Ο επικεφαλής του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Κωνσταντινούπολης είχε μια

καινοτόμο ιδέα. Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας, ένα

στρατιωτικο-πολιτικό σώμα στο οποίο κυριαρχούν οι στρατιωτικοί, θα πρέπει,

πρότεινε, να χειρίζεται την οικονομία της χώρας. Η πρόταση προκάλεσε αναταραχή

τον περασμένο μήνα σε μια χώρα που προσπαθεί να στηρίξει τα δημοκρατικά

διαπιστευτήριά της και να αποδείξει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι, αντίθετα από τα

φαινόμενα, οι πολιτικοί είναι εκείνοι που στην πραγματικότητα οδηγούν την

Τουρκία. Η προσπάθειά τους δεν βοηθήθηκε όταν, μια μέρα μετά, ο επικεφαλής του

Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Κωνσταντινούπολης προσυπέγραψε την πρόταση του

συμπατριώτη του.

Η τάση

Η έκκληση από δύο τόσο ισχυρούς επιχειρηματίες για στρατιωτική επέμβαση στην

οικονομία της Τουρκίας φανερώνει μια τάση: απαυδημένοι από ασθενικές

κυβερνήσεις συνασπισμού και διεφθαρμένους πολιτικούς, οι Τούρκοι πολίτες

στρέφονται στο στρατό ­ επί δεκαετίες συνταγματικό εγγυητή της σταθερότητας

και του λαϊκού χαρακτήρα του κράτους ­για να λύσει τα προβλήματά τους,

δημιουργώντας μια μακροπρόθεσμη απειλή για τη δημοκρατία και τις ελπίδες της

χώρας να ενταχθεί στην Ε.Ε.

«Τους σπρώξαμε να γίνουν φύλακας ­ κράτος μέσα στο κράτος ­ αλλά το

παρατράβηξαν», λέει ο Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, αρθρογράφος και συγγραφέας αρκετών

βιβλίων για τον τουρκικό στρατό. «Τους άρεσε, και τώρα πολεμούν να μην το

χάσουν». Σύμφωνα με πολλούς παρατηρητές στην Τουρκία, ενώ το Συμβούλιο Εθνικής

Ασφαλείας είναι αριθμητικά ισορροπημένο ανάμεσα στους στρατιωτικούς και τους

πολιτικούς, οι στρατιωτικοί ελέγχουν στην πραγματικότητα την ημερήσια διάταξη

κυριαρχώντας στην προετοιμασία των μηνιαίων συνεδριάσεών του. Οι πολιτικοί ­ ο

πρόεδρος, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί Άμυνας, Εσωτερικών και Εξωτερικών,

που συχνά είναι μέλη διαφορετικών πολιτικών κομμάτων ­φτάνουν συνήθως

απροετοίμαστοι και ανοργάνωτοι, λένε οι παρατηρητές, ενώ ο στρατός ­ ο αρχηγός

του επιτελείου και τέσσερις αρχηγοί όπλων ­ παρουσιάζουν τις ενιαίες συστάσεις

τους οι οποίες βασίζονται σε λεπτομερείς αναφορές του προσωπικού των ενόπλων

δυνάμεων. Επιπλέον, επειδή η Τουρκία είχε 11 κυβερνήσεις συνασπισμού στα 10

τελευταία χρόνια, οι πολιτικοί που μετέχουν στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας

επικεντρώνουν συνήθως σε βραχυπρόθεσμα πολιτικά ζητήματα, αφήνοντας τη

μακροπρόθεσμη πολιτική στο στρατό, λένε οι παρατηρητές.