ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ Προτεραιότητα στο ασφαλιστικό και στο αντιπολεμικό κίνημα

Αν βρεθείς στο ίδιο τραπέζι και συζητήσεις με τη γενική γραμματέα του ΚΚΕ

Αλέκα Παπαρήγα για το «μέτωπο» που προτείνει, έχεις την αίσθηση πως σου

ξανοίγεται και τα συζητεί όλα μαζί σου. Δεν υψώνει τον τόνο της φωνής της και

πάντα σκέφτεται αρκετά πριν απαντήσει…

Όταν όμως της αναφέρεις πως ο κόσμος προχώρησε και πως ορισμένοι θεωρούν

τους κομμουνιστές από… γραφικούς έως… ντεμοντέ δείχνει έτοιμη να σου

επιτεθεί. Κατηγορεί αυτούς που καταθέτουν τέτοιες απόψεις το λιγότερο ως

υποκριτές.

Και τονίζει στην πρώτη συνέντευξη μετά το 16ο Συνέδριο πως ο κόσμος είναι

ακόμα πολύ φτωχός, άδικος, γεμάτος πολέμους και καταστροφές, όπου ο

«εκσυγχρονισμός» δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο… μπερντές για να κρύβουν πως η

εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο συνεχίζεται σε όλα τα μήκη και πλάτη της

υφηλίου με τον πλέον ωμό τρόπο.

ΕΡ.: Μπήκαμε στον 21ο αιώνα και εσείς επιμένετε «κομμουνιστικά»

Διοργανώσατε και το 16ο Συνέδριό σας. Ωστόσο, μπήκαμε στην πιο σύγχρονη εποχή

της ανθρωπότητας. Γιατί, λοιπόν, να… χρειάζεσθε οι κομμουνιστές και το ΚΚΕ;

ΑΠ.: Μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη, η

ανθρωπότητα ζει ένα μεγάλο πισωγύρισμα. Το νιώθουν και μη κομμουνιστές. Και

σου λένε, αν υπήρχε το αντίπαλο δέος, δεν θα μπορούσε ο καπιταλισμός να κάνει

τέρατα και σημεία. Στα Βαλκάνια είχαμε ειρήνη. Τώρα καταπίνουμε ραδιενέργεια.

Χώρια τα άλλα…

ΕΡ.: Ναι, αλλά το ΚΚΕ…..

ΑΠ.: Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι αναγκαίο, όχι επειδή έτσι μας αρέσει,

αλλά επειδή εκφράζει συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα. Πώς να το κάνουμε; Δεν

μπορεί να συμφιλιωθεί ο εκμεταλλευόμενος με τους κατέχοντες. Ας δούμε γύρω μας

πόσος πλούτος παράγεται και πόσοι τον καρπώνονται. Ο νέος αιώνας θα είναι των

λαών.

Όσο για εκείνους που πολεμούν τις αποφάσεις του 16ου Συνεδρίου, ας πουν πού

λαθεύουμε επί της ουσίας και όχι με… κοσμητικά του τύπου «ξεπερασμένοι»,

«δογματικοί». Υπάρχει ιμπεριαλισμός ή όχι; Υπάρχει ταξική εκμετάλλευση ή όχι;

Γιατί γίνονται οι πόλεμοι, αν όχι για τα κέρδη της πλουτοκρατίας; Πώς θα

βγούμε από αυτό το τούνελ; Συμφέρει, ή όχι, την εργατική τάξη να ενωθεί με τα

μεσαία στρώματα σε ένα κοινωνικοπολιτικό μέτωπο, με στόχο τη λαϊκή οικονομία,

τη λαϊκή εξουσία;

Αν αυτά είναι του παρελθόντος, ποια είναι τα σύγχρονα; Η κοινωνική συναίνεση;

Τα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά σχήματα; Μα, αν ανατρέξει κανείς στο

παρελθόν, θα δει ότι οι υπερασπιστές της εκμετάλλευσης τα ίδια έλεγαν και πριν

από 100 χρόνια.

ΕΡ.: Το κόμμα σάς τίμησε για τέταρτη φορά. Εκλεγήκατε και πάλι Γενική

Γραμματέας. Τι καθήκοντα αισθάνεσθε ότι σας βαραίνουν ιδιαίτερα;

ΑΠ.: Βλέπω ­ και είναι ­ συλλογική αυτή την ιδιότητα. Άρα, στοχεύσεις

μου είναι αυτές του 16ου Συνεδρίου. Στο άμεσο διάστημα προτεραιότητα είναι η

προώθηση των συσπειρώσεων στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ), στο

αντιπολεμικό κίνημα, η συγκέντρωση δυνάμεων κατά του ασφαλιστικού, καθώς και η

δράση με βάση τις εξελίξεις στην αγροτική οικονομία. Θέλω να υπογραμμίσω, ότι

δεν πρέπει να χαθεί ούτε ώρα στην πάλη κατά του ασφαλιστικού εκτρώματος.

Χρειάζεται ενιαία δράση εργατών, αγροτών, μικρομεσαίων. Το πρόβλημα είναι

κοινό.

ΕΡ.: Το ΚΚΕ διακηρύσσει πως θέλει να συγκροτήσει ένα μέτωπο. Πόσο

«ανοιχτοί» είσθε σε συμμαχίες και με ποίους;

ΑΠ.: Στο μέτωπο υπάρχει άφθονος χώρος για την εργατική τάξη και τα

μεσαία στρώματα, δηλαδή για τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Με αυτές

τις δυνάμεις θα συγκροτηθεί το μέτωπο. Θα είναι το σπίτι τους. Και φυσικά στο

μέτωπο θα υπάρχουν εκείνα τα κόμματα, οι κινήσεις, τα κινήματα των γυναικών,

της νεολαίας και τα πρόσωπα που θεωρούν ότι φιλολαϊκή πορεία θα υπάρξει μόνο

με σύγκρουση με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό και την εξουσία τους. Για τη

συγκρότηση του μετώπου, δεν θέτουμε όρο την αποδοχή τής δικής μας αντίληψης

για τον σοσιαλισμό. Θεωρούμε αναγκαιότητα τη λαϊκή οικονομία και τη λαϊκή

εξουσία. Είναι η απάντηση στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και των

καπιταλιστικών κερδών. Για ν’ αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που έχει ο λαός,

πρέπει τον παραγόμενο πλούτο κάποιος να τον διαχειρίζεται προς όφελος των

εργαζομένων. Αυτός ο «κάποιος» είναι η λαϊκή εξουσία. Βεβαίως, κάθε δύναμη του

μετώπου μπορεί να έχει τη δική της αντίληψη γι’ αυτή την εξουσία. Αρκεί να μην

πρόκειται για απόχρωση της σημερινής. Πρέπει να είναι εξουσία του λαού.

ΕΡ.: Στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς ορισμένοι σάς ασκούν κριτική.

Λένε πως δεν μπορείς να περιμένεις να υπάρξουν οι ιδανικότερες συνθήκες για

ένα πλατύ μέτωπο, όταν η άλλη πλευρά τα βρίσκει, π.χ., βομβαρδίζοντας τους

Σέρβους. Λένε, ακόμα, πως εσείς καθυστερείτε ή πως το ΔΗΚΚΙ και η αριστερή

πτέρυγα του ΣΥΝ, φιλοσοφούν… Έχουν άδικο;

ΑΠ.: Μια συνεργασία που θα στοχεύει μόνο στη μείωση του δικομματισμού,

θα είναι σε βάρος του λαού. Γιατί ο δικομματισμός μπορεί να μειώνεται, αλλά η

αντιλαϊκή πολιτική να συνεχίζεται.

Εκτός από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε., υπάρχει η

πλουτοκρατία. Δίχως τη ρήξη και την ανατροπή τους, δεν μπορεί να υπάρξει

φιλολαϊκή πορεία. Παράδειγμα: Θα βγει η Ελλάδα από τους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς;

Θα εφαρμοστεί δημόσιο σύστημα ασφάλισης – υγείας; Θα υπάρχει δουλειά για

όλους; Θα πούμε «όχι» στον ευρωστρατό; Πώς θα γίνουν αυτά; Με τον

εκσυγχρονισμό (!) του πολιτικού συστήματος; Με μια εναλλακτική πρόταση που

δήθεν θα αμβλύνει τις πιο οξυμμένες γωνίες της αντιλαϊκής πολιτικής,

διατηρώντας και ενισχύοντας την ουσία, δηλαδή την κυριαρχία των μονοπωλίων;

Για να προκόψει ο λαός, πρέπει να αφαιρεθεί η πίτα της πλουτοκρατίας. Και η

πίτα δική της και ο σκύλος χορτάτος, δεν γίνεται.

ΕΡ.: Ωστόσο, υπάρχει η κριτική…

ΑΠ.: Ως κόμμα έχουμε αναλάβει τις ευθύνες μας. Πρέπει να αναλάβουν τις

δικές τους και οι ταξικές εργατικές λαϊκές δυνάμεις. Και, σε τελική ανάλυση,

κάνουμε ό,τι μπορούμε για να υπάρξει το βάθρο του μετώπου, οι κοινωνικές

συμμαχίες. Και στον τομέα αυτό έχει πραγματοποιηθεί συνάντηση των κομμουνιστών

και των μελών του ΔΗΚΚΙ στο ΠΑΜΕ, στο αντι-ΝΑΤΟϊκό βαλκανικό κέντρο και αλλού.

Η ανάπτυξη της πάλης, η ριζοσπαστική μετατόπιση των λαϊκών δυνάμεων θα

επιδράσει και στη δημιουργία κομμάτων με αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό.

Στη δράση θα κριθεί η θέληση και ο προσανατολισμός να υπάρξουν σωστές

συνεργασίες και όχι με λόγια που θολώνουν τα νερά.

ΕΡ.: Αρνείσθε όμως κάποιες συμμαχίες…

ΑΠ.: Πάρτε παράδειγμα τον ΣΥΝ. Ενώ η ηγεσία του αρνείται κάθε ιδέα

μετώπου, ταυτόχρονα με ελιγμούς και κόλπα επιχειρεί να πείσει ότι το ΚΚΕ

αρνείται τις συμμαχίες! Το ΚΚΕ, βεβαίως, αρνείται τις συμμαχίες με δυνάμεις

που το πρόγραμμά τους συγκλίνει με του ΠΑΣΟΚ, όπως του ΣΥΝ. Από την άλλη, το

ΚΚΕ δεν αρνείται την κοινή δράση, όπου είναι δυνατό. Και το κάνει (απλή

αναλογική κ.ά). Άλλοι την αποφεύγουν και απέχουν από τις διαδηλώσεις κατά του

πολέμου και άλλες, ενώ συμπλέουν με το ΠΑΣΟΚ στη ΓΣΕΕ και αλλού.

ΕΡ.: Μα, δεν μπορεί σε ένα-δύο ζητήματα να υπάρξει συνεργασία;

ΑΠ.: Η λογική που λέει «να συνεργαστούμε πολιτικά έστω και σε 1 ή 2

σημεία που συμφωνούμε», στην ουσία αφήνει στο απυρόβλητο την αντιλαϊκή

πολιτική. Γιατί η επίθεση που δέχεται ο λαός είναι ολομέτωπη. Αγκαλιάζει τα

πάντα. Μια πολιτική συμμαχία, επομένως, πρέπει να χτυπάει την κατεύθυνση της

αντιλαϊκής πολιτικής. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, τι σόι συμμαχία θα είναι αυτή;

Θα είναι της διαχείρισης.

Κι ένα τελευταίο: υποστηρίζει ο ΣΥΝ, ότι επιδιώκει να συμβάλει στη δημιουργία

προοδευτικής κυβέρνησης. Αυτή η κυβέρνηση θα κοινωνικοποιήσει τις επιχειρήσεις

που ιδιωτικοποιήθηκαν ή ιδιωτικοποιούνται; (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΑΒ, Ολυμπιακή κ.λπ.);

Θα καταργήσει τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις; Στα εργοστάσια και στις

επιχειρήσεις θα θεσμοθετήσει τον εργατικό κοινωνικό έλεγχο; Θα διώξει τις

βάσεις και τα πυρηνικά; Θα απορρίψει το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ με πρακτικά μέτρα;

Θα ακυρώσει τα μισθοφορικά στρατιωτικά σώματα; Θα καταγγείλει το «Σύμφωνο

Σταθερότητας»; Ασφαλώς όχι. Δεν έχει τέτοιους στόχους ο ΣΥΝ. Άρα, θα είναι

κυβέρνηση εκσυγχρονισμού της δικτατορίας των μονοπωλίων.

ΕΡ.: Έρχονται, πάντως, δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Κάποιοι λένε

«ας μη χαθεί άλλη μια τέτοια ευκαιρία».

ΑΠ.: Οι ευκαιρίες δεν έρχονται από εκλογές σε εκλογές, δίχως να τις

υποτιμάμε. Υπάρχουν καθημερινά στη δράση. Αυτό είναι το κύριο. Το ΚΚΕ θα

ασχοληθεί με αυτό το θέμα το ερχόμενο διάστημα και θα διαμορφώσει τις θέσεις

του. Πάντως, έχουμε δώσει δείγματα γραφής. Στις προηγούμενες εκλογές το ΚΚΕ

συμπαρατάχθηκε με εκατοντάδες υποψήφιους μη μέλη του, στη βάση προγραμμάτων

που ήσαν σε αντιπαράθεση με επιλογές της Ε.Ε. και την αντιλαϊκή πολιτική.

ΕΡ.: Υπάρχουν στελέχη που δεν ανήκουν σήμερα στο ΚΚΕ (π.χ. Γιάννης

Θεωνάς) ή άλλοι που στηρίζουν αλλά δεν μετέχουν στον οργανωτικό κορμό του

κόμματός σας (π.χ. Κώστας Κάππος). Μελλοντικά ποιες θα είναι οι κινήσεις σας;

ΑΠ.: Ο καθένας δίνει τις εξετάσεις του, είτε συμπαρατασσόμενος με το

ΚΚΕ είτε δρώντας κατά της πολιτικής του ΚΚΕ. Δεν πρέπει να χαθεί ούτε ώρα στην

πάλη κατά του ασφαλιστικού εκτρώματος.

Ο λαός πρέπει να προσέξει, να μην πάει από τον Άννα στον Καϊάφα

Κόμμα – σφουγγάρι για τη λαϊκή διαμαρτυρία ετοιμάζει ο δήμαρχος της Αθήνας

Δημήτρης Αβραμόπουλος τονίζει στα «ΝΕΑ» η γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα

Παπαρήγα

ΕΡ.: Η ανεργία καλπάζει όσο ποτέ άλλοτε, από το ’50. Αυτό το

παραδέχονται πολλοί. Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί δεν απορροφά αυτό το

κύμα διαμαρτυρίας το ΚΚΕ ή κάποιο άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης.

ΑΠ.: Αν κάθε άνεργος λόγω της θέσης του προσχωρούσε στο ΚΚΕ, η υπόθεσή

μας θα ήταν περίπατος. Αλλά δεν γίνεται έτσι. Δρουν ισχυροί ανασταλτικοί

παράγοντες. Και απαιτείται πείρα και γνώση για να κάνεις το άλμα προς το ΚΚΕ.

Από τα γεννοφάσκια του ο εργαζόμενος διαπαιδαγωγείται προς την ενσωμάτωση. Του

διαμορφώνουν μια κατακερματισμένη συνείδηση. Έτσι δεν είναι εύκολο να

κατανοήσει ότι η αντιμετώπιση της ανεργίας, το μέλλον των παιδιών του και άλλα

προϋποθέτουν να γίνει ο ίδιος νοικοκύρης στον τόπο του, άρα και ότι πρέπει να

συγκρουστεί. Χρειάζεται να περάσει 40 κύματα για να το κατανοήσει και να το

αποφασίσει.

ΕΡ.: Ορισμένοι λένε πως είστε μαξιμαλιστές με αρκετά ζητήματα. Και

αναφέρουν ως παράδειγμα το Σύνταγμα. Γιατί αρνείσθε πως ίσως να βγάλει και

κάτι καλό η αναθεώρηση;

ΑΠ.: Ποιο είναι το καλό και ποιο το μαξιμαλιστικό; Είναι καλό ότι

κυρίαρχο θα είναι το Ευρωενωσιακό Δίκαιο; Είναι καλές οι δασοκτόνες διατάξεις

της αναθεώρησης; Και είναι εξωπραγματικό ότι το Σύνταγμα εκφράζει τα

συμφέροντα των λίγων εις βάρος των πολλών;

ΕΡ.: Μα όλα στραβά τα βλέπετε; Η κυβέρνηση υποστηρίζει πως η ΟΝΕ, το

ευρώ, είναι κατακτήσεις του ελληνικού λαού, ότι ανοίγουν δρόμους…

ΑΠ.: Η ΟΝΕ, το ευρώ, είναι κατακτήσεις της πλουτοκρατίας. Το είπαμε

εξαρχής και επιβεβαιώνεται. Η υψηλή ανεργία δεν αποτελεί επινόηση του ΚΚΕ. Και

θα γίνει μεγαλύτερη. Το είπε και ο Δ. Αβραμόπουλος, ο οποίος φοβάται τη

διατάραξη της κοινωνικής συνοχής λόγω της ανεργίας! Η κοινωνική συνοχή πρέπει

να διαταραχθεί. Και εννοούμε ότι η εργατική τάξη και οι άλλοι εργαζόμενοι, σε

συμμαχία και συνοχή μεταξύ τους, πρέπει να αποκολληθούν από τα μονοπώλια και

τα κόμματά τους και να περάσουν στην αντεπίθεση. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος

φοβάται μήπως αυτό συμβεί…

ΕΡ.: Αναφερθήκατε στον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Ποια η άποψή σας για το

κόμμα που λέει ότι θα ιδρύσει;

ΑΠ.: Όσο δυναμώνει η λαϊκή δυσαρέσκεια, τόσο αυξάνουν οι κίνδυνοι για

την πλουτοκρατία να οξύνεται η αντικαπιταλιστική συνείδηση. Γι’ αυτό

δημιουργούνται κόμματα αναχώματα, που θα μπουν σφήνα ανάμεσα στη Ν.Δ. και στο

ΠΑΣΟΚ. Κόμματα – σφουγγάρια της λαϊκής διαμαρτυρίας, για να ανασυντάξουν το

πολιτικό σκηνικό, με την έννοια ότι ο Μανωλιός θα βάλει τα ρούχα του αλλιώς.

Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να παρασυρθεί. Το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. ασφαλώς και

πρέπει να τα εγκαταλείψει ο λαός. Όχι, όμως, για να πάει από τον Άννα στον

Καϊάφα… Εξάλλου τα λεγόμενα «σκαλοπάτια» ο λαός τα γνωρίζει από το 1981.

Αυτή η λογική οδηγεί στο «εντός και επί τα αυτά»»..

Κουκουλώθηκαν τα προβλήματα με την Τουρκία

Κουκουλώθηκαν τα προβλήματα με την Τουρκία για να εξυπηρετηθούν Τούρκοι και

Έλληνες επιχειρηματίες, πιστεύει η γενική γραμματέας του ΚΚΕ.

ΕΡ.: Οι ΝΑΤΟϊκοί βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία… έγραψαν ιστορία!

Είστε ικανοποιημένη από τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού, ακόμα και για τις

επιπτώσεις από τις βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου;

ΑΠ.: Εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε για να κινητοποιηθεί ο λαός. Άλλοι

κάνουν ό,τι μπορούν για να κάθεται ο λαός στον καναπέ. Κι έχουν τεράστιες

ευθύνες, είτε πρόκειται για κόμματα είτε για διοικήσεις φορέων. Το κίνημα έχει

έρθει πίσω. Αλλά έτσι γίνεται: ξεκινάει μία πρωτοπορία και στη συνέχεια

πυκνώνει η συμμετοχή. Το ΚΚΕ θα κάνει ό,τι μπορεί περισσότερο για τον λαό της

Γιουγκοσλαβίας. Η καλύτερη συνεισφορά είναι η πάλη στην Ελλάδα κατά της

κυβερνητικής πολιτικής και των μονοπωλίων που αυτή υπηρετεί.

ΕΡ.: Υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν πως η εξωτερική μας πολιτική

βαδίζει καλά. Λένε ακόμα πως και με τη βοήθεια της Μαντλίν Ολμπράιτ η Ελλάδα

πέτυχε μια ανακωχή στις σχέσεις της με την Τουρκία και επομένως ότι μπορούμε

να κοιμόμαστε πιο ήσυχοι…

ΑΠ.: Καθόλου ήσυχοι. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα περνάνε περιόδους

ύφεσης και έντασης. Κουκουλώθηκαν τα προβλήματα, για να εξυπηρετηθούν οι

Τούρκοι και οι Έλληνες επιχειρηματίες, για να αμερικανοποιηθεί πλήρως το

Αιγαίο. Και χρησιμοποίησαν τα αισθήματα φιλίας των δύο λαών ως όχημα των

σχεδίων τους.