κατά μέσο όρο ­ για εισφορές κύριας

ασφάλισης.

Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ παρουσίασαν χθες τα βασικά σημεία

επιστημονικής μελέτης για το Ασφαλιστικό του ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ καθώς και τις

θέσεις τους για την επικείμενη μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής

ασφάλισης. Οι συνδικαλιστές δίνουν έμφαση στην ενίσχυση της κρατικής

χρηματοδότησης και και στη θέσπιση ειδικού άμεσου φόρου για τα υψηλά

εισοδήματα και τις επιχειρήσεις εντάσεως κεφαλαίου. Τα εργατικά συνδικάτα

τονίζουν ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να δεχθούν μείωση των παροχών

και αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση καθώς και περαιτέρω αύξηση των

ασφαλιστικών εισφορών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης (συντάχθηκε από τους

κ.κ. Σάββα Ρομπόλη και Γιώργο Ρωμανιά):

* Το ύψος της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, αν δεν υπήρχε η κρατική

παρέμβαση, από 5,6 τρισ. δρχ που είναι σήμερα θα μπορούσε να είναι στα 20

τρισ. δρχ. με το ελάχιστο επιτόκιο.

* Το αναλογιστικό έλλειμμα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, για τα επόμενα

50 έτη, εκτιμάται ότι θα κινείται σε 26 τρισ. δρχ, αν η ετήσια απόδοση της

περιουσίας φθάσει το 5%, και ανεβαίνει στα 68 τρισ. δρχ. αν η απόδοση των

επενδύσεων περιοριστεί στο 3%.

* Δεν υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος κατάρρευσης του συστήματος κοινωνικής

ασφάλισης ενώ η ιδιωτική ασφάλιση δεν μπορεί να αποτελέσει ιδιαίτερο πυλώνα

στο σύστημα.

* Η μεταβολή του ποσοστού απασχόλησης με μείωση της ανεργίας συνιστά ουσιώδη

λόγο μεταβολής του αντίστοιχου μακροχρόνιου αναλογιστικού ελλείμματος του

κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.

* Το 70% των συντάξεων του ΙΚΑ βρίσκεται σήμερα στα κατώτατα όρια.

* Ο μέσος πραγματικός δείκτης αναπλήρωσης του συντάξιμου μισθού, από τη

σύνταξη, βρίσκεται σήμερα στην Ελλάδα στο 44%, ενώ η απομείωση της πραγματικής

αξίας των συντάξεων οφείλεται στην ανεπαρκή ετήσια στήριξη της αγοραστικής

τους δύναμης από την εισοδηματική πολιτική.

* Το μέσο, προ φόρων, ύψος των κύριων συντάξεων του ιδιωτικού τομέα (1.191.000

άτομα) με συμψηφισμό και των συντάξεων των τραπεζών και των ΔΕΚΟ, φθάνει στις

180.000 δρχ. περίπου, δηλαδή πολύ κοντά στα όρια της φτώχειας στην Ελλάδα

(170.000 δρχ. περίπου).

Οι εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ επεσήμαναν, από την πλευρά τους, ότι για τους

δημοσίους υπαλλήλους δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για περαιτέρω

αύξηση του ορίου ηλικίας ή εισφορών. Μάλιστα ανέφεραν ότι οι νόμοι της

περιόδου 1990-1993, εκτός απο την αύξηση των εισφορών, αύξησαν το όριο ηλικίας

για συνταξιοδότηση μέχρι και 15 χρόνια ενώ μειώνεται μέχρι και 50% το ποσό της

κύριας σύνταξης που θα καταβάλλεται στους νέους συνταξιούχους από το 2004 και

μετά (στο Δημόσιο το ύψος της σημερινής κύριας σύνταξης κινείται στο 50% των

αποδοχών του εργαζόμενου στις δημόσιες υπηρεσίες με 35 έτη ασφάλισης).

* Ο κ. Μιλτιάδης Έβερτ σε χτεθινή του δήλωση τονίζει ότι «η κυβέρνηση

επιβάλλεται να δημοσιοποιήσει άμεσα την έκθεση για το Ασφαλιστικό προ της

διεξαγωγής του συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Κάθε αναβολή δημοσιοποίησης της έκθεσης,

παρατηρεί ο κ. Έβερτ, είναι εκ του πονηρού».

Οι 20 προτάσεις της ΓΣΕΕ για το Ασφαλιστικό

1. Η διασφάλιση και ενίσχυση του κοινωνικού περιεχομένου του Συστήματος

Κοινωνικής Ασφάλισης.

2. Η αναγνώριση του κοινωνικού ελλείμματος που προήλθε από την

αξιοποίηση των αποθεματικών.

3. Η τριμερής χρηματοδότηση (2/9-3/9-4/9) για όλους.

4. Η ρύθμιση για απόδοση όλων των οφειλών κράτους, ιδιωτών.

5. Η αποτελεσματική αξιοποίηση της περιουσίας των Ταμείων.

6. Η αποτελεσματική καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής.

7. Η θέσπιση ειδικού άμεσου φόρου για τα υψηλά εισοδήματα.

8. Καμία μείωση των εργοδοτικών εισφορών.

9. Η αύξηση του οικονομικώς ενεργού πληθυσμού.

10. Η λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση του δημογραφικού.

11. Η κύρια σύνταξη να αποδίδει στη βάση του 80% του συντάξιμου μισθού

και για τους εργαζομένους που εντάχθηκαν στο σύστημα μετά το 1993.

12. Η επικουρική σύνταξη να μην υπολείπεται του 20% του συντάξιμου

μισθού.

13. Καμία σύνδεση ιδιωτικής με την κοινωνική ασφάλιση.

14. Η πρόβλεψη για συνταξιοδότηση στη βάση των κοινωνικών αναγκών αλλά

και της απόδοσης των καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών όσων στο 65ο έτος της

ηλικίας τους δεν έχουν θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης (σε ομάδες

εργαζομένων, εποχικοί, μακροχρόνια άνεργοι, κ.λπ.).

15. Η αποδοχή της συμφωνίας με τους εργοδότες.

16. Συνταξιοδότηση ύστερα από 35ετή συντάξιμη εργασία χωρίς όριο

ηλικίας.

17. Ειδικές ρυθμίσεις για τις μητέρες με ανήλικα παιδιά.

18. Ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

19. Αντιμετώπιση όλων των θεμάτων των ειδικών ασφαλιστικών ταμείων

(τραπεζοϋπάλληλοι, ΤΑΠΟΤΕ, ΔΕΗ, κ.λπ.).

20. Οι κοινωνικές πολιτικές που ασκούνται και η αντιμετώπιση

προβλημάτων των ειδικών ταμείων.