Παγωμένος θάνατος

Η θερμοκρασία είναι μείον 60 βαθμοί Κελσίου, η θέρμανση δεν λειτουργεί και

το ηλεκτρικό είναι κομμένο. Καλώς ήλθατε στο Βλαδιβοστόκ!

Το Αρτιόμ, πρώην πόλη των ανθρακωρύχων, βρίσκεται σε απόσταση μόλις μιας ώρας

από το Βλαδιβοστόκ. Εδώ, το κλίμα είναι ζοφερό: οι κάτοικοι αναρωτιούνται αν

είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν από το ψύχος. Η ρωσική Άπω Ανατολή ζει τον

ψυχρότερο χειμώνα των τελευταίων 70 ετών και το σύστημα θέρμανσης της περιοχής

καταρρέει. Από τότε που ενέσκηψε το ψύχος, το απηρχαιωμένο ενεργειακό δίκτυο

έχει αφήσει 86.000 ανθρώπους να αγωνίζονται να επιβιώσουν σε διαμερίσματα

χωρίς θέρμανση, ενώ η θερμοκρασία έχει πέσει κάτω από τους 60 βαθμούς.

Ορισμένοι άνθρωποι έμειναν χωρίς ηλεκτρικό και θέρμανση μόνο τις τελευταίες

μέρες. Άλλοι, όπως οι κάτοικοι του Αρτιόμ, ζουν σε πολικές συνθήκες από τον

περασμένο Οκτώβριο. Οι πολιτικές επιπτώσεις από την κρίση είναι αισθητές σε

όλη τη Ρωσία, καθώς εκτοξεύονται κατηγορίες προς κάθε κατεύθυνση. Ο πρώην

κυβερνήτης της περιοχής Πριμόριε, ο αυταρχικός Γεβγένι Ναζντρατένκο, αναζήτησε

καταφύγιο σε νοσοκομείο, παραπονούμενος για καρδιακά προβλήματα, την ημέρα

ακριβώς που είχε κληθεί να δώσει εξηγήσεις σε μια επιτροπή που συγκροτήθηκε

από τον Ρώσο πρόεδρο. Πριν από λίγες ημέρες αναγκάστηκε να παραιτηθεί, μαζί με

τον υπουργό Ενέργειας Αλεξάντερ Γκάβριν.

Η κατάρρευση

Οι παραιτήσεις αυτές δεν προσέφεραν όμως θέρμανση στην περιοχή. Η κατάρρευση

της ρωσικής υποδομής είναι τόσο εκτεταμένη, σημειώνει η απεσταλμένη της

«Γκάρντιαν» στο Βλαδιβοστόκ, ώστε οι αλλαγές προσώπων δεν προκαλούν καμία

διαφορά.

Η ανικανότητα και η διαφθορά των πολιτικών είναι τόσο στενά συνδεδεμένες με τη

φτώχεια και την κακοδιαχείριση, ώστε το Κρεμλίνο θα χρειαστεί πολλά χρόνια για

να βάλει τάξη.

Επισήμως, δεν υπάρχουν θύματα από το ψύχος, αλλά υπάρχουν πληροφορίες για

δεκάδες θανάτους τόσο από το κρύο όσο και από φωτιές που οφείλονται στα

ελαττωματικά θερμαντικά μηχανήματα.

Χωρίς θέρμανση είναι ολόκληρα συγκροτήματα κατοικιών και στο γειτονικό

Ραζντολνόγιε. Η Λιούμποβα Κρασιλνίκοβα, που δουλεύει ως επιστάτης τη νύχτα σε

μια από τις τοπικές στρατιωτικές βάσεις, προσπαθεί να ζεστάνει το διαμέρισμά

της βράζοντας σούπα σε μια ηλεκτρική σόμπα που ισορροπεί πάνω σε ένα τραπέζι

δίπλα στο κρεβάτι της. Καθώς η κρίση συνεχίζεται για τέταρτο μήνα, προσπαθεί

να βρει κάποιον για να εκτονώσει τον θυμό της. Τελικά τον βρίσκει: είναι ο

Νικολάι Γιούντιν, διευθυντής του γειτονικού πλινθοποιείου.

Με βάση ένα πρόγραμμα που σχεδιάστηκε επί σοβιετικής περιόδου, ο Γιούντιν

πληρώνεται από την τοπική κυβέρνηση για να θερμαίνει τα σπίτια του χωριού

χρησιμοποιώντας ατμό από το εργοστάσιό του. Σκουριασμένοι υπόγειοι σωλήνες

συνδέουν το εργοστάσιο με τα διαμερίσματα σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου.

Το νερό είναι πολύ πιο κρύο όταν φτάνει, αλλά μέχρι πρόσφατα το σύστημα

δούλευε. Τον Ιανουάριο, όταν η θερμοκρασία έπεσε στους -50 βαθμούς Κελσίου, ο

λέβητας του εργοστασίου χάλασε και 2.000 άνθρωποι έμειναν να τουρτουρίζουν.

Όταν επισκευάστηκε το σύστημα, οι σωλήνες και τα θερμαντικά σώματα είχαν ήδη

παγώσει και το μέταλλο είχε «σκάσει». Το δίκτυο θέρμανσης είχε καταστραφεί.

Μεταβιβάζουν τις ευθύνες

Ο Γιούντιν δεν παραδέχεται ότι ευθύνεται για το πρόβλημα. Όπως λέει, η τοπική

κυβέρνηση πρέπει να του δίνει κάθε χρόνο 6.000 τόνους άνθρακα για να

τροφοδοτεί το δίκτυο. Φέτος, έλαβε μόνο 123 τόνους. Τα απελπισμένα

τηλεγραφήματα που έστειλε στον δήμαρχο έμειναν αναπάντητα. Αναγκάστηκε τότε να

χρησιμοποιήσει άνθρακα δεύτερης ποιότητας, με αποτέλεσμα να χαλάσει ο λέβητας.

Έτσι κι αλλιώς, το εργοστάσιο έχει κηρύξει επισήμως πτώχευση εδώ και χρόνια

λόγω συσσώρευσης των χρεών του. «Παρά τις υποσχέσεις που μας δόθηκαν, δεν

έχουμε καύσιμο παρά για τέσσερις ακόμη μέρες», λέει οργισμένα ο Γιούντιν.

Ο δήμαρχος, πάλι, ρίχνει το φταίξιμο στις υψηλότερες βαθμίδες της ιεραρχίας. Η

αλυσίδα μεταβίβασης των ευθυνών συνεχίζεται στον Λευκό Οίκο του Βλαδιβοστόκ,

την έδρα της περιφερειακής διοίκησης. Εδώ επιρρίπτουν τις ευθύνες στο Διεθνές

Νομισματικό Ταμείο, επειδή έδωσε εντολή να κλείσουν δέκα ανθρακωρυχεία στην

περιοχή, στο πλαίσιο προγράμματος ανασυγκρότησης που τέθηκε σε εφαρμογή το

1996. Η περιοχή Πριμόριε έμεινε με ένα μόνο ορυχείο. Τα μισά από τα καύσιμα

που καίγονται φτάνουν έτσι με τρένο από την Κεντρική Σιβηρία, 7.000 χιλιόμετρα

μακριά. Αν τα ορυχεία εξακολουθούσαν να δουλεύουν, λένε οι τοπικοί

αξιωματούχοι, η περιοχή δεν θα κρύωνε ποτέ.

LINKS:

* vd.vladnews.ru/

* vlad.tribnet.com/

* www.geocities.com/Yosemite/Canyon/2223/Vladivostok.htm