Παρεμποδίζει ο κανονισμός λειτουργίας των Αρχείων του υπουργείου Εξωτερικών το

έργο των ερευνητών; Αυτό υποστηρίζει ο Γρηγόρης Φαράκος. Σε επιστολή του προς

την προϊσταμένη του Ιστορικού Αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών κ. Φωτεινή

Κωνσταντοπούλου, ο πρώην βουλευτής του ΚΚΕ επισημαίνει πως δεν είναι σκόπιμο

«οι οποιοιδήποτε τύποι «ιδιοκτησίας» να προσθέτουν προσκόμματα στην ούτως ή

άλλως δύσκολη προσπάθεια για αξιοποίηση πολύτιμων αρχειακών εγγράφων».

Τι έχει συμβεί; Στο βιβλίο του, «Ο ΕΛΑΣ και η Εξουσία» ο Γρηγόρης Φαράκος είχε

αναδημοσιεύσει κάποια έγγραφα από το αρχείο του ΥΠΕΞ. Επί τούτου, η κ.

Κωνσταντοπούλου του υπέδειξε ότι σύμφωνα με το άρθρο 8 του κανονισμού

λειτουργίας «απαγορεύεται η με οποιοδήποτε μέσο αναπαραγωγή και δημοσίευση του

όλου ή μέρους εγγράφων χωρίς προηγούμενη άδεια του Αρχείου». Και του συνέστησε

μάλιστα να μην παραλείψει να ζητήσει αυτήν την άδεια σε επόμενο δημοσίευμα στο

μέλλον!

Είναι θεμιτό όμως ένας ερευνητής να πρέπει να ζητά άδεια του αρχείου για κάθε

έγγραφο ή τμήμα εγγράφου που προτίθεται να αναδημοσιεύσει στο σύγγραμμά του;

«Για όνομα του Θεού. Από τη στιγμή που μπορεί να δει το υλικό, μπορεί να το

χρησιμοποιήσει, αλλιώς τι νόημα έχει; Δεν πρόκειται για ιδιωτικά αρχεία»

επισημαίνει ένας ερευνητής – ιστορικός και προσθέτει: «Με ποια κριτήρια

εκδίδεται η άδεια; Και πώς θα στηριχθεί δημόσια η έρευνα, αν το αρχείο αρνηθεί

τη δημοσίευση των εγγράφων;».