Αναζήτηση
|
|
ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
ΜΙΚΡΑ ΟΝΕΙΡΑ: Ευτυχώς λίγα
ΜΕΓΑΛΑ ΟΝΕΙΡΑ: Δόξα τω Θεώ, πολλά!
ΕΥΘΥΝΕΣ: Δύο παιδιών και έξι βραβείων
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ: Δεν χρειάζονται
ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ: Να απαντήσω σωστά στις 30 ερωτήσεις!
ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ: Να γράφω και να σκηνοθετώ χαρούμενα κινηματογραφικά
παραμύθια
Ο… ουρανοκατέβατος Νίκος Ζαπατίνας με την ταινία του «Ένας κι ένας» τα
πήρε όλα τουλάχιστον τα 6 πιο σημαντικά κρατικά βραβεία κινηματογράφου του
υπουργείου Πολιτισμού και έκανε τους «διανοούμενους» του σιναφιού να τον…
καταριούνται! Η σατιρική κωμωδία του με τους Γ. Κιμούλη, Ν. Καλογερόπουλο, Εβ.
Παπούλια βγαίνει στους κινηματογραφικές αίθουσες από την Παρασκευή. Ο ίδιος
κρίνει το αποτέλεσμα της δουλειάς του, των βραβείων με την επιβράβευση της
«εμπορικής» κωμωδίας του.
ΕΡ.: «Ένας κι ένας», ποιοι είναι αυτοί στην ελληνική κοινωνία;
ΑΠ.: Όλοι! Από τα έδρανα της Βουλής, μέχρι τα πολυσύχναστα πεζοδρόμια.
ΕΡ.: Σαρώσατε τα Κρατικά Βραβεία Κινηματογράφου. Είναι τόσο καλή η ταινία σας;
ΑΠ.: Οι 50 της Επιτροπής απάντησαν! Σύντομα θ’ απαντήσει και το κοινό.
ΕΡ.: Σε ποιους απευθύνεται;
ΑΠ.: Σε αυτούς που απολαμβάνουν το γέλιο, αλλά και σ’ εκείνους που
δυσκολεύονται να γελάσουν.
ΕΡ.: Σάτιρα ή φαρσκοκωμωδία η ταινία σας;
ΑΠ.: Μια ευχάριστη διαδρομή με αβίαστη χιουμοριστική διάθεση και καλές
προθέσεις.
ΕΡ.: Τι σατιρίζει;
ΑΠ.: Αυτοσαρκάζει.
ΕΡ.: Σεξοκωμωδία ή αστείο ρόουντ μούβι το «Ένας κι ένας»;
ΑΠ.: Ένα αστείο ρόουντ μούβι, όπου στην πορεία του συναντά το σεξ. Όπως είναι
η ζωή μας.
ΕΡ.: Γιατί θέλετε να κόψει πολλά εισιτήρια στους κινηματογράφους;
ΑΠ.: Αυτό έλειπε, να μην ήθελα.
ΕΡ.: Τι μπορεί να αναγνωρίσει ο θεατής στον Νίκο Καλογερόπουλο και τον Γιώργο
Κιμούλη;
ΑΠ.: Αν έχει χιούμορ, τον εαυτό του. Αν όχι, τον γείτονα.
ΕΡ.: Και ξαφνικά κλέψατε την παράσταση. Πού ήσασταν «χαμένος» κοντά 20 χρόνια,
από την εποχή της πρώτης σας ταινίας «Νταντάδες»;
ΑΠ.: Αν έκλεψα κάτι, να το επιστρέψω αμέσως. Όσο για τα 20 χρόνια, υπόσχομαι
να μην το ξανακάνω.
ΕΡ.: Νιώσατε να σας… μισεί ο κινηματογραφικός χώρος που ένας
«ουρανοκατέβατος» είναι ο μεγάλος νικητής των φετινών κρατικών βραβείων
κινηματογράφου;
ΑΠ.: Εγώ πάντως δεν μίσησα κανέναν τα 20 χρόνια που ήμουν… στον ουρανό.
Ουρανοκατεβαίνοντας δε, φρόντισα να μην πέσω σε κανένα κεφάλι. Προσγειώθηκα σε
έξι βραβεία.
ΕΡ.: Πώς «βγαίνει» στη σάτιρά σας η σημερινή ελληνική πραγματικότητα;
ΑΠ.: Τρυφερά, χαριτωμένα και αισιόδοξα για τον απλό πολίτη. Η εξουσία να
προσέχει.
ΕΡ.: Πού πάει αυτός ο τόπος;
ΑΠ.: Απ’ την αρχαιότητα δεν έχει κουνήσει ρούπι. Και ξανά προς τη δόξα τραβά!
ΕΡ.: Νέος αιώνας, τα ίδια και χειρότερα λάθη ή νέα όνειρα και ελπίδες;
ΑΠ.: Όποιος κοιμάται, όνειρα βλέπει. Ας ξυπνήσει να δει τα λάθη.
ΕΡ.: Πού οφείλεται η «έκρηξη» του ελληνικού σινεμά στις αίθουσες;
ΑΠ.: Στις ταινίες που βρήκαν το κοινό τους. Δεν προκόβει μαγαζί στο Κολωνάκι
που πουλάει δίχτυα για φάλαινες.
ΕΡ.: Ουσία ή μόδα η αυξανόμενη παρουσία κωμωδιών στο ελληνικό σινεμά;
ΑΠ.: Επιτέλους! Επιστροφή στην πραγματικότητα.
ΕΡ.: «Ένας κι ένας» ή κανείς για… κανέναν στη σημερινή ελληνική κοινωνία;
ΑΠ.: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, ένας κι ένας μαζί ενωμένοι!
ΕΡ.: Ποιο το θετικό προφίλ της σημερινής ελληνικής κοινωνίας;
ΑΠ.: Όχι προφίλ. Προτιμώ να βλέπω τα πράγματα κατάφατσα.
ΕΡ.: Το πιο αρνητικό;
ΑΠ.: Το πίσω. Στο σημείο που τρώμε τις καρπαζιές.
ΕΡ.: Και το σκάφος του πλανήτη Γη προς τα πού πάει;
ΑΠ.: Ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν α, α, αταξίδευτο ωε ωε ωε ωε!
ΕΡ.: Ποια ταινία σάς έχει κάνει να γελάσετε πιο πολύ στη ζωή σας;
ΑΠ.: «Ο Ηλίας του 16ου».
ΕΡ.: Και ποια να συγκινηθείτε;
ΑΠ.: «Ο κλέφτης των ποδηλάτων».
ΕΡ.: Κινηματογράφος είναι:
ΑΠ.: Το κομβικό σημείο των τεχνών.
ΕΡ.: Πώς βλέπετε τον σημερινό Έλληνα;
ΑΠ.: Έχει γούστο ο μπαγάσας!
ΕΡ.: Η Ελληνίδα είναι σαν την Εβελίνα Παπούλια της ταινίας σας;
ΑΠ.: Προσπάθησα να φτιάξω μια ταινία όμορφη σαν την Ελληνίδα και χαριτωμένη
σαν την Εβελίνα.
ΕΡ.: Άνθρωπος, το πιο σοφό ή το πιο καταστροφικό ον του πλανήτη;
ΑΠ.: Αν ο πλανήτης μπορούσε να σταματήσει και να τον κατεβάσει κάτω, θα το
είχε κάνει από καιρό.
ΕΡ.: Τι δεν θα θέλατε να κάνετε ποτέ στη ζωή σας;
ΑΠ.: Τον κακομοίρη!
