Αναζήτηση
Ο δημοσιογράφος της τηλεόρασης, είχε απέναντί του τον νέο τραγουδιστή
Γιάννη Κότσιρα και προσπαθούσε, με απανωτές ερωτήσεις, να τον βάλει σ’
ένα ανόητο και λαϊκίστικο παιχνίδι: πώς και γιατί, ενώ οι άλλοι τραγουδιστές
οι περισσότεροι κάνουν διάφορα κόλπα επί σκηνής, για να εντυπωσιάσουν το
ακροατήριό τους, αυτός επιμένει να μην ντύνεται περίεργα, να επιλέγει με
σοβαρότητα το ρεπερτόριό του, να μη δημιουργεί σκάνδαλα κ.λπ.
Ο Κότσιρας, με ωραία Ελληνικά, με σεμνότητα και χωρίς να παρασύρεται στον
«δρόμο με τις μπανανόφλουδες», του απαντούσε έξυπνα, πειστικά, αποστομωτικά.
Κάποια στιγμή του δήλωσε, αφήνοντάς τον αποσβολωμένο: «Δυστυχώς, γεννήθηκα
αργά. Δεν γνώρισα τον Χατζιδάκι. Δεν γνώρισα τον Λοΐζο. Όχι για να μου γράψουν
τραγούδια. Θα ήθελα πολύ να είχα κάνει παρέα, να είχα μιλήσει μ’ αυτούς τους
ανθρώπους. Έστω, να τους είχα σφίξει, απλώς, το χέρι…». Αλήθεια, πόσα από τα
δήθεν «αστέρια» του σημερινού τραγουδιού, που πιστεύουν ότι τα ξέρουν όλα, θα
μπορούσαν να πουν αυτές τις κουβέντες; Κανένα. Δυστυχώς.
Πιστεύω ότι μία από τις καλύτερες εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης ήταν και
είναι το «Παρασκήνιο». Τα θέματά της, πάντα προσεγμένα, πάντα λιτά δοσμένα και
ουσιαστικά. Προ ημερών, το «Παρασκήνιο» αφιέρωσε μια ολόκληρη εκπομπή
στο «Τελλόγλειο» ίδρυμα. Μου έκανε εντύπωση χτύπησε η καρδιά μου! κάτι του
είπε η Αλίκη Τελλόγλου: «Για να επισκεφθώ τον Παρθενώνα, στην Αθήνα, για πρώτη
φορά, δεν πήγα όπως όπως ντυμένη. Φόρεσα το πιο ωραίο φόρεμά μου!..». Δυο
λέξεις, ακόμα, από την ίδια εκπομπή. Δυο λέξεις από τη γυναίκα του ζωγράφου
Βενετούλια: «Σκέφτομαι, αν δεν υπήρχαν οι ποιητές, οι μουσικοί, οι
ζωγράφοι, το θέατρο, τα τραγούδια, τα αγάλματα, πώς θα ήταν η ζωή μας; Δεν θα
ήταν ανούσια και απελπιστικά άδεια; Τα ίδια και τα ίδια, κάθε μέρα, πρωί,
μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ…».
Κάθε φορά που ο Σταύρος Κουγιουμτζής γράφει καινούργια τραγούδια, τρέχω
να τ’ ακούσω με λαχτάρα! Ο Κουγιουμτζής είναι ένας συνθέτης, από τους πιο
σημαντικούς αυτού του τόπου! Και αθόρυβος και ευγενής και μακριά από παρέες.
Εμένα, με ραγίζει! Οι μελωδίες του ποτέ δεν έχουν ευτέλεια, ποτέ δεν λένε
ψέματα! Είναι ένα ρυάκι κατ’ ευθείαν από την καρδιά. Με συγκίνηση πήρα τον νέο
του δίσκο «Έβρεχε ο κόσμος…», όπου πρωτοεμφανίζεται η Μαρία η κόρη του.
Έξοχα ερμηνευμένο το τραγούδι της «Πώς να σου πω;». Θαυμάσιος (νέος κι αυτός,
δεκαοχτάρης) και ο Γιώργος Χριστοδούλου, με δύο τραγούδια στη μερίδα του. Και
τι να πω για τον Νταλάρα, που μπήκε και αυτός στον δίσκο, για να χαρεί, να
βοηθήσει, να δείξει στον ισόβιο φίλο του, τον Σταύρο, πως δεν ξεχνάει. Όχι σαν
κάτι άλλους, που μόλις κάνουν ένα σουξεδάκι της συμφοράς σηκώνουν μύτη και
αρχίζουν νά ‘χουν… άποψη για το κάθε τι…
