Από το κρύο του Νταβός, στη ζέστη του Πόρτο Αλέγκρε και από τον Κλάους

Σβαμπ, τον πρόεδρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, στον Ρικάρντο Πετρελλά,

του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ.

Ρικάρντο Πετρελλά. Αμφισβητεί τον κυρίαρχο οικονομικό λόγο

Εδώ και μια δεκαετία, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ διατυπώνει στο Νταβός τον

κυρίαρχο οικονομικό λόγο, μας εξηγεί το «ευαγγέλιο», πόσο καλά είναι δηλαδή η

πλήρης κινητικότητα των κεφαλαίων και το λιγότερο κράτος, πόσο η ιδιωτική

πρωτοβουλία αποτελεί παράγοντα ευημερίας. Τώρα όμως το «ευαγγέλιο»

αμφισβητείται, και όχι μόνον από τους διαδηλωτές που αναστατώνουν τα ραντεβού

των ισχυρών του κόσμου. Η Ομάδα της Λισαβώνας, που ιδρύθηκε το 1992 και

αποτελείται από 19 φημισμένους οικονομολόγους, οργανώνει από αύριο, ώστε να

συμπέσει με την έναρξη του Φόρουμ στο Νταβός, το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ

στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας.

Ο Ρικάρντο Πετρελλά, καθηγητής Οικονομίας στο βελγικό Καθολικό Πανεπιστήμιο

της Λουβαίν, σύμβουλος της Επιτροπής της Ε.Ε. και πρόεδρος της Ομάδας της

Λισαβώνας, υπογραμμίζει στη «Λιμπερασιόν» ότι η πολιτική έχει σήμερα υποταγεί

στον «περιρρέοντα οικονομισμό, έχει ιδιωτικοποιηθεί μέσω της ιδιωτικοποίησης

των δημόσιων επιχειρήσεων». Παράλληλα βλέπουμε εταιρείες, όπως η Monsanto ή η

Novartis, να γίνονται ιδιοκτήτες του γενετικού κεφαλαίου του πλανήτη

ιδιωτικοποιώντας τους σπόρους, που ήταν ως τώρα ιδιοκτησία των αγροτικών

κοινοτήτων, χωρίς να υπάρχει πολιτική αντίδραση.

Πρόεδρος της Ένωσης Φίλων της Μοντ Ντιπλοματίκ από την ίδρυσή της, ο Πετρελλά

θεωρεί προβληματικό το ισχύον οικονομικό μοντέλο, το οποίο επιτρέπει την

ιδιωτικοποίηση ακόμη και βασικών υπηρεσιών (νερό, αέριο, ηλεκτρισμός,

τηλέφωνο, μεταφορές, εκπαίδευση…) και τις αναθέτει σε εταιρείες, όπως η

Vivendi, οι οποίες αλλάζουν δραστηριότητες με μοναδικό κριτήριο την εξέλιξη

της κερδοφορίας των διαφόρων τομέων. «Πάρτε για παράδειγμα το νερό, που θα

έπρεπε να είναι το πρώτο παγκόσμιο κοινό αγαθό», εξηγεί ο Πετρελλά. «Μας λένε

ότι πρέπει να του δώσουμε οικονομική αξία επειδή μόνον αν πάρει μια τιμή

μπορούν να οικοδομηθούν ισορροπίες ανάμεσα στην παγκόσμια προσφορά και ζήτηση.

Δεν πρέπει όμως να δώσουμε οικονομική αξία στο νερό! Το γεγονός ότι ένα αγαθό

έχει ένα κόστος, δεν σημαίνει πως το κόστος αυτό πρέπει να μεταφρασθεί σε

αγοραία τιμή. Ένα κόστος μπορεί να αναληφθεί από την κοινότητα. Το νερό είναι

ένα κοινό αγαθό, ένα δημόσιο μάλλον παρά οικονομικό αγαθό».

Πρέπει να ενεργήσουμε, λέει ο Πετρελλά, ώστε οι πλούσιες χώρες, που

αντιπροσωπεύουν το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού και διαθέτουν το 84% του

παγκόσμιου πλούτου, να αποκτήσουν πολιτικές αλληλεγγύης σε παγκόσμια κλίμακα,

καθώς και για να έχουν όλοι πρόσβαση στο νερό, την ενέργεια, την τροφή, την

παιδεία και την υγεία. Η Ομάδα της Λισαβώνας θα προσπαθήσει ώστε το ισχύον

οικονομικό μοντέλο να μπει σ’ ένα δρόμο που θα του επιτρέψει να απαντήσει στις

ανάγκες αυτές.