Αναζήτηση
< |
|
Ερχόμαστε στο κύριο θέμα, το ίδιο το φαγητό δηλαδή. Έχω δοκιμάσει πολύ ωραία
πιάτα από τα δημιουργικά χέρια του κ. Τσελέπη. Εδώ όμως φαίνεται ότι δεν έχει
βρει ακόμα τα νερά του. Ο κατάλογος προσανατολίζεται προς μία ακαθόριστη
μεσογειακή κουζίνα με αρκετές ελληνικές νότες. Υπάρχει φάβα γαυροκεφτέδες,
γραβιέρα σαγανάκι παντρεμένη με ψητά λαχανικά αρνίσια παϊδάκια τυλιγμένα
σε μπόλια, ακόμα και κυπριακά σεφταλιά. Υπάρχουν και πιο ελαφριές επιλογές
όπως σάντουιτς κ.λπ. ακόμα και ένα μικρό παιδικό μενού.
Εμείς προτιμήσαμε τα λιγότερο «κλασικά» πιάτα. Πήραμε ένα ρολό σολομό με
σάλτσα από υποτίθεται πικάντικο ραπάνι. Λύσσα. Η κρέπα πολέντας με
ανθότυρο, λιαστές ντομάτες και λιόπαστα ακουγόταν συμπαθητική. Αυτό που έφθασε
στο τραπέζι όμως ήταν ένα πράγμα σαν κανελόνι, με ένα μικρό τουβλάκι από
ανθότυρο στη μέση και λίγο λιόπαστα. Λαστιχένιο, πλαδαρό, άτονο. Λαχταρούσα τα
φαλάφελ. Απογοητεύθηκα. Ήταν κάτι σφιχτά, στεγνά κεφτεδάκια με τελείως
βιομηχανοποιημένη γεύση. Το καλύτερο κομμάτι του πιάτου ήταν το τριγωνάκι από
ψημένη πίτα με κύμινο.
Τα κυρίως πιάτα ήταν κάπως καλύτερα, αλλά στην ουσία μάς άφησαν και αυτά
αδιάφορους. Το μπιφτέκι από στρουθοκάμηλο στεγνό αλλά ΟΚ. Οι γαρίδες με λιαστή
ντομάτα τυλιγμένες σε φύλλο και οι μικρές μπουκιές ονόματι «πωπιέτα» από
φιλεταρισμένο ψάρι τυλιγμένο σε κολοκυθάκι και πιπεριά Φλωρίνης σερβιρισμένα
με αραβική μελιτζανοσαλάτα ήταν και αυτά ΟΚ, χωρίς να αφήσουν καμία συγκίνηση
ούτε ανάμνηση την επομένη.
Τα γλυκά είναι ανώτερα από τα αλμυρά. Η κρεμ μπρουλέ ήταν μεγάλη και
αξιοπρεπέστατη, η πυραμίδα από σοκολάτα και εσπρέσσο είχε μια ευχάριστη
καπνίλα, και το ναπολεόν με μους από κάστανο ήταν ελαφρύ και όμορφο.
Ξέρω ότι ο συγκεκριμένος σεφ έχει και ιδέες και τεχνική. Εδώ όμως αισθάνθηκα
ότι έπαθε αμηχανία. Α, και κάτι άλλο. Μια που έριξαν τα δισ. σε
μία τέτοια επένδυση, θα έπρεπε ίσως να φροντίσουν να δώσουν σε κάποιον να
μεταφράσει σωστά το μενού στα αγγλικά.
Βοτανικός, Καστοριάς 34-36 (πολυχώρος «Αθηναΐς»), Βοτανικός, τηλ. 3480.000
