Στον αέρα όλη η προσπάθεια του ΠΑΟ μετά την ισοπαλία με το «χλωμό» Αμβούργο

Το άλλοθι των προπονητών που θέλουν να νικήσουν ένα παιχνίδι ­ και εκ των

προτέρων γνωρίζουν ότι η νίκη αυτή θα είναι σημαντική για την ομάδα τους ­

είναι ότι προς το τέλος χρησιμοποιούν πληθώρα επιθετικών για να αποδείξουν ότι

«ρισκάρισαν», προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους. Τα εύλογα ερωτήματα που

γεννιόνται είναι:

1. Γιατί εφόσον η νίκη ήταν αυτοσκοπός και μαθηματικά (όπως στην

περίπτωση του Παναθηναϊκού) θα οδηγούσε την ομάδα τους στην πρώτη ή στη

δεύτερη θέση του ομίλου, το «ρίσκο» δεν έγινε εξ αρχής;

2. Γιατί έπρεπε να περάσουν τα τρία τέταρτα του αγώνα, για να μπουν στο

παιχνίδι οι Βαζέχα – Νασιόπουλος;

ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:

1. Είτε ο προπονητής δεν πίστεψε εξ αρχής στη νίκη και συνεπώς

παρουσίασε μιαν αναιμική ­ όπως αποδείχτηκε ­ επίθεση και αμυντικογενές σχήμα.

2. Είτε στα τελευταία λεπτά του αγώνα κατάλαβε ότι είχε κάνει

λανθασμένη εκτίμηση και αποφάσισε (για προσωπικό άλλοθι εννοείται…) να

παρατάξει την ομάδα του με επιθετικούς προσανατολισμούς.

Εδώ έχουμε, από τη μία πλευρά, ένα πάγιο προπονητικό δόγμα. Ότι ομάδα που

παίζει επιθετικά δεν παρατάσσεται με δέκα επιθετικούς ας πούμε, αλλά

λειτουργεί όπως πρέπει να λειτουργεί: Οι ακραίοι αμυντικοί βγαίνουν συνεχώς

στην επίθεση και οι χαφ γίνονται «κρυφοί κυνηγοί». Αυτό που λέμε

«ποδοσφαιρικά» βγαίνουν παίκτες συνεχώς από «πίσω». Από την άλλη πλευρά ­ αυτή

που βολεύει στη συγκεκριμένη περίπτωση ­ βάζεις δύο επιθετικούς στα τελευταία

λεπτά και… καθάρισες!

Έχεις να λες ότι «κύριοι εγώ ρισκάρισα. Έβγαλα τον τάδε χαφ ή τον τάδε

αμυντικό και «πέρασα» στον αγώνα επιθετικούς. Άρα έπαιξα φουλ επίθεση».

Αυτή η απάντηση είναι απάντηση αδαών προς αδαείς. Απλουστεύουμε το ποδόσφαιρο,

ενώ το ποδόσφαιρο δεν είναι απλό.

*** Μια ομάδα έχει άμυνα, μεσαία γραμμή και επίθεση. Ο κινητήριος μοχλός είναι

η μεσαία γραμμή. Ο συνδετικός κρίκος όλου του συγκροτήματος. Δέκα επιθετικοί

δεν κάνουν την ομάδα. Ένα ισορροπημένο σύνολο την κάνει.

Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού το ζητούμενο ήταν ένα γκολ ή περισσότερα. Με

λίγα λόγια η νίκη επί του Αμβούργου. Ο ΠΑΟ είχε ένα προτέρημα. Γνώριζε εκ των

προτέρων ότι νίκη σήμαινε «μισή πρόκριση» στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πώς παρατάχθηκε;

Με τη σύνθεση του Αμβούργου ­ έχοντας στη θέση του Νασιόπουλου, τον Βλάοβιτς.

Αλλά στο Αμβούργο ο Παναθηναϊκός έπρεπε να παίξει με αντεπιθέσεις. Και έπαιξε

­ ορθώς ­ για αυτό και νίκησε. Στην Αθήνα έπρεπε να παίξει με επιθέσεις, για

να νικήσει και να περάσει πρώτος ή δεύτερος στον όμιλο. Θα ήταν πρώτος, αλλά

είναι τρίτος. Ό,τι και να γίνει στη γραφική Λα Κορούνια ­ αν είχαν κατακτηθεί

οι τρεις βαθμοί ­ ο ΠΑΟ θα ήλπιζε, διότι αν νικούσε τη «Γιούβε» στην Αθήνα (το

έχει κάνει δύο φορές στο παρελθόν…) θα προκρινόταν!

Τώρα τι γίνεται; Με δύο αγώνες χωρίς νίκη στην έδρα του (για να ακριβολογούμε

δύο ισοπαλίες), περιμένει το θαύμα («ο Θεός βοηθός», που λέει και ο «άνθρωπός

μας») για να πανηγυρίσει μια πρόκριση, που όπως αποδεικνύεται ήταν δώρο…

Θεού, αλλά κάποιοι αρνήθηκαν τον παράδεισο…

*** Το ποδόσφαιρο δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν είναι «τσαμπουκάς», στον οποίο

έχεις τους μισούς παίκτες εχθρούς και τους άλλος μισούς φίλους. Το ποδόσφαιρο

είναι και διπλωματία. Διότι ο προπονητής ­ εκ των πραγμάτων ­ εξαρτάται από

τους παίκτες: Παίζουν καλά; γίνεται ήρωας. Δεν παίζουν; γίνεται αποδιοπομπαίος

τράγος.

Καμιά ( ή σχεδόν καμιά) διοίκηση δεν αναγνωρίζει τα λάθη της. Τα φορτώνει στον

προπονητή και… καθάρισε!

Στην περίπτωσή μας, έχουμε έναν προπονητή «αγύριστο κεφάλι». Έναν προπονητή,

που είναι φανερό ότι εκτός του Κουτσουρέ, δεν είχε λόγο στις μεταγραφές:

*** Τον Σόουζα τον έφεραν και τον πλήρωσαν ακριβά άλλοι. Ο Σόουζα δεν παίζει.

*** Τον Βλάοβιτς ­ για τον οποίο έλεγε ότι «θα έκανε έγκλημα αν τον έβαζε στην

ομάδα» ­ επίσης.

*** Για τον Σάριτς δεν είχε, όχι μόνον άποψη, αλλά ιδέα περί τίνος επρόκειτο

και για αυτό χρησιμοποιείται ελάχιστα.

Ο Σόουζα πληρώθηκε με χρυσάφι για να κάνει τη διαφορά. Τον είδατε πουθενά;

Πρώτο θέμα έγινε όταν αποκτήθηκε και όταν τσακώθηκε με τον προπονητή. Ο

Αναστασιάδης καλεί ­ δημοσίως μάλιστα ­ τον Πορτογάλο άσο να ακολουθήσει το

πρόγραμμα του Παναθηναϊκού και όχι του προσωπικού του γιατρού «αν θέλει να

παίξει στην ομάδα». Τρία δισεκατομμύρια δραχμές κάθονται στην εξέδρα,

εξαιτίας… ιατρικού θέματος! Και ας λέει ο Σόουζα ότι είναι έτοιμος. Ότι

μπορεί να παίξει. Για τον Αναστασιάδη δεν κάνει ο Σόουζα, αλλά κάνει ο

Λυμπερόπουλος. Που έχει γίνει… αυτοκόλλητος με την ενδεκάδα, τη στιγμή που

δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Ο… δίκαιος των δικαίων ( ο Αναστασιάδης )

δεν τολμά να βγάλει από την ομάδα τον Λυμπερόπουλο, αλλά κατακεραυνώνει τον

Βλάοβιτς, τον Φλίπσεν, τον Σόουζα (συμπτωματικά όλοι αυτοί είναι ξένοι…).

Δήλωσε ότι «όποιος παίκτης χάσει μία προπόνηση, θέλει δύο προπονήσεις για να

επανέλθει» και χρησιμοποίησε σε αγώνα Κυπέλλου τους Φλίπσεν – Βίλα, λίγες ώρες

μετά την άφιξή τους από διακοπές στη Γερμανία! Κοιτάξτε. Καθένας μπορεί να

είναι ορθόδοξος ή καθολικός. Μουσουλμάνος ή βουδιστής. Να τρέχει σε ναούς και

μοναστήρια. Να ζει στον κόσμο του. Αλλά δεν έχει το δικαίωμα να μην ακούει

αντίλογο ή αν προτιμάτε να απορρίπτει τον διάλογο. Μαγκιά δεν είναι να μην

παίζει ο Σόουζα, διότι αυτό βλάπτει τον Παναθηναϊκό. Μαγκιά είναι να παίζουν

οι καλύτεροι και κυρίως, η ομάδα να βρίσκεται εκεί που της αξίζει, με δεδομένο

ότι η «Γιούβε» ( έχασε από την Μπρέσια στην έδρα της, τρεις ημέρες μετά τη

νίκη της επί του ΠΑΟ ) και το Αμβούργο (η χειρότερη γερμανική ομάδα που είδαμε

ποτέ σε ευρωπαϊκή διοργάνωση) αποδείχθηκαν «θηρία» μόνον στα χαρτιά…

Δηλαδή, ο Θεός προσφέρει την πρόκριση στον Παναθηναϊκό και κάποιοι την

αρνιούνται; Κοιτάζουμε τα ονόματα και όχι τις εμφανίσεις των ομάδων στο

γήπεδο; Ήμαρτον κύριε!

Υ.Γ.: Ο Παναθηναϊκός είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που έχει παίξει σε τελικό

Κυπέλλου Πρωταθλητριών και σε δύο ημιτελικούς του ιδίου θεσμού, που αργότερα

μετονομάστηκε σε Τσάμπιονς Λιγκ. Για να μην ξεχνιόμαστε…

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Ικανοποιημένος απ’ την προσπάθεια

Αναζητούμε τους βαθμούς στην Ισπανία

«Μπορούσαμε να πάρουμε καλύτερο αποτέλεσμα και να ήμασταν τώρα στην πρώτη

θέση. Και η ισοπαλία, όμως, δεν ήταν ό,τι χειρότερο. Δημιουργήσαμε ευκαιρίες

για γκολ, αλλά σταθήκαμε άτυχοι στην τελική προσπάθεια. Παίζαμε με μία πολύ

καλή ομάδα και η αποστολή μας ήταν δύσκολη».

Ο Γιώργος Καραγκούνης σχολιάζει την «επόμενη ημέρα» στον Παναθηναϊκό. Ο νεαρός

διεθνής μέσος είναι ειλικρινής και μιλώντας στον ραδιοσταθμό Σπορ F.Μ.

ξεκαθάρισε:

«Είναι γεγονός ότι είχαμε περισσότερες ευκαιρίες από τους Γερμανούς. Πιστεύω,

ωστόσο, ότι αυτό δεν ήταν αρκετό. Το αποτέλεσμα ήταν δίκαιο. Από την πλευρά

μας δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας. Και θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο, ο οποίος

αναγνώρισε αυτήν την προσπάθεια και μας χειροκρότησε στο τέλος».

­ Πώς σχολιάζεις το αποτέλεσμα της Λα Κορούνια με τη «Γιούβε»;

«Ήταν καλό αποτέλεσμα, διότι καμία ομάδα δεν απομακρύνθηκε από την κορυφή. Μας

περιμένουν δύο δύσκολοι αγώνες. Με τους Ισπανούς, στη Λα Κορούνια και με τους

Ιταλούς στην Αθήνα. Θα το παλέψουμε και ελπίζω ότι θα τα καταφέρουμε».

­ Προς το παρόν περιμένει η Λα Κορούνια.

«Δεν πρέπει με τίποτα να χάσουμε. Πρέπει να νικήσουμε ή τουλάχιστον να

αποσπάσουμε ισοπαλία. Προσωπικά αισιοδοξώ για το συγκεκριμένο παιχνίδι».

­ Και αν αντί της πρόκρισης έρθει η τρίτη θέση που οδηγεί στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ;

«Εμείς παίξαμε καλό ποδόσφαιρο, παλέψαμε όλους τους αγώνες. Δεν είχαμε τύχη.

Πιθανή συμμετοχή στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ δεν σημαίνει καταστροφή.

Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ

Από την πλευρά του ο Άγγελος Αναστασιάδης, μιλώντας χθες στους παίκτες,

επισήμανε:

«Είμαι ικανοποιημένος από την προσπάθειά σας. Έπρεπε να νικήσουμε και όπως

ήρθαν τα πράγματα θα πρέπει τώρα να ψάξουμε τους βαθμούς στην Ισπανία.

Εναντίον της Λα Κορούνια θα επιζητήσουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα».

Μιλώντας σε συνεργάτη του για τις δηλώσεις που κάνουν οι «πράσινοι» κατά

καιρούς, ο προπονητής του Παναθηναϊκού παρατήρησε: «Δεν με ενδιαφέρει τι

δηλώνουν οι παίκτες μου. Με ενδιαφέρει πως παίζουν στα παιχνίδια»…

Στο μεταξύ, ο Πάουλο Σόουζα γυμνάστηκε και χθες κανονικά δείχνοντας ότι έχει

ξεπεράσει το πρόβλημα με τους προσαγωγούς. Είναι γεγονός ότι η αντίστροφη

μέτρηση για την επιστροφή του στα γήπεδα έχει αρχίσει και αν κληθεί να

αγωνιστεί θα το πράξει.

***Το Σάββατο η Λεωφόρος γίνεται… αγγλικό γήπεδο! Μπαίνει τεράστιο σκέπαστρο

προς την πλευρά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (θέσεις επισήμων) και έτσι, η ιστορική

έδρα του ΠΑΟ γίνεται… παντός καιρού!

*** Κυκλοφόρησαν, ήδη, τα εισιτήρια του αγώνα με τη Γιουβέντους (8 Νοεμβρίου

στην Αθήνα). Τιμώνται 5.000, 7.000, 8.000 και 12.000 δραχμές.