Αναζήτηση
Όποιον σταθμό κι αν επιλέξεις σε ραδιόφωνο ή τηλεόραση ακούς για «το κόμμα
Αβραμόπουλου». Δεν έχει σημασία αν ο δήμαρχος δεν έκανε μέχρι σήμερα καμία
ανακοίνωση για διακήρυξη, πρόγραμμα, στελέχη, όνομα, κόμμα, ψαρεύοντας σε θολά
νερά… Το θέμα είναι… κουβέντα να γίνεται.
Ορισμένοι χαίρονται γι’ αυτό. Οι πολιτικοί τους σχεδιασμοί σ’ αυτή τη φάση
εξυπηρετούνται από το «πείραμα Αβραμόπουλου». Άλλοι ικανοποιούνται γιατί
ανακάλυψαν «αντίπαλο». Και κάποιοι άλλοι «την βρίσκουν» γιατί βλέπουν την
πολιτική ως μπιλιάρδο. Με την «μπίλια Αβραμόπουλος» υπολογίζουν ότι θα κάνουν
καραμπόλα.
Υπάρχουν κι αυτοί, οι οποίοι υποστηρίζουν πως πίσω από τον κ. Αβραμόπουλο
κρύβονται τα «διαπλεκόμενα», μυστικές ξένες και ντόπιες δυνάμεις, μεγάλοι
χρηματοδότες…
Όλοι οι παραπάνω έχουν τα… δίκια τους, έχουν και τα άδικά τους… Πού
βρίσκεται το θέμα και η αλήθεια και πού το ψέμα και η υπερβολή;
Η «κίνηση Αβραμόπουλου» δεν θα είχε γίνει αντικείμενο τόσων συζητήσεων εάν δεν
εξέφραζε έστω και από… σπόντα, έστω και από… καραμπόλα πραγματικές
ανάγκες. Και εάν δεν υπήρχε εμφανής αναντιστοιχία βάσης και εποικοδομήματος
στο σημερινό πολιτικοοικονομικό σύστημα.
Ορισμένα παραδείγματα αυτής της αναντιστοιχίας είναι ενδεικτικά.
Όταν τα κελιά των πολιτικών κρατουμένων της Τουρκίας καίγονται και η ελληνική
εξωτερική πολιτική είναι ακόμα «καρφωμένη» σε παρωχημένα και ξαναζεσταμένα
προγράμματα και σχεδιασμούς μιας ακατανόητης κυρίως λόγω της συνεχιζόμενης
τουρκικής κατοχής στην Κύπρο ελληνοτουρκικής φιλίας…
Όταν οι Τούρκοι αριστεροί πεθαίνουν σε απεργίες πείνας ή ο Οτζαλάν παραμένει
ακόμα φυλακισμένος, και η Αριστερά στο σύνολό της δεν μπορεί να
συγκροτήσει στην Ελλάδα ένα σοβαρό και δυνατό κίνημα συμπαράστασης σε όλες τις
μεγάλες πόλεις…
Όταν η Ν.Δ. ψάχνει ακόμα γιατί τα παραδοσιακά στηρίγματά της έχουν
μετατοπισθεί στο ΠΑΣΟΚ και γιατί έχασε τις εκλογές με τόση μικρή διαφορά από
το κυβερνών κόμμα…
Τότε, ασφαλώς, οι ευθύνες βρίσκονται αλλού. Δεν μπορεί για όλα να φταίει και
να υποπτευόμαστε τον κ. Δ. Αβραμόπουλο, που μπορεί και να «ξεφουσκώσει» μέσα
σε ογδόντα ημέρες, όπως είπε ο κ. Κ. Καραμανλής. Στο κάτω – κάτω της γραφής ο
δήμαρχος πρόσφερε κι ένα ψεύτικο – μεταλλικό δέντρο και μάλιστα στην «καρδιά»
της πρωτεύουσας: στην πλατεία, η οποία έζησε τόσο μεγάλες ιστορικές στιγμές…
