ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΧΑΝΙΩΝ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στην Κρήτη.

ΣΠΟΥΔΑΣΕ: Στην Αθήνα, στο Πολυτεχνείο (1960-65).

ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Όταν μπήκε στο Πολυτεχνείο.

ΟΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ: Την Ευρώπη των λαών. Όχι τον λαό της Ευρώπης.

ΦΙΛΟΔΟΞΕΙ: Να συμβάλει στην αναγκαία αναζωογόνηση της υπαίθρου.

ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙ: Για τα λάθη του.

Νομάρχης Χανίων, ο Γιώργος Κατσανεβάκης ασχολήθηκε με τα κοινά από την

εφηβική του ηλικία, ως φοιτητής του Πολυτεχνείου, παίρνοντας μέρος το 1961

στον Ανένδοτο. Το 1985 εμφανίζεται δυναμικά το πρόβλημα της διαχείρισης των

απορριμμάτων αρχικά ως πρόβλημα του Δήμου Χανίων και των κατοίκων της

Κοινότητας Μουζουρά Ακρωτηρίου, στη συνέχεια ως πρόβλημα του Νομού Χανίων, η

λύση του οποίου μετατέθηκε από τον δήμο στη Νομαρχία! Νομάρχης Χανίων εξελέγη

το 1998 με τη στήριξη του Συνασπισμού.

ΕΡ.: Γεννηθήκατε πότε και πού;

ΑΠ.: Στο Μανωλιόπουλο Χανίων πριν από 58 χρόνια.

ΕΡ.: Πολιτικός μηχανικός ή πολιτικός;

ΑΠ.: Σταδιακή προσπάθεια και για τα δύο.

ΕΡ.: Πρώτη επαφή με την πολιτική;

ΑΠ.: Το 1961 με τον Ανένδοτο της Ένωσης Κέντρου. Τότε που η Ελλάδα παρήγε

πολιτικούς και όχι κομματισμό.

ΕΡ.: Το ΤΕΕ ήταν σκαλοπάτι για το δημαρχείο;

ΑΠ.: Ήταν δημιουργικός χώρος κοινωνικής παρέμβασης με εργαλείο την

επιστημονική σκέψη και γνώση.

ΕΡ.: Νομάρχης σήμερα, δήμαρχος χθες;

ΑΠ.: Κοινός αγώνας για την ανάπτυξη της συνταγματικά κατοχυρωμένης τοπικής

αυτοδιοικητικής εξουσίας.

ΕΡ.: Δήμαρχος Χανίων το 1986, πρωτοεμφανίζεται το πρόβλημα των σκουπιδιών.

Υπήρχε σκοπιμότητα;

ΑΠ.: Το πρόβλημα υπήρχε. Τότε παρουσιάστηκε. Με τρόπο ακραίας ρήξης που

καθιέρωσε αντιπαλότητα και καχυποψία.

ΕΡ.: Πώς μετακύλησε από πρόβλημα του Δήμου Χανίων σε πρόβλημα της Νομαρχίας;

ΑΠ.: Είναι πρόβλημα όλων μας. Χωρίς διαχωρισμούς και εξαιρέσεις.

ΕΡ.: Είχατε, κάποτε, ένα άτυπο «συμβόλαιο» με τους Ακρωτηριανούς. Να ανοίξει ο

Κουρουπητός για να εκτονωθεί η κατάσταση και στο μέλλον δεν θα

ξαναλειτουργούσε! Γιατί;

ΑΠ.: Ο τότε νομάρχης και τέσσερις δήμαρχοι χρήστες του Κουρουπητού, προτάξαμε

τη διασφάλιση της απειλούμενης υγείας του χανιώτικου λαού, λόγω του πολυήμερου

αποκλεισμού.

ΕΡ.: Ακολούθησαν οι περίφημες «μελέτες Χαλβαδάκη», οι οποίες εξαιρούσαν το

Ακρωτήρι. Τι απέγιναν;

ΑΠ.: Την περίοδο 1990-98 σύνταξης των πολλών μελετών, δεν ήμουν ούτε δήμαρχος

ούτε νομάρχης. Δεν είναι όμως αλήθεια ότι οι μελέτες Χαλβαδάκη εξαιρούσαν το

Ακρωτήρι. Το Ακρωτήρι, τότε, εξαιρέθηκε ­ με «πολιτική εντολή» ­ και δεν

μελετήθηκε καθόλου ως υποψήφια περιοχή.

ΕΡ.: Γιατί δαπανήθηκαν τόσα χρήματα και τόσος χρόνος για μελέτες οι οποίες

εύκολα οδηγήθηκαν προς… απόρριψη στον σκουπιδότοπο;

ΑΠ.: Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα χρόνια κοσκινίζει.

ΕΡ.: Τι δεν είχαν λάβει υπόψη τους;

ΑΠ.: Τον κακό μας εαυτό που θεωρεί ιδεώδη τόπο διαχείρισης των απορριμμάτων

την αυλή… του γείτονα.

ΕΡ.: Από υγειονομικές ταφές σε ασβεστοκάμινα και εργοστάσια. Ποιον έπειθαν οι

τόσες διαφορετικές προτάσεις;

ΑΠ.: Σχεδόν όλους, πλην των… τοπογραφικά αναφερομένων.

ΕΡ.: Το τεχνικό μέρος ήταν το πρόβλημα ή η αναζητούμενη και σήμερα κοινωνική

συναίνεση;

ΑΠ.: Η σημερινή, περιβαλλοντικά αποδεκτή, λύση συμβάλλει στην κοινωνική

ωριμότητα και αλληλεγγύη.

ΕΡ.: Είναι δυνατή η κοινωνική συναίνεση, όταν ο κόσμος αισθάνεται πως

εμπαίζεται;

ΑΠ.: Κοινωνία δεν είναι μόνον το Ακρωτήρι. Ούτε οι 100.000 κάτοικοι της

ευρύτερης περιοχής των Χανίων εμπαίζονται.

ΕΡ.: Στρογγυλό Κεφάλι. Εύκολα το απορρίψατε. Γιατί;

ΑΠ.: Το Στρογγυλό Κεφάλι ποτέ δεν ήταν δική μας πολιτική επιλογή. Η απόρριψή

του από το Συμβούλιο της Επικρατείας ήρθε φυσιολογικά.

ΕΡ.: Επιστροφή στον Κουρουπητό με… έργα! Ήταν αδύνατον αυτό να γίνει όταν

πρωτοεμφανιζόταν το πρόβλημα;

ΑΠ.: Δυστυχώς η ασθένεια του δημοκρατισμού έκανε μεγάλο κύκλο με συνευθύνη

πολλών.

ΕΡ.: Για τα σημερινά προγράμματα πόσο «βοήθησε» η καταδίκη από το Ευρωπαϊκό

Δικαστήριο;

ΑΠ.: Συμπιέζει τους χρόνους υλοποίησης του έργου.

ΕΡ.: Και ο διασυρμός, οι επιπτώσεις;

ΑΠ.: Βραδεία η απόσβεση και επαναφορά… στον πρότερο έντιμο βίο του τόπου.

ΕΡ.: Δρομολογείται, με τις τελευταίες εξελίξεις, στα σοβαρά η λύση του

προβλήματος;

ΑΠ.: Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου του Υπουργικού Συμβουλίου είναι πράξη

υψηλής πολιτικής ευθύνης και αναμενόμενης αποτελεσματικότητας.

ΕΡ.: Και έως τότε ο Νομός Χανίων και μόνον θα πληρώνει το πρόστιμο;

ΑΠ.: «Δικάστηκαν» οι 3.500 ανεξέλεγκτες χωματερές της χώρας. Ο Κουρουπητός

είναι το «τυχαίο» δείγμα.

ΕΡ.: Υπάρχει ελπίδα να ανατραπεί αυτή η κατάσταση;

ΑΠ.: Ναι, γιατί υπάρχει ικανή γνώση και εμπειρία στο ΥΠΕΧΩΔΕ, στη Νομαρχιακή

και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

ΕΡ.: Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση μέχρι πού μπορεί;

ΑΠ.: Μέχρι τα όρια των αρμοδιοτήτων που της παρέχει η Πολιτεία.

ΕΡ.: Το θέμα των σκουπιδιών είναι, άραγε, ο καθρέφτης των δυνάμεών της;

ΑΠ.: Ναι. Φθάνει να μην της τον παραμορφώνουν.

ΕΡ.: Τι χρειάζεται;

ΑΠ.: Την αγάπη της Πολιτείας και την υιοθέτηση των προτάσεών της.