Αναζήτηση
ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ καλά;
ΤΗΝ άθλια εκείνη παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό
Δικαστήριο…
ΟΥΔΕΙΣ, πλην του τότε αρχηγού της Ν.Δ. κ. Μητσοτάκη, επιθυμούσε…
ΟΥΤΕ ο ιδρυτής της παράταξης (που εμφανίζεται πως εξομολογείτο κατ’
ιδίαν βεβαίως! τις αντιρρήσεις του)…
ΟΥΤΕ κορυφαία στελέχη της, που μιλούν δώδεκα χρόνια μετά! για τις
διαφωνίες τους…
ΟΥΤΕ ο ενιαίος τότε Συνασπισμός (που διαρρέει τώρα πως με κάθε
μυστικότητα! δίσταζε)…
ΑΛΛΑ όλοι, τελικώς, συναίνεσαν κατά το «τραβάτε με κι ας κλαίω»;
ΔΗΛΑΔΗ, τόσα χρόνια μετά το «βρώμικο ’89» που έσυρε στο εδώλιο τον τότε
Πρωθυπουργό και μια ολόκληρη παράταξη…
ΑΠΕΚΔΥΟΝΤΑΙ των ευθυνών τους οι πρωταγωνιστές του…
ΔΙΟΤΙ αυτοί το είχαν πει! πίστευαν πως «δίχως απτές αποδείξεις δεν
διώκεις έναν Πρωθυπουργό»…
ΠΛΗΝ όμως ο… όφις τους παρέσυρε;
ΝΑ γελάει ο κάθε πικραμένος με το απρόσμενο των αποκαλύψεων για το
παρασκήνιο εκείνης της θλιβερής περιόδου…
ΠΟΥ έγιναν μέσα στη Βουλή εν είδει εξομολόγησης σε… στενό
οικογενειακό κύκλο.
ΚΑΙ ο μεν εναπομείνας ως μόνος τάχα υπαίτιος εκείνων των διώξεων
επιμένει ότι ο καταγγέλλων ουδέποτε είχε εκφράσει αντιρρήσεις…
ΜΕΝΕΙ, όμως, από όλο αυτό το όψιμο, ούτως ή άλλως παιχνίδι της
«πινακωτής»…
Η ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ότι ο ορυμαγδός ανακρίσεων και καταγγελιών κινήθηκε από
σκοπιμότητα…
ΓΙΑ τη σπίλωση ενός ηγέτη και τον διασυρμό ενός κόμματος…
ΜΕ την προσδοκία της αποκόμισης πολιτικού οφέλους και την ικανοποίηση
προσωπικών φιλοδοξιών.
ΓΙ’ αυτό σωστά λέγεται πως η Ιστορία εκδικείται.
