ΠΡΟΣΩΠΑ Το θέμα είναι η αγάπη

Το 1996, στα 63 της, η Αρσέλι Κεχ έφερνε στον κόσμο τη Σύνθια. Τέσσερα

χρόνια μετά, μητέρα και παιδί τα πάνε θαυμάσια.

Η Αρσέλι έγινε η πιο ηλικιωμένη μαμά στον κόσμο με τεχνητή γονιμοποίηση, αφού

«έκοψε» δέκα χρόνια από την ηλικία της ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις. Τη

γέννηση της Σύνθια ακολούθησε μεγάλη συζήτηση περί δεοντολογίας: είναι άραγε

θεμιτό να γίνεται μητέρα μια γυναίκα σε ηλικία που θα μπορούσε να είναι

γιαγιά; Το καινούργιο γυναικείο περιοδικό του BBC, το «Eve», επισκέφθηκε την

Αρσέλι, 67 χρόνων σήμερα, και τη Σύνθια, που στις 7 Νοεμβρίου κλείνει τα 4,

στο σπίτι τους στη νότια Καλιφόρνια.

Ο δημοσιογράφος έμεινε μερικές μέρες με τους Κεχ και δεν είδε ποτέ την Αρσέλι

να δείχνει σημάδια κούρασης πηγαίνοντας τη Σύνθια στην παιδική χαρά, παίζοντας

ή κάνοντας μαζί της τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ. Ξεχνάς την ηλικία της, γράφει.

Ο άνδρας της, ο Ισαγκάνι, 64 χρόνων, οδηγός λεωφορείου, μοιράζεται μαζί της

όλες τις δουλειές, το καθημερινό του πρόγραμμα θα εξαντλούσε ακόμη κι έναν

20άρη, ωστόσο δεν χάνει ευκαιρία να παίξει με τη Σύνθια. Και μετά τη γέννηση

του μωρού, το ζευγάρι «έδεσε» περισσότερο: «Είναι ίσως το πλεονέκτημα των

αργοπορημένων γεννήσεων, φέρνουν τα ζευγάρια πιο κοντά», λέει η Αρσέλι. Όσο

για τη Σύνθια, μοιάζει με πραγματικά ευτυχισμένο παιδί, χωρίς κλάματα ούτε

καπρίτσια.

Ερωτήματα βέβαια παραμένουν: εντάξει σήμερα, αλλά αργότερα; Πώς θα αισθάνεται

η Αρσέλι όταν θα περιμένει τη Σύνθια έξω από το σχολείο δίπλα σε μαμάδες δύο

φορές πιο νέες απ’ αυτήν; Φοβάται μήπως κοροϊδεύουν την κόρη της οι συμμαθητές

της; «Ίσως να είναι πρόβλημα… Το μόνο που θα μπορώ να της πω είναι ότι την

αγαπάμε πολύ», λέει χωρίς ίχνος ανησυχίας στη φωνή της. Όταν η Αρσέλι ήταν

μικρή στις Φιλιππίνες, δεν υπήρχαν τηλεόραση, Πόκεμον, βιντεοπαιχνίδια· θα

μπορέσει άραγε να παρακολουθήσει τα ενδιαφέροντα της κόρης της; «Είναι

αλήθεια, έπρεπε να είμαι γιαγιά, αλλά αυτό δεν μ’ ανησυχεί», απαντά. Έχει

πάρε~ι τα μέτρα της ώστε η μικρή να είναι εξασφαλισμένη και πιστεύει ειλικρινά

ότι δεν διαφέρει και τόσο από τους γονείς που είναι σαράντα χρόνια μικρότεροι,

ότι συμμερίζονται τις ίδιες αξίες: «Όλοι μας θέλουμε να ζήσουν τα παιδιά μας

μια φυσιολογική ζωή».

«Ο λίγος καιρός που πέρασα με τους Κεχ», γράφει ο δημοσιογράφος του «Eve», «με

ανάγκασε να αναθεωρήσω την άποψή μου για τα γηρατειά και τις δυνατότητές

τους… Μπορεί οι γονείς της Σύνθια να είναι τριάντα κάτι χρόνια μεγαλύτεροι

απ’ ό,τι οι γονείς των φίλων της, ωστόσο είναι σίγουρο ότι μεγαλώνει σ’ ένα

σπιτικό που της δίνει την ίδια αγάπη και ευτυχία, αν όχι περισσότερη, με πολλά άλλα».