ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΒΟΛΕΪ – ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Το 1948 στην Αθήνα.

ΙΔΑΝΙΚΑ: Δικαιοσύνη, ευθυκρισία, θεμιτές φιλοδοξίες.

ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ: Να ανεβαίνεις στην ιεραρχία μέσα από αποτελέσματα.

ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Μερικές στιγμές ξεκούρασης.

ΑΓΑΠΑΕΙ: Τον συνάνθρωπο.

ΠΙΣΤΕΥΕΙ: Στις αξίες, περισσότερο στις ηθικές.

ΑΚΟΥΕΙ: Πολλή μουσική και κάποιες φορές παράπονα.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΑΣΧΟΛΙΑ ΕΚΤΟΣ ΒΟΛΕΪ: Η συμμετοχή στη χορωδία της Εμπορικής

Τράπεζας.

Έχασε τους Ολυμπιακούς Αγώνες το ελληνικό βόλεϊ σάλας, αλλά θα είχε

εκπρόσωπο στο Σίδνεϊ τον διαιτητή κ. Θέμη Καλπακτσόγλου, Νο1 στην παγκόσμια

κατάταξη για το 1999! Ο κ. Καλπακτσόγλου, με 37 χρόνια θητείας στην Εμπορική

Τράπεζα (ξεκίνησε 15 ετών από το ασανσέρ ­ όπως λέει ­ και είναι σήμερα

πρόεδρος της Εμπορικής Χρηματιστηριακής), γνωρίζει καλά και τη Σοφοκλέους.

ΕΡ.: Εθνική ομάδα βόλεϊ και Χρηματιστήριο. Βίοι παράλληλοι;

ΑΠ.: Προσωρινή η πτώση και των δύο.

ΕΡ.: Άξιζε παρουσία στο Σίδνεϊ η Εθνική βόλεϊ;

ΑΠ.: Έτσι όπως έπαιξε, όχι.

ΕΡ.: Το Ελληνικό Χρηματιστήριο μπορεί να ξαναβρεθεί στα ύψη;

ΑΠ.: Σίγουρα, και είναι θέμα χρόνου.

ΕΡ.: Η ελληνική διαιτησία βόλεϊ σε τι στόχευε στους Ολυμπιακούς 2000;

ΑΠ.: Σε αξιοπρεπή παρουσία, όπως πάντα.

ΕΡ.: Προσωπικά, τι σημαίνει συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες;

ΑΠ.: Υπέρτατη αναγνώριση και εξαιρετική τιμή για μένα και τη χώρα μου.

ΕΡ.: Είναι άξιοι όλοι οι διαιτητές που επιλέγονται να σφυρίξουν στους

Ολυμπιακούς;

ΑΠ.: Στην πλειονότητά τους είναι καταξιωμένοι.

ΕΡ.: Τα κριτήρια επιλογής είναι πάντα αντικειμενικά;

ΑΠ.: Στους Ολυμπιακούς Αγώνες η επιλογή γίνεται με τη μεγαλύτερη δυνατή

προσοχή.

ΕΡ.: Αντιμετωπίζουν πρόβλημα αξιοπιστίας τα ελληνικά πρωταθλήματα βόλεϊ;

ΑΠ.: Το βόλεϊ έχει κρατηθεί μακριά από τέτοιες ιστορίες.

ΕΡ.: Φαινόμενο ελληνικό η έντονη αμφισβήτηση διαιτητικών αποφάσεων;

ΑΠ.: Πιο πολύ, μεσογειακό.

ΕΡ.: Θα αμβλύνει το πρόβλημα η επαγγελματοποίηση της διαιτησίας;

ΑΠ.: Ο επαγγελματισμός γενικώς ωφελεί και περιορίζει τα λάθη.

ΕΡ.: Η ερασιτεχνική διαιτησία έχει προσφέρει στον αθλητισμό;

ΑΠ.: Σαφώς έχει προσφέρει, ως απαραίτητο μέρος της διεξαγωγής των αγώνων.

ΕΡ.: Χόμπι ή πάθος η διαιτησία;

ΑΠ.: Χόμπι που γίνεται πάθος.

ΕΡ.: Ένας αναγνωρισμένης αξίας διαιτητής πρέπει να αντιμετωπίζεται ως σταρ;

ΑΠ.: Ως σταρ όχι, αλλά οι αξίες πρέπει να αναγνωρίζονται.

ΕΡ.: Οι διαιτητές θαυμάζουν ή φοβούνται τα είδωλα του αθλητισμού;

ΑΠ.: Εξαρτάται από τους διαιτητές.

ΕΡ.: Γιατί οι διαιτητές συνήθως «παίζουν έδρα»;

ΑΠ.: Ανθρώπινες αδυναμίες.

ΕΡ.: Η ανεξαρτησία της διαιτησίας, προϋπόθεση για καλύτερη διαιτησία;

ΑΠ.: Απαραίτητη προϋπόθεση μάλιστα.

ΕΡ.: Η διαιτησία συγγενεύει με την πολιτική;

ΑΠ.: Για μένα είναι εντελώς αντίθετα πράγματα.

ΕΡ.: Η πολιτική πρέπει να μπαίνει στον αθλητισμό;

ΑΠ.: Σε καμία περίπτωση.

ΕΡ.: Επηρεάζει την πρόοδο του αθλητισμού η αθλητική πολιτική μιας χώρας;

ΑΠ.: Ασφαλώς.

ΕΡ.: Διεκδικεί μετάλλια διεθνούς καθιέρωσης το Ελληνικό Χρηματιστήριο;

ΑΠ.: Συμπεριλαμβάνεται στα αουτσάιντερ.

ΕΡ.: Ποια τα κοινά σημεία του αθλητισμού με το Χρηματιστήριο;

ΑΠ.: Η συνέπεια και η συνεχής προσπάθεια δεν μένουν χωρίς ανταμοιβή.

ΕΡ.: Παίζονται παιχνίδια στο Χρηματιστήριο;

ΑΠ.: Σήμερα υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια από ποτέ.

ΕΡ.: Υπάρχουν μικρές και μεγάλες ομάδες στη Σοφοκλέους;

ΑΠ.: Ασφαλώς, και ισχυρές έδρες.

ΕΡ.: Χρειάζεται διαιτησία;

ΑΠ.: Το Χρηματιστήριο έχει τους δικούς του κανόνες, αλλά χρειάζεται αρμόδιος

δικαστής, θεσμός που υπάρχει και αλλού.

ΕΡ.: Το Χρηματιστήριο, καθρέφτης της οικονομίας μιας χώρας;

ΑΠ.: Απόλυτα και όχι μόνο της οικονομίας, της χώρας συνολικά, αλλά και των

εισηγμένων επιχειρήσεων.

ΕΡ.: Οι ξένες επενδύσεις σημείο υγείας ή προβλημάτων στο Χρηματιστήριο;

ΑΠ.: Είναι πάντα υγιές φαινόμενο, αλλά μερικές φορές προκαλεί και προβλήματα.

ΕΡ.: Οι ξένοι παίκτες στα πρωταθλήματα;

ΑΠ.: Όπως και στο Χρηματιστήριο, συχνά κάνουν τη διαφορά.

ΕΡ.: Ο αθλητισμός είναι και εμπόριο;

ΑΠ.: Κατ’ εξοχήν στις μέρες μας.

ΕΡ.: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες;

ΑΠ.: Σε πολύ μεγάλο ποσοστό, ναι.