Αναζήτηση
Κάθε φορά που γίνεται μια βομβιστική επίθεση, τη θυμόμαστε: γράφουν οι
εφημερίδες, κραυγάζουν οι τηλεοράσεις, επιχειρηματολογούν οι «ειδικοί»,
εξοργίζεται η αντιπολίτευση. Μόλις, όμως, περάσουν δέκα μέρες, την ξεχνάμε.
Όπως συμβαίνει, συνήθως, στην Ελλάδα. Όπου τα θαύματα διαρκούν, ως γνωστόν,
μόνο ένα τριήμερο.
Για την τρομοκρατία ο λόγος. Αυτήν θυμόμαστε, αυτήν ξεχνάμε. Κι όλο και…
πλησιάζουμε τους τρομοκράτες κι όλο μας ξεφεύγουν! Είκοσι πέντε ολόκληρα
χρόνια, τώρα! Μέσα σ’ αυτό το τέταρτο του αιώνα, το τι έχουν ακούσει τ’ αυτιά
μας, από δημοσιογράφους-ντετέκτιβς, δεν λέγεται! Ο ένας ράβει, ο άλλος
ξηλώνει. Μήπως πληρώνουν φόρο, άλλωστε;
Διάβαζα, χτες, την «οξύτατη κριτική», που έκανε στην Αστυνομία ένας τέτοιος
«ντετέκτιβ»: «Και γιατί δεν πήρε χαμπάρι, κανείς, το μηχανάκι με τις κλεμμένες
πινακίδες, που ήταν σταθμευμένο έξω από το σπίτι του Μιχαλολιάκου; Κοιμούνται
οι αστυνομικοί, που συμμετέχουν στις περιπολίες; Ήταν τόσο δύσκολο να
καταλάβουν ότι οι πινακίδες ανήκαν σε μοτοσυκλέτα μεγάλου κυβισμού;» Και
διάφορα άλλα τέτοια.
Δεν ξέρω αν κοιμούνται οι αστυνομικοί πιθανόν να συμβαίνει κι αυτό. Εκείνο
που ξέρω είναι ότι στο χάος της Αθήνας και του Πειραιά, με τα εκατομμύρια των
κατοίκων και τα εκατοντάδες χιλιάδες τροχοφόρα, χάνει ή μάνα το παιδί και το
παιδί τη μάνα. Πώς να επισημανθεί, λοιπόν, ένα κλεμμένο μηχανάκι ή ένα
παρατημένο αυτοκίνητο; Για να υπάρξει αποτέλεσμα, θα πρέπει, όλοι μας, να
μεταβληθούμε σε «λαγωνικά». Κάτι, βέβαια, που δεν μπορεί να γίνει.
Να πάμε και στην αντιπολίτευση: έβλεπα την Τρίτη, στην TV, τον βουλευτή της
Ν.Δ. Ν. Κατσαρό, γνωστό και από τη δίκη για το «βρώμικο ’89», να θυμώνει και
να λέει, «υπάρχουν σοβαρές ευθύνες για τη μη αποκάλυψη των τρομοκρατών»! Που
σημαίνει, κατά τον βουλευτή, ότι η κυβέρνηση και οι διωκτικές αρχές…
γνωρίζουν, αλλά συγκαλύπτουν! Και ρωτάω: είναι σοβαρά πράγματα αυτά;
Από τη μεριά του, ο Κ. Μητσοτάκης, όχι μόνο κινδυνολογεί (Ολυμπιακοί Αγώνες
κ.λπ.), αλλά ζητάει και άμεση ψήφιση του νόμου για την τρομοκρατία! Θα
χρειαστεί να του υπενθυμίσω, όπως έκαναν ήδη τόσο τα «ΝΕΑ», όσο και η
«Ελευθεροτυπία» πιθανόν και άλλες εφημερίδες , ότι επί των ημερών του
ψηφίστηκε ο «τρομονόμος», που δεν οδήγησε πουθενά κι ακόμα, τούτο: στα τρία
και ούτε χρόνια, που κυβέρνησε την Ελλάδα η Ν.Δ., είχαμε 24 τρομοκρατικές
επιθέσεις, σκοτώθηκαν τέσσερις άνθρωποι και σημειώθηκε και το απερίγραπτο
φιάσκο της οδού Λ. Ριανκούρ!
Να, πού θέλω να καταλήξω: η τρομοκρατία, στην Ελλάδα, είναι μια ιστορία πολύ
δύσκολη, πολύ σκληρή και πολύ σοβαρή. Μια ιστορία, που δεν αντιμετωπίζεται με
παχιά λόγια. Από κάθε πλευρά.
