Απ’ ό,τι μας είπε ο ευγενέστατος σερβιτόρος, το όνομα της πιο πρόσφατης

λιβανέζικης άφιξης στον χώρο των εστιατορίων, το «Ya Hala», σημαίνει «Καλώς

Ορίσατε».

Εάν η πρόσφατή μας επίσκεψη εκεί είναι ενδεικτική, το μοντέρνο και κομψό αυτό

εστιατόριο με τη μεγάλη γκάμα λιβανέζικων σπεσιαλιτέ είναι πράγματι

ευπρόσδεκτο. Με λίγα λόγια, λοιπόν, καιρός ήταν να ανοίξει κανείς ένα καλό

ανατολίτικο εστιατόριο στα βόρεια προάστια, διότι μέχρι στιγμής η πλειονότητα

του είδους είναι ριζωμένη στις νότιες γειτονιές, όπου εγκαταστάθηκαν οι

περισσότεροι «πρόσφυγες» από τον Λίβανο όταν ήλθαν στην Ελλάδα στη διάρκεια

του πολέμου, στο τέλος της δεκαετίας του ’70.

Το «Ya Hala» δεν αποφεύγει μόνο το λιβανέζικο «γκέτο» της Γλυφάδας, αλλά και

το ανάλογο ανατολίτικο κιτς «look». Δεν υπάρχουν εδώ τα βαριά έπιπλα, τα χαλιά

και τα διάφορα άλλα συμπράγκαλα, με τα οποία προσπαθούν οι ανταγωνιστές στα

νότια να δημιουργήσουν ανατολίτικο κλίμα. Τα μόνα ανατολίτικα στοιχεία εδώ

είναι τα λιβανέζικα σκυλάδικα που αντιλαλούν ανελέητα (μειώνοντας κάπως την

όρεξη) και οι τεράστιοι ναργιλέδες, οι οποίοι προσφέρονται μαζί με τον καφέ

και το γλυκό.

Ο χώρος είναι υπερμοντέρνος, με αρχιτεκτονικά στοιχεία από μέταλλο, γυαλί και

ξύλο. Παρ’ όλο τον μοντέρνο αέρα, όμως, δεν είναι λιτός. Στεγάζεται στον πρώτο

όροφο ενός εμπορικού κέντρου στην Πλατεία Κεφαλαρίου, με θέα το νεαρό

βορειοπροαστιακό πλήθος που πίνει φραπέδες στην πλατεία ατενίζοντας το

βασιλικό παλάτι του Λατσιστάν.

Το «Ya Hala», αν και έχει αποφύγει έξυπνα την πεπατημένη όσον αφορά τον χώρο

και τον τόπο, έχει μείνει ευτυχώς πιστό στις αυθεντικές λιβανέζικες γεύσεις.

Το φαγητό μάς άρεσε πολύ, αν και έχει λίγο βαρύ χέρι ο μάγειρας με το αλάτι.

Ο κατάλογος είναι μεγάλος και περιέχει πολύ περισσότερες επιλογές απ’ ό,τι

συναντάει κανείς συνήθως. Εκτός από τις γνωστές σαλάτες (ταμπουλέ, φατούς,

χωριάτικη κ.λπ.) υπάρχουν και αυθεντικές λιβανέζικες λιχουδιές όπως η Άρντι

Σαούκι, ένα μείγμα από αγκιναροκαρδιές με σκόρδο και λεμόνι, και η Αλ Ναχίλ,

από φοινικοκαρδιές. Εμείς δοκιμάσαμε μία νοστιμότατη σαλάτα από παντζάρια με

σάλτσα από ταχίνι και καρύδια.

Η λίστα των μεζέδων είναι ικανή να ταΐσει ορδές καλοφαγάδων. Ξεκινάει με τρία

είδη χούμους: το απλό, το εμπλουτισμένο με κουκουνάρια (Σνουμπάρ) ­ ένας

εξαιρετικός, κρεμώδης πειρασμός ­ και αυτό με τις λεπτές φέτες από μοσχαράκι

γάλακτος, το οποίο δεν προλάβαμε να δοκιμάσουμε.

Οι σπεσιαλιτέ από όσπρια δεν σταματάνε στα ντιπ από ρεβίθια. Υπάρχει και

ρεβιθοσαλάτα και φαλάφελ, αλλά και το κλασικότατο αιγυπτιακο-λιβανέζικο πιάτο

από κουκιά, το Φουλ Μουντάμας, ένα εξαιρετικό ζεστό μείγμα από σχεδόν

χυλωμένα, λεμονάτα, σκορδάτα κουκιά και ρεβίθια. Η εκδοχή εδώ είναι από τις

καλύτερες που έχω δοκιμάσει.

Υπάρχουν και δύο μελιτζανοσαλάτες, η μπάμπα γκανούς από ψημένη μελιτζάνα,

ντομάτα, πιπεριά και λαδολέμονο και η μουτάμπαλ (την οποία δοκιμάσαμε) ένα

πλούσιο ντιπ από λιωμένη με το πιρούνι μελιτζάνα, καρυκευμένη με ταχίνι και

σκόρδο.

Η μελιτζανοφαγία δεν σταματάει εκεί. Πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε και τη

μίνι μελιτζάνα τουρσί, γεμιστή (με πιπεριές κόκκινες και καρύδια). Είναι

ποίημα!

Η γκάμα από μικρές πίτες είναι εξίσου μεγάλη και ελκυστική. Ο παστουρμάς κάνει

την εμφάνισή του σε τουλάχιστον μία απ’ αυτές. Το λιωμένο τυρί ρέει σε τέσσερα

διαφορετικά σαγανάκια και τα ορτύκια φαίνεται πως είναι τα φαβορί του σεφ, μια

που τα μαγειρεύει και στο τηγάνι και στο γκριλ. Όλα τα γνωστά κρεατικά,

σούβλες, σις κεμπάμπια, ντονερκεμπάμπια, κέφτα κ.λπ. είναι εδώ. Περιοριστήκαμε

σε μια ποικιλία απ’ αυτά, που περιείχε σις ταούκ (κοτόπουλο), λάχεμ μεσούι

(πικάντικο μοσχαράκι) και κέφτα (λιβανέζικο μπιφτέκι). Ήταν και πλούσιο και

νόστιμο.

Τα γλυκά. Αχ, αυτά τα ανατολίτικα γλυκά που σε σαγηνεύουν σαν χανούμισσα! Το

γλυκύτατο, όμορφο, νόστιμο, ελκυστικό εκμέκ κανταΐφι ήταν εξαιρετικό, όπως και

τα τρία χωνάκια από το λιβανέζικο κανταΐφι, ένα επιδόρπιο από ντελικάτο φύλλο,

γεμιστό με ένα ημίγλυκο μείγμα από κρέμα και φιστίκια.

«Ya Hala», καλώς όρισες στον Βορρά!

«ΥΑ HALA»: Κολοκοτρώνη 37, Πλατεία Κεφαλαρίου. Κηφισιά, τηλ. 8015.324 – 5