Αναζήτηση
Εκείνος που προέβλεψε ότι αυτή η ιστορία της Ολυμπιάδας θα μας τρώει τα σωθικά
για τα επόμενα τέσσερα χρόνια (τέσσερα, όχι τρία, διότι θα μας απασχολεί και
μετά την τέλεση των Αγώνων), είχε απόλυτα δίκιο. Το ότι ταυτοχρόνως θα τρώει
και ανθρώπους, λίγο μας ενδιαφέρει, άλλωστε αυτό συνέβη παντού με τις
μεταπολεμικές Ολυμπιάδες, φυσικό είναι να συμβαίνει και εδώ. Ως εκ τούτου
είναι μάλλον εύκολο να καταλάβει κανείς τι ακριβώς συμβαίνει στο πλαίσιο της
Διυπουργικής Επιτροπής για τους Αγώνες. Από τη μία υπάρχουν οι υπουργοί, οι
οποίοι επιθυμούν (και επιδιώκουν) να διαφεντεύουν αυτοβούλως τα του οίκου
τους, και από την άλλη υπάρχει η Γιάννα Αγγελοπούλου που επιθυμεί (και
επιδιώκει; θα δείξει) να βάλει πόδι παντού. Η εικόνα συμπληρώνεται από τον
Κώστα Σημίτη που βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο και προσπαθεί, όχι πάντα με
πολλή επιτυχία, να ισορροπήσει μεταξύ των δύο πλευρών…
Γιάννα επί… πάγου
Στην τελευταία συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής είναι γνωστό ότι ο κ.
Σημίτης έγειρε προς την πλευρά των υπουργών του. Φαίνεται πως τα είχε «πάρει»
με τις διαρροές που προηγήθηκαν της σύσκεψης. Διαρροές κατευθυνόμενες φυσικά
που ήθελαν τη σιδηρά Γιάννα να αρπάζει από το αυτί τούς υπουργούς. «Έλα εδώ
παιδί μου Κώστα, γιατί δεν έχεις προκηρύξει ακόμη τη γραμμή Πανόρμου –
Ολυμπιακό Στάδιο, του Μετρό»;. «Συγγνώμη κυρία, την άλλη φορά θα είμαι πιο
προετοιμασμένος». «Εσύ Μιχαλάκη παιδί μου, γιατί δεν έχεις έτοιμη ακόμη τη
μελέτη για τα μέτρα ασφαλείας και με πρήζει ο Ρονγκ»; «Κυρία, μη με μαλώνετε,
δεν φταίω εγώ, οι σύμβουλοί μου φταίνε που καθυστερούν». Αυτά ψυχανεμίσθηκε ο
Κ. Σημίτης και έβαλε την κυρία Γιάννα στη θέση της και κατ’ άλλους στον
πάγο!
Απλές πολιτικές σκέψεις
Με πάγο ή όχι, η Γιάννα Αγγελοπούλου θα πρέπει να προσέξει πολύ αυτή την
ιστορία με τις διαρροές, όπως και τις σχέσεις της με τους υπουργούς. Όλα
δείχνουν ότι ο Πρωθυπουργός δεν θα είχε κανένα απολύτως πρόβλημα σε μερικούς
μήνες που η μηχανή θα έχει ρονταρισθεί (η μηχανή της προετοιμασίας των Αγώνων,
δηλαδή) να της δείξει την έξοδο. Στη λογική μου λένε εγκύρως ότι «αφού το
πολιτικό κόστος της όποιας υστέρησης στην προετοιμασία το εισπράττει η
κυβέρνηση, γιατί να μην το ελέγχουμε το μαγαζί απολύτως, μήπως και προλάβουμε
τίποτε». Απλά μαθήματα πολιτικής σκέψης είναι αυτά, στα οποία παρακαλούμε
αθροίστε, και τη φράση που είπε, πριν απο μερικούς μήνες (την εποχή που
γινόταν κόλαση στο Σίδνεϊ με την ακολουθία της Γιάννας), ο Πρωθυπουργός σε
αρμόδιο υπουργό: «Το δύσκολο σε ένα γάμο είναι το διαζύγιο. Κι εμείς την
έχουμε παντρευτεί»!..
Χωρίς πυξίδα
«Όλα του γάμου δύσκολα…» φαντάζουν και για το νέο αεροδρόμιο της Αθήνας.
Έβλεπα τον Κώστα Λαλιώτη να απλώνει χάρτες στην τηλεόραση του Alpha για να
αποδείξει πόσο εύκολη ή πόσο όχι τόσο δύσκολη θα είναι η πρόσβαση στο νέο
αεροδρόμιο «άμα τη ενάρξει της λειτουργίας του» στις 28 του Μαρτίου νύχτα
Τετάρτης και ειλικρινά ένιωθα την ανάγκη να του συμπαρασταθώ, έτσι αγχωμένος
που έδειχνε. Όμως η αίσθηση που έδινε ήταν ότι το έχει πάρει πολύ
«πατριωτικά». Τόσο που δεν είναι πλέον σε θέση να καταλάβει πως το να επιμένει
σε μια ιστορία που είναι βιωματική για τους κατοίκους της πόλης, είναι λάθος
και «επί προσωπικού», και πολιτικά. Ούτε συγκοινωνιολόγος χρειάζεται να είσαι,
ούτε ειδικός στο ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας, για να καταλάβεις ότι υπάρχει
πρόβλημα. Ούτε βεβαίως λύνεται το πράγμα με χάρτες! Άλλωστε, τον χάρτη μπορεί
να τον διαβάσουν ορισμένοι, και να τον κατανοήσουν λιγότεροι. Το θέμα είναι
πώς θα μάθει κανείς να πηγαίνει στο νέο αεροδρόμιο. Έγκαιρα. Διότι τι να το
κάνω εγώ που θα φθάνω στο αεροδρόμιο, αλλά το αεροπλάνο θα έχει φθάσει ήδη
στον προορισμό του, χωρίς εμένα μέσα βέβαια;!
Γιατί τόση βιασύνη;
Και μην πει κανείς ότι πρέπει να φεύγεις νωρίτερα από το σπίτι σου. Νωρίτερα
ναι, αλλά πόσο; Αρκεί να έχεις περάσει μια φορά τη Μεσογείων έως τον Σταυρό
Αγίας Παρασκευής και να έχεις κινηθεί στη Λεωφόρο Λαυρίου και θα πάρεις μια
καλή γεύση. Και από τα νότια, φθάνει να έχεις διέλθει από την καρμανιόλα της
Λεωφόρου Βάρης – Κορωπίου για να αποκτήσεις άλλη μια καλή «εμπειρία». Άρα; Να
ελπίζουμε ότι τα έργα SOS του ΥΠΕΧΩΔΕ θα αποδώσουν και ότι με την έναρξη της
λειτουργίας η κατάσταση θα βελτιωθεί. Είναι το μόνο που μας μένει. Γιατί εν
πάση περιπτώσει πρόκειται για το μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο της χώρας και θα
είναι κρίμα να χαθούν οι πρώτες εντυπώσεις.
Συλλαβιστά, ψιθυριστά
Τι παθαίνουν οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται στην πολιτική και νομίζουν ότι
απευθύνονται σε ακροατήριο με άτομα μειωμένης αντιλήψεως; Άκουγα την Τετάρτη
το βράδυ στη Βουλή τον καθ’ όλα σεβαστό Γιάννη Βαρβιτσιώτη να δηλώνει δημοσίως
και ευθαρσώς, ότι αυτός διαφωνούσε το (βρώμικο) ’89 με την παραπομπή του
Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο και πως όλα έγιναν από τον Κ.
Μητσοτάκη. Δεν διαφωνώ ότι ο Κ. Μητσοτάκης είχε την «ιδέα» της παραπομπής, ότι
επέμενε, επειδή είχε την αντίληψη ότι έτσι θα ανέτρεπε το τότε, υπάρχον,
πολιτικό σκηνικό. Αλλά όχι και να ακούμε αυτού του είδους τα… ανήκουστα. Αν
διαφωνούσε ο Γ. Βαρβιτσιώτης, προφανώς το είχε γνωστοποιήσει στη σύζυγό του
και μόνο. Η οποία, φρονίμως ποιούσα, δεν το εξωτερίκευσε. Έπειτα δεν είναι
εκείνος ο Γ. Βαρβιτσιώτης που ως υπουργός Εθνικής Άμυνας είχε ξεσκονίσει
φακέλους και φακέλους για να «πιάσει» τον Α. Παπανδρέου «στα πράσα» με μίζες
από προμήθειες πολεμικού υλικού; Γνωστά είναι όλα αυτά, και εκθέτουν έτι
περαιτέρω όσους επιχειρούν να τα διαψεύσουν. Και μάλιστα εκ των υστέρων…
Το κατάλαβαν νωρίς
Τουλάχιστον στον Συνασπισμό το έκοψαν γρήγορα αυτό το τροπάριο. Το θυμάστε,
υποθέτω. Αμέσως μετά την αθώωση του Ανδρέα, έβγαιναν διάφοροι και έλεγαν «α,
εγώ είχα διαφωνήσει με την παραπομπή του Ανδρέα». Ώς και ο Λεωνίδας Κύρκος, ο
υπαρχηγός του ΣΥΝ, είχε δηλώσει ότι «διαφωνούσε»! Μόλις όμως τους πήραν στο
«ψιλό», με απλοϊκές προσεγγίσεις του είδους «κι αφού διαφωνούσες, κύριε, γιατί
ψήφισες υπέρ της παραπομπής;», έκοψαν με το μαχαίρι κάθε σχετική αναφορά.
Αντιλαμβανόμενοι ότι και η… «αυτοκριτική» έχει κι αυτή τα όριά της. Πόσο
μάλλον η προσπάθεια διαστρέβλωσης της Ιστορίας. Αλλά και στο ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχαν
διάφοροι που διαφωνούσαν στην ιδέα της… μη παραπομπής του Ανδρέα; Και πίεζαν
τον ΣΥΝ μη γίνει κάνα λάθος και πάρουν πίσω την απόφαση για την παραπομπή του
προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο Ειδικό Δικαστήριο; Ας μην την ανοίξουμε όμως πάλι αυτήν
τη συζήτηση, διότι θα πικραθούν πολλοί. Ζώντες και τεθνεώτες…
